Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειαζόμαστε έναν ψυχολόγο. Στην απουσία του πρέπει να βρεις κάποιον άλλο να κάνει αυτή τη δουλειά. Η μητέρα σου είναι μια επιλογή, αλλά δεν είναι όλες οι μητέρες καλοί ψυχολόγοι, γιατί μεταξύ άλλων, όπως είπες έχουν πολλά να κάνουν ταυτόχρονα.Ευτυχώς ή δυστυχώς εσύ είσαι ο εν δυνάμει καλύτερος ψυχολόγος που υπάρχει εκεί γύρω, γιατί έχεις όλα τα δεδομένα και έχεις και καλό κίνητρο –την ψυχική και σωματική σου υγεία.Φαίνεται να έχεις πολλά ανοιχτά μέτωπα. Θα πρότεινα να ξεκινήσεις χωρίζοντας μέσα σου το σε ποια από αυτά τα μέτωπα μπορείς όντως να κάνεις κάτι, εκτός από το να δέχεσαι πυρά παθητικά. Δεν είσαι γιατρός ή ψυχολόγος ο ίδιος, οπότε αυτό σε «απαλλάσσει» από κάποιες από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που περιγράφεις (θέματα σωματικής υγείας). Πρέπει να καταλάβεις μέσα σου πως δεν μπορείς να «πολεμήσεις» σε αυτά τα μέτωπα γιατί πολύ απλά δεν έχεις όπλα, γνώσεις, τίποτα. Θα είναι σα να θυσιάζεις τον εαυτό σου για το τίποτα.Έχεις έναν πραγματικό πόλεμο να κάνεις στον οποίο έχεις καλές ελπίδες αν στρέψεις όλη σου την προσοχή εκεί. Αυτό πρέπει να το κάνεις εσύ δυστυχώς. Αλλά ήσουν αθλητής και μάλλον έχεις μάθει να πολεμάς. Από εδώ έχεις με όλη την ειλικρίνεια πολλές καλές ευχές και όλη μας την κατανόηση!