Προσωπικά θεωρώ τις ηλικίες θέμα που αφορά στους ληξίαρχους και όχι στις ανθρώπινες σχέσεις. Οπότε, είναι δεν είναι ψεύτικη η εξομολόγηση, δε θα σχολίαζα σε καμιά περίπτωση με βάση την ηλικία. Είναι σα να λέμε ότι η όρεξη για ζωή (με όσα αυτή συνεπάγεται) έχει ημερομηνία λήξης κι αυτό είναι κάτι που απορρίπτω ως άποψη αρτηριοσκληρωτική κι απαρχαιωμένη. Το μόνο "μεμπτό" που μπορώ να διακρίνω στη συγκεκριμένη εξομολόγηση είναι η γνωστή τριφασική σχέση που καταδικάζει το σμίξιμο των ανθρώπων στην οδύνη, την ενοχή και την ασχήμια. Και πάλι, όμως, ποια είμαι εγώ που θα κρίνω τον οποιοδήποτε; Συνελόντι ειπείν, φάουλ στην εξομολόγηση αν είναι τρολιά, φάουλ σε μια σχέση που στηρίζεται στο ψέμα(προσωπική άποψη που δε θεωρώ ότι όλοι οφείλουν να ασπαστούν), αλλά φάουλ και στις προκαταλήψεις που σχετίζονται με τα ηλικιακά όρια, την ερωτική ζωή και την αέναη ανάγκη μας να συνυπάρχουμε παντοιοτρόπως με τους συνανθρώπους μας.Ακόμη κι αν για τους προσωπικούς μας λόγους είμαστε πεπεισμένοι ότι πρόκειται για τρολιά -πράγμα όχι αυταπόδεικτο και άρα τα όποια συμπεράσματα αυθαίρετα- το να συνδέουμε τα 60 χρόνια με τα ΚΑΠΗ εν είδει άνοστου αστεϊσμού, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, καταδεικνύει την άποψή μας περί απόσυρσης των μεγαλύτερων ανθρώπων από τα ωραία της ζωής.Πάντως, εύχομαι στον εαυτό μου, όσο κι αν μεγαλώσει και στο πλαίσιο πάντα της προσωπικής μου ηθικής κι αξιοπρέπειας, να μη σταματήσει ποτέ να επιδιώκει και να τείνει προς τα όμορφα της ζωής, σε πείσμα κάθε κοινωνικής προκατάληψης.