Δε θα σου γυρίσω τους χαρακτηρισμούς, αλλά σε προκαλώ να κάτσεις να αναλογιστείς ποιος είναι το κομπλεξικό ατομάκι, αυτός που δεν τον ενδιαφέρει τι κάνεις στο κρεβάτι σου ή εκείνος που χτυπιέται να λάβει την αποδοχή ενός αγνώστου και μάλιστα με κριτήριο το τι κάνει στο κρεβάτι του.Εγώ αυτό που λέω είναι οτι δεν αφορά κανέναν το οτι εσύ πχ μπορεί να είσαι πορτοκάλι αλλά σου αρέσει να συνουσιάζεσαι με πάπιες (οι οποίες συναινούν φυσικά), ούτε είναι λογικό/επιθυμητό/πρέπον να πας στους γονείς ή τον εργοδότη σου και να τους ανακοινώσεις οτι σου αρέσει πχ το πρωκτικό.Τόσο απλό. Κάποια πράγματα χρειάζονται ιδιωτικότητα, όποιο σεξουαλικό προσανατολισμό κι αν έχεις.Γιατί; Γιατί μεν οι σεξουαλικές σου επιλογές μπορεί να είναι μία παράμετρος της ύπαρξής σου, αλλά δεν αποτελούν το σύνολο αυτής.