Ενδιαφέρουσα η μακροσκελέστατη εξομολόγηση. Συμφωνώ με όλους τους προλαλήσαντες: περιγράφεται μία υπαρκτή πραγματικότητα, πλην όμως δεν είναι αυτοσκοπός το να ψάχνω εναγωνίως να βρω έναν άλλον άνθρωπο, ούτε σημαίνει πως αν υπάρχουν 5-10 άλλα ελεύθερα άτομα του αντιθέτου φύλου γύρω μου θα μου ταιριάζουν. Από την άλλη πλευρά, έχοντας βιώσει τα όσα περιγράφει ο εξομολογούμενος, θα σας έλεγα ότι αυτό που κάποιες φορές σε καταβάλλει δεν είναι η έλλειψη συντρόφου: αυτό είναι κάτι το οποίο αποδέχεσαι και πορεύεσαι μόνος. Αυτό που σε μία κατάσταση όπως την περιγράφει η εξομολόγηση τελικά σε ''τσακίζει'' είναι όχι η μοναξιά, αλλά το ότι αισθάνεσαι μία παντελή έλλειψη προοπτικής προϊόντος του χρόνου.