Στέλνω ευχές για καλές γιορτές και αισιόδοξο, νέο χρόνο, με υγεία πάνω απ' όλα, συν τα απαραίτητα που όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη, για να επιβιώσουν.Η πρώτη μου σκέψη, μετά το κείμενο σου, ήταν η εξής: αν και ακούγεται σπάνια, υπάρχουν άντρες, που φοβούνται, πως αν η φιλία, αλλάξει σε σχέση, θα αναγκαστούν κάποια στιγμή, να ολοκληρώσουν, με την απαραίτητη πράξη. Ο φόβος της ολοκλήρωσης, συμβαίνει επίσης και στο αντρικό, φύλο. Απ' όσο διάβασα, οι εκδηλώσεις στον χαρακτήρα του, εξωτερίκευαν κάτι ποιοτικό και σταθερό. Αν σκεφτούμε πως όλοι οι άνθρωποι έχουν προβλήματα, ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που όσο περνούσε ο χρόνος, άλλαζε και φερόταν απότομα. Ή αυτό συνέβη, ή δεν είχε την υπομονή να περιμένει, ωσότου η φιλία γίνει σχέση, και έρθει η ώρα, φυσιολογικά, να ολοκληρωθεί.Το, φυσιολογικά, βέβαια, σύμφωνα με την άποψη μου: μετά το μυστήριο του γάμου. Όσο παλαιών αρχών, και αν ακούγεται. Ίσως η αναμονή, σε ορισμένες προσωπικότητες, συνοδευμένη από περιέργεια και αναστολές, να βοηθήσει στον σεβασμό του αντίθετου φύλου: για μια ζωή.Εύχομαι να βρεις την δύναμη να εμπιστευτείς ξανά και να βρεθεί στον δρόμο σου, κάτι δυνατό, πάνω στο οποίο να χτίσεις μια γλυκιά και ενωμένη, οικογένεια.