Έλα ρε κοπελιά μήπως είσαι λίγο υπερβολική?και εγώ μικρή έτρωγα ξύλο όπως και όλοι μας λίγο πολύ. Θυμάμαι με κυνηγούσε η μάνα μου με τον πλαστή και εγώ κρύβομουν κάτω από το κρεβατι και εκείνη με τσιγλουσε με τον πλάστη.ο παππούς μου Μάλιστα είχε φτιάξει και μια βίτσα και η μάνα μου μου έδινε καμιά με αυτήν και έτσουζε πάρα πολυ.από παντόφλιες άλλο τιποτα.τελευταία φορά έφαγα ξύλο στα 17 γιατί τόλμησα να κάνω 2η τρύπα στο αυτί. Είχα φάει τόσο ξύλο που πονούσα τα χέρια του μπαμπά μου να φανταστείς. Ο λόγος και τότε και τώρα μου φαινόταν αστείος αλλά ποτέ δε ξέρεις με τι θα νευριασουν οι γονείς. Ωραία χρόνια τότε. ..παρόλο αυτά μια χαρά παιδί βγήκα και καλά μου έκαναν για να στρώσω. Καμιά φορά χρειάζεται λίγο ξύλο γιατί βλέπεις τα σημερινά παιδια πόσο ανυπακουα ειναι.η μάνα μου συνήθιζε να λέει όπου δε πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος και συμφωνώ με αυτο