Αχ κορίτσι μου ποσό σε καταλαβαίνω συναισθηματικό είναι το όλο θέμα.Κι εγώ ταλαιπωρήθηκα πολύ με ανορεξία και βουλιμία.Αν και δεν πιστεύω ότι θα έρθει η μέρα που θα φάω κάτι ανεξάρτητα από την ποσότητα και δεν μισώ τον εαυτό μου.Σκεψου τι σε κάνει να αντιδράς ξεσπώντας στο φαγητό,βρες ένα ενδιαφέρον για να ξεχνιέσαι.Όσο πιο πολύ το σκέφτεσαι τόσο θα σε παιδεύει.Όλα μα όλα είναι στο μυαλό Μίλησε σε φίλους πες τα όλα βγάλτα από μέσα σου Καλή σου τύχη εύχομαι να τα καταφέρεις γρήγορα