Οι περισσοτεροι ανθρωποι περνανε απο μια φαση οπου νομιζουν πως δεν εχουν κανενα ή οντως δεν εχουν...ετσι και γω...τελικα "εδωσα μια κλωτσια" στα ατομα που δεν πιστευαν σε μενα,στα ατομα που με μειωναν, στα ατομα που δεν προσπαθουσαν να με καταλαβουν,στα ατομα εκεινα που μοιραζομουν τις σκεψεις μου και εκεινοι τις κατακριναν..ωσπου η ζωη μου ειχε αδειασει περασα χρονο μονη μου,καταλαβα ποσο σημαντικο ηταν αυτο για να καταλαβω εμενα και τι ειδους ανθρωπους ηθελα στη ζωη μου...σιγα σιγα αρχισα να υποδεχομαι νεους ανθρωπους στη ζωη μου οι οποιοι μενουν μεχρι σημερα...διαφορετικοι απο μενα αλλα παντα διπλα μου...σε καθε αποφαση που επερνα..σε καθε δυσκολια που περνουσα..τους αγκαλιαζα και με αγκαλιαζανε...ετσι λοιπον κανε χωρο στην ζωη σου διωχνωντας τα τοξικα ατομα τα ατομα εκεινα που "ειναι" αλλα "δεν ειναι" ωστε να μεινει χωρος για εκεινα που θα σε βοηθησουν θα σε στηριξουν θα σε υπομεινουν θα σε ευχαριστιουνται να περνουν χρονο μαζι σου θα σε εμπιστευονται...οσο για την χαμηλη αυτοεκτιμηση θα σου προτεινα να κανεις πραγματα που σε ικανοποιουν και που θα βελτιωνεσαι συνεχως...περνα χρονο με την οικογενεια σου..απολαυσε μικρα καθημερινα πραγματα