Η ζωή μου δεν έχει καμία σχέση με το πως ήμουν στα 18 με το πως είμαι τώρα σχεδόν 10 χρόνια μετά. Τότε ήμουν ξέγνοιαστη, τα είχα όλα στο χέρι ,ήμουν πρωτοετής φοιτήτρια και είχα ορεξη και χρόνο για αμπελοφιλοσοφιες θεωρώντας ότι θα έχω ένα λαμπρό επαγγελματικα μέλλον.Τώρα έχω τόσες πολλές υποχρεώσεις που τρέχω και δε φτάνω. Είμαι σε μια ξένη χώρα και παλεύω μόνη μου,ετοιμάζομαι να κάνω οικογένεια και δεν έχω πια όρεξη για φιλοσοφημενες συζητήσεις γιατί κατάλαβα μετά από μια γεμάτη μέρα τρέχοντας δεξιά και αριστερά τέτοιες συζητήσεις είναι το τελευταίο που θες να ακούσεις και να αναλύσεις. Οι στόχοι μου είναι πολύ απλοί και δεν έχουν αλλάξει αλλά εν καιρώ κρίσης όλα μοιάζουν δυσκολότερα. Απλά προσπαθώ να τους προσεγγίσω πλέον δια της πλαγίας οδού και βλέποντας και κανοντας