@ Ramon Ramone Έχω γράψει πρόσφατα ότι δε θέλω δημοψήφισμα για το συγκεκριμένο θέμα. Επίσης ποτέ δεν έχω μιλήσει για προδότες. Ούτε έχω ζήσει εθνικές χουντογιορτές. Συνεπώς δε με αφορά τίποτα από αυτά. Δεν ξέρω τι σε κάνει να γελάς με τυχόν διεκδικήσεις των Σκοπιανών εναντίων της Ελλάδας, αλλά θα εκτιμούσα μια εξήγηση. Εγώ έδωσα συγκεκριμένα παραδείγματα (πρόθεση και δυνατότητα) τα οποία δεν αποδόμησες. Το επιχείρημα ότι η ένταξη σε διεθνείς οργανισμούς θα εκμηδενίσει οποιαδήποτε διεκδίκηση καταλαβαίνεις ότι είναι ανακόλουθο. Το ΝΑΤΟ δεν παρεμβαίνει σε συρράξεις μεταξύ των μελών του. Αν ήταν έτσι τότε δε θα είχαμε κανένα ανοιχτό μέτωπο με την Τουρκία η οποία είναι ήδη στο ΝΑΤΟ. Ή θα σήμαινε ότι αν την βάζαμε με κάποιο τρόπο βιαστικά και στην ΕΕ ότι αυτόματα και σταματούσαν να διεκδικούν την υφαλοκρηπίδα. Υ.Γ. Δε θέλω να μπλέξω σε συζήτηση άσχετη με το παρόν θέμα, αλλά δεν καταλαβαίνω την ένσταση σου για την ελληνική επανάσταση. Οι "boots on the ground" ήταν σχεδόν αποκλειστικά άτακτοι ημιξυπολυτοι. Κάποια χρήματα που ήρθαν στην αρχή ήταν από φιλέλληνες, ανθρώπους που είχαν πειστεί από το επιχείρημα της ιστορικής συνέχειας του ελληνικού λαού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα (βλέπεις παράλληλες με το θέμα μας;). Στην αρχή η Επανάσταση διεξάγονταν κυρίως με ίδια μέσα, και φυσικά τον πλούτο ορισμένων αστών Ελλήνων (τα κίνητρα του καθενός είναι αδιάφορα εδώ) που διέθεσαν προσωπική τους περιουσία γι’ αυτό το σκοπό. Οι περισσότεροι είχαν αποκτήσει αυτόν τον πλούτο λόγω τον προνομίων που είχαν (ψιλοαναγκαστεί, μερικές φορές να) παραχωρήσουν οι Οθωμανοί (φθηνό χρήμα, σαν αυτό που θέλουν οι Γερμανοί να δώσουν στους Σκοπιανούς). Σημαντική δε βοήθεια ήρθε από το εξωτερικό μόλις το 1824, 3+ χρόνια μετά την έναρξη της επανάστασης, με το περίφημο Αγγλικό δάνειο, και αυτό ήταν μεγαλύτερη διπλωματική παρά οικονομική επιτυχία. Μέχρι το '25 είχε γίνει φανερό ότι οι Τούρκοι μόνοι τους ήταν αδύνατο να καταστείλουν την επανάσταση, γι' αυτό το έκαναν outsourcing στους Αιγύπτιους. Μόνο τότε, και αφού ήταν προφανές ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν θα έπαιρνε πολύ για να διαλυθεί, παρενέβησαν δυναμικά οι μεγάλες δυνάμεις. Όσο για την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία και τους ελληνικούς εμφύλιους, αυτά ενισχύουν το δικό μου επιχείρημα: η Ελλάδα του σήμερα (και του αύριο...) είναι μεν παραπαίουσα, όχι δε Αυτοκρατορία και πάντως είναι μονίμως διχασμένη.
