Με τις περισσότερες φίλες/γνωστές που έχω κάνει απόπειρα να συζητήσω κάτι πολιτικό/κοινωνικό/ιστορικό, έχω δει την πλήξη και την κούραση στα μάτια τους. Μηδεν ενδιαφέρον, μηδέν όρεξη για τέτοιες συζητήσεις. Δεν λέω πως είναι όλες έτσι αλλά η πλειοψηφία έτσι αντιμετωπίζει τα πράγματα και δεν αποκλείεται να φταίει ο κοινωνικός αποκλεισμός σε τέτοια θέματα, αλλά το να διαιωνίζεις το πρόβλημα μόνη σου και να τα ρίχνεις στην πατριαρχεία είναι κουτό.Γοητευομαι όταν μια γυναίκα δεν είναι επιφανειακή και όταν συζητάει βαθιά πράγματα και σκέψεις. Όμως πολλές (και πολλοί) το αποφεύγουν. Έχουν πρότυπα τις γλάστρες.