Θα διαφωνισω και με εσε τωρα, το φεμινιστικο κινημα δεν είναι αδυναμο (εκτος εαν αεριζεσε με πολλα μποφορ). ΚΑταφερε να αλλαξει νοοτροποιες αιωνων για τις γυναικες, απλα υπηρξαν βοηθητικο ως προς τα λοατ δικαιωματα και όχι οδηγοι.Βεβαια οταν λεμε φεμινιστικο κινημα ιστορικα μιλαμε για τον κλασσικο φεμινισμο (αυτος καταφερε το 95% της μεχρι τωρα εξισωσης) και όχι τον σαδιστικα ανταγωνιστικο ιντερ φεμινισμο ποσο μαλλον τον social media φεμινισμο.Εαν καποιος/α βλεπει ότι δυσκολευετε να πει ευχαριστω σε κοινωνικες ομαδες λογο χρωματος είναι σοβαροτατο καμπανακι ρατσιστικης νοοτροποιας ακομα και αθελητης. Εαν καποιος/α βλεπει ανθρωπους διαφορετικων επιφανιακων βιολογικων χαρακτηριστικων και δεν μπορει να ταυτιστει λογο αυτης της διαφορας είναι σοβαροτατο καμπανακι ρατσιστικης νοοτροποιας.Με την Κικη Δημουλα μια χαρα ταυτιζομαι ως προς τον Ποιητικο της ρομαντισμο, και ω θεοι είμαι αντρας...πως το καταφερα. Ομοφυλοφιλοι ποιητες; με την σεσουλα, χ-μαν εβλεπα και είμαι ετεροφυλος....στους σταυλους της εριετας ζαιμη με την πασοκα και την νδιτισα ταυτιστικα περισσοτερο,τα τραγουδια των queen τα λατρεψα...'Η η λευκοτητα μου, η ετεροφυλια μου και το πεος μου μου δινει μαγικες κοινωνικες ιδιοτητες να συνδεομαι με το βιολογικα διαφορετικο (οι θετικες επιστημες δεν υποστηριζουν κατι τετοιο) ή καποιοι/ες βαφτισαν την εμονη στην βιολογικη ομοιογενεια και ελλειψη κατανοησης στην βιολογικη διαφορετικοτητα "προοδο". Εγω δεν προκυται να εγκαταλειψω την δεκαετια 90ς για τα φιλοσοφικα παιδιαρισματα των λευκων millenials.
