Βλαχακι, για αυτο υπάρχουν οι Βιογραφίες που οντως πρεπει να δινουν ολες τις διαθεσιμες πληροφορίες, απο εκει μεχρι την καθαιρεση εργου τεχνης υπάρχει το απειρο.Εαν συζηταγαμε για αποσυρση βιογραφιας διοτι απεκρυψε την αληθεια του Βιου και Πολιτειας του προσωπου θα συμφωνουσα.Ολοι γνωριζουμε ότι κατα την Αρχαιοτητα η παιδεραστία ηταν διαδεδωμενη και μη ανηθικη...να βαλουμε στα Μουσεια στα εκθεματα "παρεπιπτωντως το εργο το δημιουργησε ενας παιδεραστης";Δεν είναι ότι είναι "αδικο" στην υπαρξη της πληροφορίας αλλα ότι είναι προοιμιο λογοκριτικης τασης.Ξερουμε ότι για να ερθει η πραξη της Λογοκρισιας πρεπει να γινει πρωτα μια πιο "αθωα" προεργασία. Οι Ναζι καναν χρονια προεργασιων πριν καψουν τα βιβλία.Ο Σκοπος δεν αγιαζει το Μεσο.Ενας ανθρωπος που γεννηθηκε 200 χρονια πριν είναι συμφωνα με την συγχρονη κραταια Ηθικη ηθικα προβληματικος (για να το πω ευγενικα)....ποιος επεσε απο τα συνεφα; κανεις. Στη Δημοσια Υποψρεωτικη Δωρεαν Παιδια μας διδαξαν την σημασια των διαφορων μεταξυ διαφορετικων πολιτισμικων εποχων....και ορθογραφία αλλα... :PΣε μια λειτουργικη Δημοκρατία η αληθεια δεν κρυβεται και δεν κρυβεται ακριβως επειδη δεν υπάρχει λογοκρισια.Τα Εργα Τεχνης κρινονται για την αυτεξουσια διαχρονικη καλλητεχνικη τους αξιας και όχι για την επικαιρη κοινωνικοφιλοσοφικη αποψη και βιο του δημιουργου.Επι της ουσιας επιχειρηται η τιμωρια ενος εργου τεχνης γιατι δεν μπορουν να τιμωρησουν εναν εδω και καιρο νεκρο.Με αυτη την λογικη θα πρεπει να κλεισει το 99% των Μουσειων. Η παραπομπη στο ταμπελακι του εργου τεχνης για τον βιο και την πολιτεια του δημιουργου δεν είναι "αθωο" ηθικο αγχος αλλα προοιμιο Λογοκρισιας.Να είμαστε καλα εχουμε τοσο ως Ελλάδα αλλα και ως Ευρωπη πλουσια Ιστορια στο πως ακριβως δουλευει το απολυταρχικο ενστικτο και ξερουμε τι να φοβομαστε. Παντα το πρωτο βημα καθε κοινωνικης/πολιτικης/στρατιωτικης δικτατοριας είναι η Ηθικη επιθεση στις Τεχνες και τα Γραμματα.Π.χ. Ενας συγχρονος συγραφεας εκδιδει βιβλια και δικαζεται για παιδεραστια...θα πρεπει σε καθε βιβλιο του να αναγραφεται ότι καταδικαστικε για παιδεραστία ή στην βιογραφία του; Μονο η Βιογραφία ασχοληται με τον Βιο του συγραφεα όχι τα υπολοιπα. Και που σταματαμε;αν καταδικαστει για "βλαστημια"; να αναγραφεται ή όχι;Η συνεπειες που δημιουργουνται απο την "αθωα" αυτη πρωτοβουλια για το καλο και την γνωση είναι σοβαροτατες που νομοτελειακα θα γυρησουν μπουμερανκ. Πως είναι η ρηση "ο δρομος για την κολαση είναι στρωμενος απο καλες προθεσεις"."Ο αγων μου" εκδιδεται επειδη η εισαγωγη λογοκριτικου κριτηριου εχει επιπτωσεις σε αλλα βιβλία. Οποτε η "κοινωνικη Ηθικη" πηρε θαρρος οι Τεχνες, τα Γραμματα και ο Ανθρωπος υποφεραν. Για να παραφρασω εναν αμερικανο κωμικο "ψηφισα στις τελευταιες εκλογες όχι γιατι ξερω απο πολιτικη αλλα γιατί οποτε μια ηθικη μειοψηφια είναι πολυ χαρουμενη καταλληγουμε για αιωνες να ζηταμε συγνωμη για τα καμωματα τους"( αναφερωταν για την χαρα της ακροδεξιας).Δεν χρειαζεται να ξερουμε ολες τις λεπτομεριες αρκει να θυμομαστε ότι οποτε μια ηθικη μειοψηφια χαιρεται οι υπολοιποι πρεπει να τρεμουμε.Δεν μας περνει ως κοινωνία η επαναφορα της Ηθικης κηδεμονιας, εχει προεκτασεις που θα γυρησουν μπουμεραγνκ σε θεματικα ( αλλα όχι λειτουργικα) διαφορετικα "προβληματα Ηθικης-Ανηθικοτητας".Ενας ανθρωπος λυνει όλα τα βιοποριστικα προβληματα του με βιαιες λυσεις, επισης μαθευτικε ότι σε καθε διαφωνία με την γυναικα του την δερνει. Ποιος πεφτει απο τα συνεφα; Βιοπορισμος και ερωτικη σχεση είναι θεματικα διαφορετικες πτυχες της ζωης....το μοτιβο όχι. Η αντιδραση δεν είναι για να κρυφτει η αληθεια αλλα γιατί το μοτιβο επιλυσης του προβληματος (λογοκρισια) γνωριζουμε ότι δοθησας ευκαιριας θα εφαρμοστει και στις υπολοιπες πτυχες της κοινωνίας.
