Υπάρχει μια ειδοποιός διάφορα : Δεν μιλάμε για κάψιμο βιβλίων, για απαγόρευση της έκθεσης εν προκειμένω, για λογοκρισία δηλαδη. Αλλά για το αν πρέπει ή όχι να ιδωθούν αυτά υπό νέο πρίσμα. Άλλωστε γιατί να μην είναι λογοκρισία το "πίνακας με νεαρή κοπέλα" και να είναι το "πίνακας με 12χρονη" . Γιατι να μη δούμε τον πίνακα ως μερος του πολιτισμικού πλαισιου στο οποίο ανήκε; Από κει και πέρα τίθονται ζητήματα ηθικής για τα οποία ο καθείς δικαιούται γνώμης. Αλλά η αποικιοκρατία δεν είναι ζήτημα ηθικής, είναι ιστορια. Η αξιολόγηση της είναι ηθικη. Όπως και το πώς χρησιμοποιείται η ιστορία, είναι μεταξύ άλλων ηθικό ζήτημα. Πρέπει όμως να διαχωρίσουμε μεταξύ των δύο.
