Μάχης των φύλων συνέχεια...Η ανδρική ψωροπερηφάνεια ενός ανδροκρατούμενου πολιτισμού αιώνων και η γλώσσα της σκοτεινής, προαιώνιας πατριαρχίας, θέλει για θύμα της όχι μόνο τη γυναίκα, αλλά και τον ίδιο τον άντρα. (Τόση τυφλότητα, ναι!)Γιατί, πώς να πω εγώ: «Η βιάστριά μου είσαι εσύ»;Δεν υπάρχει τέτοια λέξη. Η ανδροκρατία, αναίσθητη και ανεγκέφαλη, αποκλείει τη δημιουργία της. Κι ας δέχθηκα επτά χρόνων αγοράκι τη σεξουαλική επίθεση μιας παραμάνας. Κι ας βιάστηκα από γυναίκες δυο φορές στην ενήλικη ζωή μου. Ψάχνω στα λεξικά.Η μόνιμη απάντηση: «βιάστρια: δεν βρέθηκε στο λεξικό».Και πώς να βρεθεί μέσα από τον μονοσήμαντο, επιπόλαιο -καταρρέοντα ήδη- πολιτισμό του άντρα; Μα και να βρεθεί, θα καταργηθεί εκ των πραγμάτων ως άκρως σεξιστική από τον αυστηρό, θυμωμένο -ανατέλλοντα ήδη- πολιτισμό της γυναίκας. Ψάχνω για ανθρώπους. Ούτε για άντρες ούτε για γυναίκες. Κι ούτε βέβαια για «άτομα» (ουδέτερη όσο και παγερή λέξη που έχει αντικαταστήσει, τη διαχρονική λέξη «άνθρωπος» ως «ξεπερασμένη». Ο 60χρονος ακόμα λέει «σπουδαίος άνθρωπος η Κατερίνα» εκεί που ο 20χρονος θα πει «φοβερό άτομο η Αικατερίνη»).