Με αφορμή το προηγούμενο σου άρθρο για το brain drain κάποιες απόψεις για μελλοντικούς ναυτιλλομένους. Αγαπητή Βίβιαν, Έχεις δίκιο σε πολλά πράγματα και σε καταλαβαίνω από πολλές πλευρές. Πήγα στο εξωτερικό και για αυτό που λες αλλά και για ένα άλλο. Ήθελα να έχω μια φυσιολογική ζωή σαν άνθρωπος και να μη σκέφτομαι τι θα φάω αύριο. Αλλά το γρασίδι δεν είναι πάντα πράσινο στην απέναντι πλευρά. Πρέπει να καταλάβεις και το τι ζημιά κάνανε τα ΜΜΕ για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό τη στιγμή που τα ΜΜΕ γίνανε συγκοινωνούντα δοχεία των κυβερνήσεων και ‘τσιράκια’ των κομμάτων. Δεν έχω κανένα χρώμα, τους είδα όλους αλλά έχω βιώσει τη συνέχεια της αδικίας στο εξωτερικό.Δε μετράνε τα προσόντα σου όταν η κοινωνία κινείται με άλλους ρυθμούς και δε θα σου δοθεί εύκολα η ευκαιρία για να μετρηθούν τα προσόντα σου. Μετράει όμως η καταγωγή σου η οποία δεν είναι απλά ταπεινή αλλά μετανάστη και από την άλλη είναι πολύ εύκολο να βάλουν την ετικέτα πως δε θέλεις να δουλέψεις αλλά να βιοποριστείς. Δεν είσαι σαν τους άλλους που αγαπάνε τη δουλειά τους αλλά σαν αυτούς που απλά ήρθαν να αποφύγουν την κρίση ως τυχοδιώκτες και τυχαίους, ό,τι και αν έχεις κάνει πριν, όπου και αν έχεις εργαστεί. Σε μεταχειρίζονται πολύ πιο άσχημα και απρόβλεπτα γιατί είναι εύκολο να μην κατανοήσεις τους κανόνες τους και τους κωδικούς τους. Μετράει η χώρα προέλευσης και δεν έχεις την τύχη άλλων μεταναστών άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, και η Ελλάδα δεν είναι ούτε Ευρωπαϊκή χώρα ούτε χώρα που έχει εξωστρέφεια ή καινοτομία ας μη γελιόμαστε. Τα παραμύθια που πουλάμε μεταξύ μας ότι είμαστε Ευρωπαίοι δεν περνάνε στο εξωτερικό. Ξέρουνε πολύ καλά πως είμαστε μόνο για διακοπές και δεν τους ενδιαφέρει να μπει κάποια άλλη διάσταση, τους ήταν πολύ εύκολο να μας κατηγορήσουν για την κρίση όμως ενώ εμείς λέγαμε οι κακοί οι Ευρωπαίοι που μας είδανε ως πειραματόζωα. Έτσι είναι πολύ εύκολο και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα του εξωτερικού να ξεκινήσεις από την αρχή, από το μηδέν και πολύ πιο εύκολο να ανελιχθείς σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες από το να έχεις έρθει ως ώριμος επαγγελματίας με μεταπτυχιακά. Αλλά το ίδιο το κράτος, η ίδια η αγορά ξέρει πως είσαι ενοικιασμένος εργαζόμενος, δεν θα σε δει ως υπάλληλο ή ενεργό μέλος.Και υπάρχει κι εκεί στο πολύ ωραίο πράσινο γρασίδι το ‘ταβάνι’ γιατί οι προβολείς είναι πολύ πιο μεγάλοι εδώ και δεν μπορείς να κρυφτείς σαν ποντίκι που κάνουμε συνήθως στην Ελλάδα. Ακόμη και να ανεβείς ψηλά στην ιεραρχία, θα σε ταβανιάσουν οι ντόπιοι με λιγότερα προσόντα, οι φίλοι των μετόχων με την αυθάδη συμπεριφορά τους και κυρίως η ίδια η κοινωνία που απορεί πώς διάγεις ένα ίσης αξίας βίο με αυτούς. Δε θέλω να κλαίγομαι αλλά θέλω να καταλάβει η Ελλάδα πως η ζημιά που έγινε στο όνομά της και που κανείς δεν την αποκατέστησε είναι ανεπανόρθωτη. Θέλω να καταλάβεις κι εσύ πως η οικογένεια και η Ελληνίδα μάνα και ο φθόνος αυτών που δεν έφυγαν για το εξωτερικό είναι που κρατά τον Έλληνα του εξωτερικού ‘περήφανο’ ακόμη και να ψωμολυσά...Όμως η ίδια η οικογένεια είναι που λέει ψέμματα στον εαυτό της όπως και οι πολιτικοί πως είμαστε Ευρωπαϊκή χώρα, πως η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα του κόσμου, πως οι Έλληνες αν θα πάνε έξω μόνο εκεί προκόβουν και πως έγινε brain drain. Δεν είναι έτσι. Ήταν παλιά έτσι ίσως στις ταινίες του Φίνου, έχουμε παγιδευτεί όλοι μας σε κάτι στερεότυπα και σε κάτι αρχέτυπα που δεν επιτρέπουν την Ελλάδα να ακούσει τι γίνεται στη διασπορά, πώς μας μεταχειρίζεται το κράτος, πώς μας μεταχειρίζεται το αφεντικό στον ιδιωτικό τομέα και το πόσο δύσκολο είναι να ενταχτείς στην καθημερινότητα τους. Αφού περιμένουν να γυρίσεις σπίτι σου. Δεν ξέρουν όμως πως το σπίτι μου το πούλησα, δεν ήταν τότε το Airbnb για να βάλω κάποιον να μου το προσέχει, δεν έχω πού να μείνω όταν γυρίσω ακόμη και η οικογένειά μου ζει στο χρυσό της κλουβί ενώ κανείς δεν τους είπε πως είναι φω μπιζού...Θα μπορούσα να σου πω επίσης πως μεγαλύτερο ψέμα που λέει η ίδια η χώρα στους πολίτες της δεν υπάρχει. Και αυτό είναι το brain drain. Ποιο brain drain? Vre oust…Ουστ, γιατί δε λεμε ΕΞΟΔΟΣ? Κι έξοδος από τι?. Δεν έχω δει μόνο Έλληνες ‘συμπολίτες’ οι οποίοι παρεπιμπτόντως ξεχνάνε να χαιρετάνε τον Έλληνα συμπολίτη τους και δεν υπάρχει καμιά αλληλεγγύη γιατί φοβούνται τη σκιά τους. Εχω δει Έλληνες που έχουνε δήθεν ‘ταλέντο’ το οποίο εκτιμήθηκε μόνο στο εξωτερικό ενώ ήρθανε με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς ή που κουβαλήθηκαν τυφλά από γραφεία εταιριών πολυεθνικών χωρίς την παραμικρή προσπάθεια και βρίσκονται στη δική τους τρύπα για να μην εξηγήσουν πώς συνέχισε να λειτουργεί το όνομά τους και στο εξωτερικό. Έχω δει τους Έλληνες ακαδημαϊκούς οι οποίοι ο ένας θέλει να κανιβαλλίσει τον άλλον για τη δόξα στο χωριό του που είναι πιθανά ο πυρήνας του brain drain όπως θέλουνε να μας δείχνουνε. Αλλά έχω δει και τη Σούλα την κομμώτρια, τη Λίτσα τη ράφτρα, τον Σάκη που φτιάχνει πλυντήρια, τον Κώστα τον δασκαλάκο που έγινε λέκτορας στο γειτονικό ΤΕΙ που το παίζει Πανεπιστήμιο όπως και τον Βασίλη που από νταλικέρης έγινε σωφέρ ξιπασμένης. Όμως κατά τα άλλα μιλάμε για brain drain. Δεν έγινε brain drain, έγινε μαζική έξοδος εργαζομένων από όλα τα στρώματα που θέλανε να αποφύγουν το bullying των αφεντικών, το bullying των συναδέρφων που καπνίζουν στο meeting room κι επηρεάζουν περισσότερο την εταιρία παρά ο διευθυντής, το bullying της οικογένειας που λέει πότε θα νοικοκυρευτείς και όλα αυτά τα πολύ ωραία στη μικρή μας αυτή χώρα, την Ελλαδίτσα μας...ή την Ελλαδίτσα σου ίσως.Μέσα σε αυτή τη μικρή χώρα τόσο μεγάλα ΕΓΩ δεν έχω ξαναδει και νομίζαμε πως η δήθεν κρίση θα μπορούσε να μη μας επηρεάσει με την έξοδο αυτή. Για μενα η Ελλάδα είναι απλά ένα όραμα και μια ιδέα. Δεν πιστεύω να γυρίσω πλέον και χασκογελώ όταν ακούω τους πολιτικούς που λενε πως θέλουνε να φέρουνε πίσω τους Έλληνες από το εξωτερικό, καταρχάς ας πανε να τους μετρήσουν εναν έναν. Δεν έχω πλέον χρόνο για να βλέπω τι γίνεται στην Ελλάδα και δε της λείψαμε καθόλου, φάνηκε ξεκάθαρα πως τα πράγματα ρολάρουν κανονικά. Για την ελίτ μας. Για την ελίτ που κουβαλούμε όλοι με τα παραμύθια που αραδιάζουμε για το πόσο ωραία είναι στο εξωτερικό. Εγώ είμαι διπλά ξένος. Ξένος στη χώρα μου που με φθονούν λες και όλοι του εξωτερικού γίνονται Ωνάσηδες με κότερα και πολύ πιο ξένος σε μια χώρα που δήθεν λειτουργεί η παγκοσμιοποίηση. Όμως το δικό μας δήθεν, της Ελλάδας το δήθεν θα συνεχιστεί ακόμη...ο κόσμος όμως αλλάζει. Και θα αλλάξεις κι εσύ...όπως κι εγώ...Αλλά ένα θέλω να θυμάσαι, πως είμαστε πολλοί έξω, πάρα πολλοί, μα παρα παρα πάρα πολλοί...ΝΑΙ Ελληνες, και δεν είναι μόνο τα μυαλά ή οι πραγματικά ικανοί άνθρωποι που δεν μπορούν να απασχοληθούν σε μια οπισθοδρομική αγορά και σε σκεφτόμαστε και σε καταλαβαίνουμε απόλυτα. Και για αυτό νιώθουμε πως δεν υπάρχει επιστροφή ούτε και ένας τρόπος για να γίνει το γρασίδι πιο πράσινο...και για αυτό θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να τρέχουμε όπως οι προγόνοι μας. Σε ευχαριστούμε για τη φωνή σου και θα σε παρακολουθούμε όποτε μπορούμε. Καλή συνέχεια Βιβή και κουράγιο. Και το ίδιο θα ήθελα να μου ευχηθείς κι εσύ....
