Ε εγώ λοιπόν ξέρω άτομα που μετάνιωσαν που το κράτησαν. Λυπάμαι αυτός είναι ένας από τους πιο σαθρούς μύθους που επικρατεί και οδηγεί σε ολέθρια λάθη. Αναρωτιέμαι, όσοι το λένε, πιστεύουν σοβαρά ότι θα γύριζαν οι γονείς ενός ζωντανού παιδιού να λένε σε φίλους και γνωστούς "Εμείς πάντως που την κρατήσαμε την Ελενίτσα το σκυλομετανιώσαμε, την αγαπάμε αλλά έφερε τη ζωή μας τούμπα και κάθε μέρα ευχόμαστε να γυρίζαμε το χρόνο πίσω". Δεν το λες αυτό. Είναι σαν να περιμένουμε να πει μια μάνα δημοσίως "βλέπετε που η Ελενίτσα δε φέρνει καθόλου στο μπαμπά της; Είναι γιατί την έκανα με τον γείτονα." Ε, δεν το λες αυτό. Επειδή δεν το λες, δεν σημαίνει ότι δεν έχει συμβεί. Εξάλλου, δεν έχετε ακούσει για άντρες, αλλά και γυναίκες, που έχουν εγκαταλείψει την οικογένειά τους; Ή άλλους που είναι αδιάφοροι ή σκληροί και κακοποιητικοί; Γιατί αν ναι, τότε προφανώς ξέρετε κάποιους που το μετάνιωσαν. (Κάποιοι μάλιστα από αυτούς το μετάνιωσαν ενώ δεν ήταν καν ατύχημα, αλλά προγραμματισμένη εγκυμοσύνη.)