Πικρό γεγονός αποτελεί η συγκριμένη συμφωνία (των Πρεσπών, όπως ονομάστηκε - και όπως φαίνεται θα μετατραπεί σε «ανοιχτή πληγή» για εμάς) και ήταν ένα τεράστιο λάθος της προηγούμενης κυβέρνησης. Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να σπεύσει να την εφαρμόσει, όπως και οποιαδήποτε άλλη εθνική συμφωνίας με την γειτονική μας χώρα, δεδομένων των ιδιαίτερα κακών συνθηκών της χώρας μας την τελευταία δεκαετία όπου προτεραιότητα αποτελούν οι λύσεις πολλών άλλων κοινωνικοοικονομικών ζητημάτων και προβλημάτων και όχι το συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο μπορούσε να αναμένει για όταν η Ελλάδα θα ήταν πιο ικανή και συγκροτημένη ώστε να το διαχειριστεί. Εννοείται, κατόπιν διεξοδικού, εθνικού διάλογο και συνεννόησης όλων των κοινοβουλευτικών παρατάξεων και όχι όπως συνέβη, χωρίς καμία απολύτως εθνική συνεννόηση, αλλά σαν να επρόκειτο για κάποιο εσωκομματικό πρόβλημα του (τότε) κυβερνώντος κόμματος!...Χαρακτηριστική είναι η διαχρονική έλλειψη σχεδιασμού σοβαρής εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας, διαχείρισης και αντιμετώπισης σχετικών θεμάτων και ζητημάτων (από όλες τις κυβερνήσεις), που τώρα διαπιστώσαμε και αντιληφθήκαμε, μετά τις νέες, ραγδαίες εξελίξεις με την Τουρκία και την συμφωνία της με την Λιβύη (δηλαδή κατόπιν εορτής!...), πως δεν έχουμε καταφέρει να σχεδιάσουμε, οριοθετήσουμε και διασφαλίσουμε την ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο) μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, παρότι 40 χρόνια πριν, το 1977 οριοθετήσαμε μεταξύ μας (Ελλάδα-Ιταλία) την υφαλοκρηπίδα μας!... Ένα τεράστιο, σοβαρότατο κενό που εκμεταλεύεται η Τουρκία προς όφελος της και προς το παρόν (ασχέτως αν για ευνόητους λόγους δημοσίως άλλα υποστηρίζονται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσπαθώντας να υποτιμηθούν οι ενέργειες της), η Τουρκία μας κερδίζει τα σημεία!...