Αναρωτιέται κάποιος ,τι σχέση έχει η πνευματική καλλιέργεια με τις επιλογές του στο σινεμά ή όπου αλλού.Απόλυτη σχέση.Το "χιούμορ" του Σεφερλή και όχι Σεφέρη όπως διάβασα σε κάποιο σχόλιο, μου θυμίζει τα αγοράκια στο γυμνάσιο και το λύκειο .που ακούγανε την λέξη στήθος και χαχανίζανε .Είμαστε στο 2020.Ένας άνθρωπος που επιλέγει ταινίες ,παραστάσεις ,βιβλία , μουσική για να τον ψυχαγωγούν (αγωγή της ψυχής),για να ευχαριστηθεί το μυαλό του και η ψυχή του δηλαδή, δεν θα πάει να δει κάτι τέτοιο. Ποιό το όφελος.Να γελάσει?Με τι? Με χοντράδες για ούγκανους ? Οι επιλογές μας , μας χαρακτηρίζουν.Πόσο μάλλον αυτά με τα οποία γελάμε.Κρίμα, γιατί πρόκειται για εξαιρετικά ευφυές και ταλαντούχο άτομο.Το "μπλεντεριασμένο" χιούμορ του, απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, που κακά τα ψέμματα ,το γεμίζει το Δελφινάριο.Και έτσι ,συνεχίζει την δοκιμασμένη συνταγή ......