Φυσικά και δεν πρέπει να κλείσει με τη βία αλλά με βάση κανόνων . Το πρόβλημα μας είναι πως δεν υπάρχουν κανόνες λειτουργίας / ελέγχου - και δεν εννοώ τη λογοκρισία αλλά όπως και να το κάνουμε η οποια είδηση θα πρέπει να ελέγχεται ως προς την εγκυρότητα της - πχ. θα πρέπει ο δημοσιογράφος να είναι σε θέση να αποδείξει σε ένα συμβούλιο πως ακολουθήθηκαν όλοι οι κανόνες δημοσιοποίησης (πχ. η “είδηση” για το κορίτσι από το GNTM). Από τη στιγμή που θίγεις ένα άτομο πώς διασφαλίζεις την ορθότητα της είδησης; Γιατί θα πρέπει να πας δικαστήριο να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας; Αυτό θα πρέπει να γίνεται από τους ίδιους τους δημοσιογράφους μέσω συλλογικού οργάνου - εδώ είναι η αδυναμία μας πιστεύω - στο να συμφωνούμε συλλογικά πως ένας αριθμός βασικών κανόνων λειτουργίας πρέπει να υπάρχει - τα αυτονόητα δλδ - και εδώ μπαίνουν τα συμφέροντα και τελειώνει το παιγνίδι γιατί μέσα σε όλες τις βοθροειδήσεις σου πλασάρουν και άλλα για το μακεδονικό και σφαίρες Τσίπρα και Κοτζιά, για μετανάστες δολοφόνους κτλ (τα τελευταία φυσικά είναι πολιτική θέση δεξιών που θέλουν να υποβάλουν τις θέσεις σε ένα φοβισμένο ακροατήριο).
Σχολιάζει ο/η