Έτυχε στις 25/3 να παρακολουθήσω το ρεπορτάζ. Ένας κύριος με μάσκα και γάντια, από το αεροδρόμιο, ωρυόταν στην κάμερα, κατά τη γνωστή ελληναράδικη νοοτροπία "επειδή φωνάζω και το παίζω αγανακτισμένος, θα μου δώσουν δίκιο". Δεν μπορούσε όμως να απαντήσει, και απόφευγε να απαντήσει φωνάζοντας ακόμη περισσότερο, ποιος τους είπε να πάνε στο αεροδρόμιο 25/3, αφού το ελληνικό ΥΠΕΞ είχε ενημερώσει από 23/3 για ακύρωση των πτήσεων από Η.Β.Και τώρα, διαβάζουμε ότι απορρίπτουν τη διαμονή σε ξενοδοχείο. Και υποθέτω ότι η διαμονή και η πτήση επαναπατρισμού είναι με έξοδα των φορολογούμενων. Συγγνώμη που δεν μπορώ να τους συμπονέσω! Οι χώρες έκλειναν συνέχεια σύνορα και έκαναν ανακοινώσεις, να επικοινωνήσουν οι πολίτες με τις πρεσβείες για επαναπατρισμό (μεταξύ τους και η Ελλάδα). Το ότι αυτοί οι 200 Έλληνες αποφάσισαν να επιστρέψουν, ΑΦΟΥ έκλεισαν τα σύνορα και ακυρώθηκαν οι πτήσεις, γιατί διαπίστωσαν ότι κάτι καλύτερο γίνεται στη χώρα τους από τη Μ. Βρετανία και θα πετύχουν τον επαναπατρισμό με φωνές και διαμαρτυρίες, δεν με συγκινεί καθόλου και ας φωνάζει όσο θέλει ο κύριος.