Η γνώμη μου είναι να κάνεις αυτό που θέλεις χωρίς να σε νοιάζει τι θα α πουν οι άλλοι.Απλα ότι κι αν κάνεις μόνη σου πάντα θέλει προσοχή. Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στην θέση σου ( η μουσική που ακούω είναι αρκετά εναλλακτική ηλεκτρονική, έχει σημασία που το αναφέρω καθώς δεν υπάρχουν πολλά μαγαζιά που να παίζουν αυτήν την μουσική).Στο συγκεκριμένο club σύχναζα πολύ το 2009 , περνωντας τα χρόνια δεν πήγαινα τόσο συχνά σχεδόν καθόλου αφού ξεκοψα με κάποια άτομα που πηγαίναμε μαζί και η σχέση δεν γουστάρε την φάση. Χωρίς να το καταλάβω ακολουθούσα συνήθως την παρέα . Δεν μου πέρναγε από το μυαλό καν να πάω κάπου μόνη. Όπου μετά τα 30 έφαγα φλασια και αποφάσισα να κάνω πράγματα χωρίς να παρακαλάω άλλους , πήγα μόνη διακοπές και εκδρομές , την παραμονή της Πρωτοχρονιάς πήγα μόνη μου σε εκδήλωση (Στο ίδρυμα Νιάρχος ) , καθώς μια φίλη μου που περίμενα ότι θα έρθει μου απάντησε 12ωρεες πριν ότι δεν θα μπορέσει να έρθει . Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως ήταν αυτό με το club . Πέρασα μια δύσκολη περίοδο μέχρι να βρω δουλειά και να είμαι λίγο καλύτερα οικονομικά , γραφτικά σε μια σχολή , τα ωράρια κουραστικά οπότε δεν έβγαινα έξω ... Το 2019 όταν τελείωσε η σχολή , είχα πει με κάποια άτομα να πάμε στο συγκεκριμενο club , όλο κάτι τύχαινε και το ξεκανονιζαμε (μονο μια φορά κατάφερα να πάω με παρέα και δεν κάτσαμε πολύ γιατί δεν γουσταταν όλοι αυτή την μουσική) .Ώσπου ήρθε η ανακοίνωση ότι θα κλείσει , οπότε το πήρα απόφαση και τα 3 τελευταία Σαββατα παρόλο που έπιαναν δουλειά 5το πρωί αποφάσισα να ειμε εκεί . Η αλήθεια είναι ότι 1ον ένιωθα πολύ άβολα . Φοβόμουν στο δρόμο μην μου επιτεθεί κανένας ανώμαλος βέβαια είχα πάρει προφυλάξεις , ένιωθα άβολα όμως στην αρχή μέσα στο club