Εμ, μάστορα, αυτά τα ξεκαθαρίζουν από την αρχή.Όχι καλέ απ' όταν γίνονται οι συστάσεις: "Γειά σου, με λένε Φίφη και αν ποτέ παντρευτούμε θέλω κλειστό γάμο".Όταν όμως πάρουν τη ρότα τους τα πράγματα.Πόσα βγαλμένα με κόπο και θυσίες κομποδέματα, θυσιασμένα στο βωμό της ματαιοδοξίας.. Για τη "χαρά" του παιδιού.Αν βέβαια η χαρά του είναι όλα τούτα τα καραγκιοζιλίκια, αν είναι τα πυροτεχνήματα, τα κουταλάκια, τα μπλουζ, οι σταυρωτές τουρτίτσες και τα ψευτοπαινέματα των καλεσμένων, τότε ΟΚ. Αρκεί να περισσεύει κατιτίς για την μετέπειτα καθημερινότητα.
