Το θέμα σου δεν πρέπει να είναι αν είσαι πιεστική, αλλά αν με τις κινήσεις σου θα πετύχεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Δεν κατάλαβα όμως ακριβώς τι είναι αυτό και πόσο εφικτό είναι, και αυτό γιατί δεν φαίνεται πουθενά στο κείμενό σου τι νοιώθεις εσύ για το φίλο σου, αλλά και ούτε πόσο έτοιμος είναι αυτός πραγματικά να παντρευτεί. Νομίζω πρέπει να συνυπολογίσεις όλα αυτά: Τον αγαπάς; θέλεις αυτόν σαν σύντροφο της ζωής σου, ή θέλεις να παντρευτείς κάποιον γιατί ήρθε η ώρα σου; Επίσης, το να έχει δουλειά ένας άντρας πράγματι δεν τον κάνει οικονομικά έτοιμο να παντρευτεί. Μπορεί οικονομικά να στηρίξει οικογένεια; Έχει προοπτική στη δουλειά του; Μήπως έχει μια πολύ απαιτητική δουλειά και θέλει να εδραιωθεί στην εταιρεία ή ναεξελιχθεί πρώτα μέχρι κάποιο σημείο, πχ να πάρει μια πιστοποίηση λογιστή; Για να γνωρίσει τους γονείς σου, ή να επισημοποιήσετε σου δίνει κάποιο χρονικό πλάνο; Πάντως αν δε θέλει να στηριχθεί στην ενδεχόμενη βοήθεια της μαμάς σου, για μένα τον τιμάει.Πρέπει επίσης να συνυπολογίσεις αν πραγματικά σε αγαπάει, που το πιθανότερο είναι ότι ισχύει. Θέλεις να ζήσεις με κάποιον που σε αγαπάει ή θέλεις να παντευτείς πχ κάποιον που απλά είναι έτοιμος να το κάνει; Τώρα αναφορικά με τη μητέρα του, δύσκολο μου φαίνεται να ερχόταν σε σένα, αν δεν σε αγαπάει πραγματικά ο γιός της και δε φοβάται ότι θα χωρίσετε και θα πληγωθεί. Εκτός το μόνο ενδεχόμενο να είναι κανένα μαμόθρευτο άβγαλτος και να φοβάται ότι δε θα βρίσκει γκόμενα να πηδάει αν χωίσετε. Με βάση και τις απαντήσεις σου στα παραπάνω, νομίζω πρέπει να σκεφτείς τι πραγματικά θέλεις στη ζωή σου, και να κάνεις κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να αναρωτιέσαι μετά.