Δεν θα εξετάσω τους λόγους που πια δεν θέλετε να είστε με τη σύντροφό σας. Θα σας πω μόνο τούτο. Όσο μένετε, σπαταλάτε όχι μόνο το δικό σας, αλλά και το δικό της χρόνο. Και, ως γνωστόν, η ζωή είναι μικρή και δεν έχει πρόβες.Η αλήθεια πονάει. Ο χωρισμός και το κατά μόνας -έντεκα χρόνια μετά- ακόμη περισσότερο. Δεν είναι εύκολο. Είναι όμως αναγκαίο, αν πραγματικά θέλετε να δώσετε στον εαυτό σας την ευκαιρία της ευτυχίας. Σε εκείνη, πάντως, την οφείλετε. Κι ας πληγωθεί αρχικά. Τουλάχιστο -για εμένα το μέγιστο- θα την έχετε απελευθερώσει από τις ψευδαισθήσεις. Καλή τύχη.