Αχ πόσο σε καταλαβαίνω και συμφωνώ με το κείμενό σου! Το να αγαπάει κανείς τα ζώα δεν το αποδεικνύει βάζοντάς τα στο σπίτι μέσα να κατοικούν. Φαίνεται με απλές πράξεις όπως το φαγητό, το νερό και αν μπορεί τη κτηνιατρική του περίθαλψη. Απεχθάνομαι και γω να ανεβαίνει ο σκύλος ή η γάτα στο κρεβάτι μου, ή να ακουμπά το τραπέζι, να ανεβαίνει στο καναπέ και τα συναφή. Το καλύτερο είναι να ζουν έξω σε μια μεγάλη αυλή ή εξοχή με το σπιτάκι τους, το φαγάκι τους και την αγάπη που θα τους δίνουμε καθημερινά. Υπάρχουν ζευγάρια που αντιμετωπίζουν πρόβλημα συγκατοίκησης με ζώα μες το σπίτι όταν ένας από τους δύο έχει τέτοια λόξα να τα έχει μέσα και να λερώνουν. Μπορεί να οδηγήσει και σε διάλυση της σχέσης και είναι αγχωτικό αυτό για το άλλος μέλος που δεν συμφωνεί και ενοχλείται.