Είμαι 22, στην ηλικία μου αυτες οι συμπεριφορες δινουν και παίρνουν. Στη σχολη ενας φίλος μου σηκωθηκε να ανοιξει το παραθυρο και τον κοιταγαν και γελαγαν. Που είναι το αστειο εγω δεν καταλαβα. Μιλαει καποιος που ειναι απο χωριο, τον κοροϊδεύουν. Μιλαει καποιος που είναι απο κυπρο, παλι ακους γελακια. Μιλαει μια κοπελα με βαρια φωνη, κοροϊδεύουν. Στο γυμναστηριο, οταν πηγαινα και ειχα λιγα παραπανω κιλα κοιτούσαν τον κωλο μου και εκαναν νοηματα μεταξυ τους. Εκεινοι ξερουν γιατι. Ετσι ειναι ο κοσμος, ενα ματσο σκατα. Το 50% του κοσμου εχει μαθει απλα να κρινει και να κοροϊδεύει και αν δεν υπαρχει τιποτα αξιο κοροϊδίας εκεινοι μια χαρα θα βρουν. Απο κατι θα πιαστούν να βρουν. Αν εχεις δε καποιο χαρακτηριστικο αρκετα διαφορετικο που φαινεται εξαρχης, εκεί να δεις ρατσισμος. Ετσι ειμαστε. Και πλέον επιβιωνουν μονο οι σκληροψυχοι. Πρεπει να συμβιβαστουμε και να μην τους δινουμε αλλη αξια. Deal with it friend...