Τον είχα καθηγητή στη γερμανική φιλολογία, υπέροχος. Είχε στο γραφείο του παντού αποκόμματα από εφημερίδες, υπόδειγμα μελετητή. Ζήσαμε μαζί το σεισμό του '99 σε αμφιθέατρο που δίναμε μάθημα και ήταν πολύ ψύχραιμος. Νομίζω μας είπε αν θέλουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε. Για τις εργασίες σχετικά με τον πόλεμο μας συμβούλευε να ρωτάμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες στο χωριό μας και να κρατάμε σημειώσεις. Όσοι ήμασταν πολιτικοποιημένοι και είχαμε μελετήσει λογοτεχνία 1940-1949 μπορούσαμε στις εξετάσεις να γράφουμε παραδείγματα από μορφές αντίστασης π.χ.για το σπιτάκι στον Υμηττό και ό,τι άλλο γνωρίζαμε για τη Γερμανική κατοχή εκτός βιβλίου. Το εκτιμούσε πολύ. Κύριε Φλάισερ, σας <<ποστάρω>> στα facebook των μαθητών μου, μήπως ξεστραβωθούν λίγο!