Επειδή μπορεί να είσαι ευχάριστος άνθρωπος, μπορεί να 'ναι πιο εύκολο στο να είσαι ευχάριστος στην παρέα. Αν δεν ταιριάζετε όμως και σε βασικά, λίγος χάβαλος κι ευγένεια δεν αρκούν. Επιπλέον, όσο περνάνε τα χρόνια οι άνθρωποι έχουν πιο σταθερές σχέσεις που κάπως συνδέονται και με το πλαίσιο των υποχρεώσεων τους. Φυσικά, αυτά που λες στέκουν ως ένα βαθμό και μαζί σου, αλλά θα πρέπει να διεκδικείς εσύ την παρέα των άλλων γιατί οι άνθρωποι σήμερα είναι και στην κοσμάρα τους οι πιο πολλοί, ίσως όταν έχεις φτάσει στο σημείο να είσαι μόνος ή να νιώθεις μόνος να είναι κι από μια φθορά αυτής της προσπάθειας να δημιουργείς και να συντηρείς σχέσεις που στην ουσία δεν μπορείς ν' αφήνεσαι να νιώθεις ευάλωτος. Υ.Γ. Οι ευχάριστοι άνθρωποι αρέσουν για παρέα, αλλά δεν είναι όλοι πρόθυμοι για νέους φίλους καλώς ή κακώς. Ούτε βάζουμε άτομα το ίδιο εύκολα στη ζωή μας, ούτε μας βάζουν οι άλλοι, εκτός κι αν είναι όλο αυτό επιδερμικό. Επίσης, αν δεν έχεις κοινό τόπο πέρα από κοινά σημεία επαφής με τους άλλους, δύσκολο να προκύψει κάτι. Εμένα μου είναι εύκολο να φερθώ κοινωνικά -πλέον- αλλά δυσκολεύομαι πολύ να προσπαθήσω να κάνω φίλους-ες γιατί οι σχέσεις απαιτούν ενέργεια. Μην το ξεχνάμε αυτό. Και με πολλές σχέσεις, δεν μπορείς να είσαι καλός και ποιοτικός με όλες, χρειάζεται και χρόνος. :)
