Οι φρακοφόροι είναι οργανωμένοι σε Σωματεία Εργατών Τελετών. Ο αριθμός των σωματείων είναι κλειστός, όπως κλειστό είναι και το επάγγελμα. Σπανίως κάποιος άσχετος μπορεί να γίνει μέλος - συνήθως ο πατέρας βάζει στη δουλειά τον γιό του, κοκ. Αυτό γίνεται διότι η πίτα που μοιράζεται ανάμεσα στα σωματεία (και στη συνέχεια, ανάμεσα σε μέλη του κάθε σωματείου) είναι συγκεκριμένη. Εάν επέτρεπαν στον κάθε ενδιαφερόμενο να μπει στο επάγγελμα (ή να συστήσει δικό του σωματείο), πολύ απλά το μερίδιο του καθενός θα μειωνόταν. Γι' αυτό και έχω κάποιες επιφυλάξεις για αυτά που λέει ο κ. Θανάσης. Απέχω χρόνια από τον κόσμο των φρακοφόρων, αλλά επιτρέψτε μου να πώ ότι τα 1500 ευρώ μου ακούγονται πάρα πολύ λίγα, ειδικά για κάποιον που έχει χρόνια προϋπηρεσίας. Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί το επάγγελμα: Κάθε Σωματείο αναλαμβάνει κατ' αποκλειστικότητα όλες τις κηδείες συγκεκριμένων εργολάβων. Μεταξύ τους υπάρχει άγραφος κανόνας τιμής: Κανείς δεν ανακατεύεται στις κηδείες εργολάβου που "εξυπηρετείται" από ανταγωνιστικό Σωματείο. Γενικώς, τα συνολικά έσοδα από τις κηδείες είναι σημαντικά, τα έξοδα είναι χαμηλά (στις περισσότερες περιπτώσεις) και το μερίδιο που καταλήγει στους φρακοφόρους είναι σχετικά υψηλό (σε σχέση με την συνολική εμπλοκή τους στην τελετή). Απλά, ο κάθε εργολάβος "υποχρεούται" να συνεργαστεί με κάποιο σωματείο. Μου είχε αναφερθεί περίπτωση όπου συγκεκριμένο Γραφείο Τελετών είχε σοβαρά προβλήματα διότι, για να γλυτώσει το σχετικό έξοδο, σκέφτηκε να αναθέσει "το σήκωμα" του φέρετρου σε υπαλλήλους του, τους οποίους έντυσε φρακοφόρους. Η αντιμετώπιση του θέματος από τους "original φρακοφόρους", είχε έντονα στοιχεία σουρεαλισμού (φανταστείτε επεισόδια ξύλου και πανικού ενώπιων των συγγενών του μακαρίτη, κατά τη διάρκεια της κηδείας).Τα χρήματα που μαζεύονται μπαίνουν σε κοινό ταμείο και κατόπιν μοιράζονται στα μέλη, ανάλογα με την προϋπηρεσία του καθενός, τη θέση του στην ιεραρχία, κτλ. Μου έχουν δείξει πολυτελέστατα σπίτια σε ακριβές περιοχές στα πέριξ του Α΄ Νεκροταφείου (σε Μετς, λόφο Λογγίνου, κτλ) τα οποία ανήκαν σε παλιούς φρακοφόρους. Ο κόσμος των φρακοφόρων είναι παράξενος. Συχνά κινείται στις παρυφές του κοινωνικού περιθωρίου και της νύχτας, και αυτό τον κάνει ακόμα πιο ενδιαφέροντα, αλλά η δυνατότητα να αποκτήσει οποιοσδήποτε απ' έξω πραγματική εικόνα του είναι περιορισμένη.