Καλησπερα.Περασα τα ιδια και ημουν τυχερος και ζω ακομα.Δεν ξερω στ αληθεια τι περνας.Ουτε μου περνα απο το μυαλο μου.Ειναι αλλωστε το πιο δικο μας πραγμα.Μπορουμε να το περιγραψουμε οπως μπορουμε αλλα κανενας να το ζησει οπως το ζουμε.Μη στεναχωριεσαι για την αδερφη σου.Η τον πατερα σου.Απο αυτα που περνας η αντιμετωπιζεις το κλαμα η απογνωση και ο πονος τους ειναι ελαχιστα.Γιατι ειναι ανθρωπινα.Φτιαγμενα για να ταρασουν το χωμα και το νερο που μας συνθετουν.Ομως ο φοβος σου και η βεβαιοτητα του τελους ειναι τα μονα που δειχνουν το θεικο ,το απιαστο της ψυχης σου.Τα αποκλειστικα δικα σου στοιχεια.Εισαι κομματι θεικο .Αποχαιρετα αν θες τα λιγα ανθρωπινα και ανοιξου σε κατι ομορφο.Ελπιζω να βρεθουμε καποτε.Με οποια μορφη.Καλη ανταμωση.Μη φοβασαι .Περιμενε με