Εγώ θέλω απλά ότι πω ότι είσαι το άλλο μου μισό και αν δεν έρχεται η κοπέλα σου έρχομαι εγώ! Δουλεύω σε μια αρκετά καλή εταιρεία, σε έναν ουρανοξύστη με θέα όλο το Λονδίνο, φαντάζει (και είναι)τόσο εντυπωσιακό, κι όμως εμένα μου προκαλεί απίστευτο στρες. Είμαι αναγκασμένη να κάθομαι από το πρωί μέχρι το απόγευμα σε μια καρέκλα καθηλωμένη μπροστά από μία οθόνη, κόβω φλέβα από την πλήξη, φεύγω από τη δουλειά και πριν το καταλάβω την άλλη μέρα είμαι πάλι εκεί λες και δεν έφυγα ποτέ, η ζωή και ο ελεύθερος χρόνος μου στο απόλυτο μηδέν. Δεν συζητάω για σχέσεις... Δεν υπάρχει χρόνος ούτε και για αυτό! Νιώθω σαν πουλί εγκλωβισμένο σε ένα κλουβί! Πολλοί θα κρίνουν γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο ψυχοφθόρα είναι μια τέτοια δουλειά. Ας με πουν αχάριστη - ίσως και να είμαι. Αλλά έχω εκτιμήσει όσο ποτέ την ηρεμία της φύσης , πάνω στην απελπισία μου σκέφτομαι εναλλακτικές δουλειές που θα μπορούσα να κάνω για να μην χρειαστεί να δουλεύω έτσι σε όλη μου τη 'ζωή' και μεταξύ σοβαρού και αστείου είπα προχθές στην μάνα μου ότι 'θέλω να γίνω αγρότισσα ' χαχα! Αγαπητέ εξομολογούμενε , μια φορά ζούμε και σε αυτή τη ζωή η ηρεμία και η ψυχική γαλήνη μας είναι το παν!