Το θεωρείς λίγο τα παιδάκια να μη φοβούνται για τη σεξουαλική τους ταυτότητα; Και νομίζεις ότι είναι μόνο αυτό; Δεν έχεις ιδέα για το πόσες άλλες διακρίσεις και προσβολές υφίσταται ένας ομοφυλόφιλος, γιατί δεν το έχεις ζήσει. ΕΠίσης, και ίσως πιο σημαντικό, πρόκειται για θέμα αρχών και αξιών. Σε μια χώρα για την οποία θέλεις να είσαι υπερήφανος, πώς δέχεσαι διακρίσεις, άνιση μεταχείριση ενώπιον του νόμου, ρατσισμό; Και ποιος θα καθορίσει τι είναι ρατσισμός/άνιση μεταχείρηση και τι όχι; Με ποια κριτήρια; Θρησκευτικά; Και ποια είναι αυτά ακριβώς. Και ούτω καθ'εξής.Αυτή η λογική που ακούγεται συνήθως, "εδώ ο κόσμος καίγεται", μου είναι πραγματικά ακατανόητη: επειδή έχουμε ΚΑΙ άλλα προβλήματα, πολύ σημαντικά βεβαίως, δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τίποτε άλλο; Επειδή έχουμε βαθύτατη οικονομική κρίση και ο κόσμος πεινάει, το κράτος δεν πρέπει να νομοθετήσει π.χ. κατά της παιδεραστείας, π.χ; Επειδή πολύς κόσμος δυσκολεύεται πολύ οικονομικά και πρέπει το κράτος να επέμβει, δεν πρέπει να φροντίσει για άλλα; Δεν πρέπει να νομοθετήσει για την προστασία των καταναλωτών από τα φυτοφάρμακα στα λαχανικά, για τις προϋποθέσεις αναγνώρισης πτυχίων, για το ποσοστό μολύβδου στη βενζίνη, για την ασφάλεια των ηλεκτρικών συσκευών, κλπ κλπ; Τι λογική είναι αυτή; άλλη η δουλειά των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης κλπ, και άλλη των Υπουργών Δικαιοσύνης, Παιδείας, Μεταφορών, Επικοινωνιών, κλπ. Και μάλιστα, εδώ μιλάμε για ένα θέμα που έχει το ελάχιστο, if any, οικονομικό κόστος. Θα πάψουν να πεινούν τα παιδάκια δηλαδή αν ισχύσει το σύμφωνο Συμβίωσης για όλους; Ή μήπως ο Υπουργός Δικαιοσύνης θα καταναλώσει πολύτιμη ενέργεια εκεί, αντί να μας σώσει απ'τα μνημόνια; Αφού ΔΕΝ είναι δική του δουλειά.Για σκεφτείτε λίγο...