Το ταξίδι το τόλμησα το Δεκέμβριο του 2012, στα πρόθυρα πλέον του εμφυλίου και με τις απαγωγές να έχουν πάρει πιο... θανάσιμη μορφή. Παρ οτι ήδη ήταν απροσπέλαστο μεγάλο μέρος της χώρας, έμεινα με υπέροχες αναμνήσεις από ονειρικά τοπία και φιλόξενους, έντιμους ανθρώπους. Από το εξωγήινο σκηνικό της νήσου Socotra μέχρι τις παραμυθένιες νύχτες στον πλίνθινο πύργο-ξενοδοχείο στην παλιά πόλη της Sanaa. Κρίμα που πλέον μαστίζεται απο πόλεμο και ανθρωπιστική κρίση...