Ειχα μια γατουλα την Δαφνη, μια ragdoll την οποια ειχε βρει ο πατερας μου πισω απο ενα καδο σκουπηδιων μολις 25 ημερων και φυσικα την μαζεψε.. Η γατα 25 ημερων, εγω 8 χρονων.. Ηταν το πιο τρυφερο πλασματακι που υπηρχε, μας κοιτουσε με αυτα τα καταγαλανα και ολοστρογγυλα ματια της παραπονιαρικα οταν ειχε κανει καποια ζημια και την μαλωναμε.. Η Δαφνουλα μας, μας αφησε τον Μαρτιο του 2014 σε ηλικια 20 ετων.. Οταν χτυπησε το τηλεφωνο μου και μου ανακοινωσαν το συμβαν, η καρδια μου εσπασε τα δυο. Αυτο που με στεναχωρει πιο πολυ ειναι οτι κατοικω πλεον στο εξωτερικο και λογω ηλικιας δν μπορουσα να την παρω μαζι μου κι ετσι δν μπορουσα να ειμαι διπλα στο κοριτσι μου το ομορφο στο τελος.. Παρ' ολα αυτα εχει την καλυτερη θεση μεσα στο σαλονι και την πιο ομορφη κορνιζα..