Η γνωμη μου ειναι να πας στην πολη του συντροφου σου,και αφου βρεις πρωτα μια δουλεια,τοτε ξεκινατε τη συμβιωση.Και το λεω αυτο γιατι α)ποτέ δεν ξερεις πως θα παει το ολο εγχειρημα,και β)για να μην του περασει απο το μυαλο να χρησιμοποιησει την "εξουσια" του οτι αυτος φερνει τα λεφτα στο σπιτι(ναι,ισως γινει χειριστικος/εξουσιαστικος καποια στιγμη στη συμβιωση,δεν το ξερεις,απλα το αναφερω σαν σκεψη),γιατι τοτε θα νιωσεις πολυ ασχημα.Επισης αν δεν παει καλα η συγκατοικηση και δεις οτι δεν αντεχεις κ θελησεις να φυγεις,που θα πας μετα?θα σε δεχτει η μητερα σου?η θα βαλει μπροστα τον εγωισμο της?Σκεψου και ζυγισε τα πραγματα μεσα σου.Αν εισαι χαρακτηρας που ρισκαρει,τολμησε το κ χωρις εχεγγυα.Αν οχι, οι παραπανω σκεψεις μου,ισως σε βοηθησουν να αποφασισεις πως θα κινηθεις με μια καποια ασφαλεια.
