Ήρθα Μαρία. Πολύ Ζεν έπεσε χθες και αποκοιμηθήκα σαν πουλάκι (:Λοιπόν θέλω να σου πω ότι αυτά είναι γνωστά. Θέλω να πω όλοι μας ξέρουμε αμέτρητες περιπτώσεις σαν αυτή που περιγράφει η Εξ. ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ. Γονείς που κάνουν παιδιά για να καλύψουν τα κενά τους αντί να ξεκινήσουν κάποιο χόμπι, τόσα υπάρχουν. Τα πρήζουν, τα κατευθύνουν, τα καταπιέζουν και γενικά τα κάνουν να βλαστημάνε την ώρα που ήρθαν στον κόσμο. Ξέρουμε βέβαια και άλλες περιπτώσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο καθένας μας να πάρει σαν παράδειγμα αυτό που τον "βολεύει" ώστε να δικαιολογήσει τις δικές του επιλογές. Αυτό είναι αν μη τι άλλο παράλογο. Αλλά εμμένω στο σχόλιο που έχω ήδη γράψει, και λέω ότι δεν υφίσταται δίλημμα οικογένεια ή το "τίποτε". Δυστυχώς πρέπει να το πάρω όπως το γράφει, γιατί υπάρχουν πολλές γυναίκες που σκέφτονται έτσι ούτε υπερβάλλουν ούτε κάνουν νάζια: το εννοούνε. Πέρα από αυτό, δεν ξέρω τι να σκεφτώ αφού διαφαίνεται ο φόβος της ότι θα γινόταν και εκείνη μια υστερική μητέρα. Κι εγώ φοβάμαι που το πιστεύει, τι να σημαίνει αυτό;