Καραγουστάρω την καθημερινή διαδρομή με τα πόδια σπίτι – δουλειά. Αγαπάω τη δουλειά μου γιατί είναι από αυτές που δεν έχουν καμιά σχέση με διαφθορά, διαπλοκή, απατεωνιές, κλεψιές. Όχι, στη δουλειά δεν συμπαθώ ούτε όλους τους άλλους γύρω μου (συνεργάτες, συναδέλφους, ανώτερους, κατώτερους, παρακείμενους), ούτε κάθε μέρα είναι παράδεισος. Όμως δεν είμαι τόσο βλάκας ώστε να πιστεύω πως η ζωή είναι ένας διαρκής οργασμός ανείπωτης ευτυχίας.Καραγουστάρω την καθημερινή διαδρομή δουλειά – σπίτι πάλι με τα πόδια, κι ας είμαι κουρασμένος.Την καταβρίσκω με τα φιλαράκια και τους γνωστούς στο γυμναστήριο, στα μικρά καφέ, στη βόλτα, στο ταβερνάκι, στην κοντινή εκδρομή, στο ταξίδι στο εξωτερικό όποτε κάτσει. Ποτέ δεν γούσταρα το μπίρι – μπίρι μέσα από σταθερά, κινητά, viber, skype, fb. Θέλω να βλέπω, να ακούω τους άλλους live και να τους αγγίζω έστω με μια χειραψία ή ένα χτυπηματάκι στην πλάτη. Ουδέποτε είχα ζήτημα με την ανθρωπίλα, όπως χιλιάδες μίζεροι γύρω μου. Ούτε party animal είμαι, ούτε κλειστοφοβικός. Ουδέποτε την έβρισκα στα supermarket και τα εμπορικά.Μη μου λέτε λοιπόν μαλακίες για απολαύσεις σπιτικές κι οικογενειακές από τη στιγμή που έχετε τόσο στενή εικόνα για το τι είναι πραγματική οικογένεια. Δεν αντέχεται πλέον η βλακεία που ξεχειλίζει από την προσπάθεια να πείσετε πως η ζωή μας προ κορωνοϊού ήταν τόοοσο τραγική, κενή κι ..απάνθρωπη.Υπάρχει κόσμος που έχασε τη δουλειά του την οποία εξασκούσε για να επιβιώσει. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνουν για όλους αυτούς ό,τι αραδιάζετε; Τι σημαίνει γι’ αυτούς να ζούνε εγκλεισμένοι σε ενοικιαζόμενο σπιτάκι γεμάτο παιδιά που περιμένουν κι άλλα πράγματα από αυτόν πέρα από δημιουργική ενασχόληση και ποιοτικό χρόνο μέσα σε τέσσερα ντουβάρια; Δεν αγοράζουν όλοι ρούχα και παπούτσια για επίδειξη, τα βιβλία είναι για πολλούς απλησίαστα λόγω ανέχειας.Και όχι!! Απέναντι στον κορωνοϊό δεν είμαστε όλοι ΚΑΘΟΛΟΥ ίσοι. Αυτοί που ξεπατώνονται καθημερινά στη δουλειά ακόμη και τώρα (νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, ταμίες σε supermarket, φορτοεκφορτωτές, κλπ) είναι επί χρόνια υποαμοιβόμενοι και ασύγκριτα πιο εκτεθειμένοι στην ασθένεια.Όσοι δούλευαν μαύρα πριν της καραντίνας είναι ασύγκριτα πιο εκτεθειμένοι στην οικονομική κατάρρευση που ακολουθεί.Συνέλθετε!! Πρόκειται περί καταστροφής, όχι περί διακοπών!!
Σχολιάζει ο/η