Δεν είμαστε όλοι ένα, ας μην ξεχωρίσουμε όμως κανένα

Δεν είμαστε όλοι ένα, ας μην ξεχωρίσουμε όμως κανένα Facebook Twitter
2

Δεν είμαστε όλοι ένα, ας μην ξεχωρίσουμε όμως κανένα Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Τάσος Παπαϊωάννου

 

Τρίτη πρωί. Προσπερνάω έναν ζητιάνο στην άκρη του δρόμου, όπως κάθε μέρα στη διαδρομή μου μέχρι το μετρό. Δεν τον κοιτάζω, ίσως και να βηματίζω ασυναίσθητα λίγο πιο γρήγορα την ώρα που τον προσπερνώ. «Καλημέρα» μου λέει, για πρώτη φορά και ενώ δεν αλλάζω ταχύτητα, μέσα μου νιώθω να τρέχω πανικόβλητη, για να ξεφύγω από αυτό που με πνίγει και δεν το περίμενα από κάτι τόσο απλό.


Μου είπε καλημέρα γιατί με γνώρισε, γιατί με βλέπει πια κάθε πρωί εκεί, εδώ και πολύ καιρό. Ξαφνικά ο ζητιάνος απέκτησε υπόσταση, έπαψε να είναι άλλο ένα στοιχείο της πόλης και έγινε άνθρωπος, πρόσωπο όσο και ο κάθε γνωστός. Πόσο περίεργο είναι που πια δε μπορώ να περάσω από μπροστά του κάνοντας ότι δεν τον βλέπω, εντάσσοντάς τον στο σκηνικό. Η επικοινωνία, η μονόπλευρη έστω, γκρέμισε το αόρατο τείχος που μου επέτρεπε να νιώθω ότι εγώ κι αυτός είμαστε κάτι διαφορετικό.


Σκέφτομαι ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλους, κάνοντάς μας ευμετάβλητους και συχνά άδικους και σκληρούς. Γι' αυτό όταν ακούμε στις ειδήσεις για τη διαθεσιμότητα X δημοσίων υπαλλήλων είναι εύκολο να χειροκροτήσουμε, ενώ όταν μπαίνει σε διαθεσιμότητα ο X γείτονας, με τον οποίο χαιρετιόμαστε κάθε πρωί όταν τον συναντάμε την ώρα που πηγαίνει σχολείο τα παιδιά του λυπόμαστε, γιατί «τον ξέρουμε» και «δεν είναι κακός». Γι' αυτό και είναι εύκολο να πούμε «έτσι όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε», όταν η φράση αυτή δεν έχει ακόμη αγγίξει τον τρόπο που εμείς ζούμε, αλλά τα παίρνουμε μόλις νιώσουμε το χέρι της εφορίας στον δικό μας λογαριασμό.


Φοβάμαι πως, όλο και περισσότερο, θα πρέπει να θυμόμαστε την πλάνη αυτής της απόστασης, καθώς οι σταθερές της ζωής μας απαξιώνονται και κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από τον κουρνιαχτό των ημερών. Υποθέτω επίσης ότι κάτι τέτοιο συνέβη και στον κο Λιάπη, αλλιώς δεν δικαιολογείται η αυτοπεποίθηση με την οποία περιέφερε -παράνομα- εαυτόν. Είναι τόσο εύκολο, τελικά, να μπερδευτείς και να νομίζεις πως όλα αφορούν άλλους και πως εσύ είσαι κάτι άλλο, ανέγγιχτο, σε σημείο που πλέον δεν αντιλαμβάνεσαι καν την απόσταση αλλά, απλώς, τη θεωρείς δεδομένη, και τον εαυτό σου δικαιωματικά ξεχωριστό;

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια