Μία καταγγελία από τη συνθέτρια Λένα Πλάτωνος

Μία καταγγελία από τη συνθέτρια Λένα Πλάτωνος Facebook Twitter
5

Τα τελευταία χρόνια η Λένα Πλάτωνος, πέραν της δισκογραφίας και των συναυλιών, δραστηριοποιείται και στη σύνθεση μουσικής για θέατρο. Θυμίζω τις εργασίες της για τον - κατά Σύλβια Λιούλιου και Νίκο Παναγιωτόπουλο - Λάμπρο του Διονυσίου Σολωμού (Φεστιβάλ Αθηνών 2012), τον Διάδρομο, το πρώτο θεατρικό έργο της τραγουδοποιού Ευσταθίας με τη Μάνια Παπαδημητρίου στο θέατρο Ενδορφίνη (Νοέμβριος 2012) και την - κατά Ελένη Ευθυμίου και Βασιλική Τρουφάκου - Αληθινή ταυτότητα της Τζίνα Ντέιβις στο Θέατρο Νέου Κόσμου (Φεβρουάριος 2013).

Φέτος, η Πλάτωνος επρόκειτο να γράψει τη μουσική σε ακόμη μία παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών, στην εμβληματική τριλογία Η Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Χατζής και που παίχτηκε το τετραήμερο 10 - 13 Ιουνίου στο Κτίριο Α της Πειραιώς. Για την ακρίβεια, η μουσική γράφτηκε, επεξεργάστηκε από την ίδια την Πλάτωνος και τον βοηθό της, Στέργιο Τσιρλιάγκο, άρεσε στον σκηνοθέτη - εντολέα, ο οποίος, ωστόσο, όταν έφτασε η στιγμή της συμφωνημένης προκαταβολής βάρεσε...εξαφανιζόλ και μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε.

Κατ' αρχάς είναι δεδομένο πως σε εποχές κρίσης, για να μην πούμε ότι το ίδιο συνέβαινε και προ κρίσης, καμία εκταμίευση αμοιβής δε γίνεται πριν την παρουσίαση μίας δουλειάς. Όταν όμως έχεις μιλήσει με τον καλλιτεχνικό συνεργάτη σου και έχεις αποδεχτεί τους όρους του, οφείλεις να είσαι συνεπής μέχρι το τέλος. Διαφορετικά, λες συγνώμη, δε θα μπορέσω να σας πληρώσω ή Δεν είναι στο χέρι μου να σας πληρώσω και διαλέγεις έναν λιγότερο απαιτητικό συνεργάτη.

Τι συνέβη λοιπόν μεταξύ της συνθέτριας Λένας Πλάτωνος και του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Χατζή, ώστε να αναγκάσει την πρώτη να προβεί σε δημόσια καταγγελία; Ο λόγος στην ίδια:

 

Ο κ. Χατζής με προσέγγισε πρώτη φορά πριν τρία χρόνια και του είχα ξεκαθαρίσει πως εγώ με ποσοστά δεν πληρώνομαι τη στιγμή που οι συντελεστές της παράστασης του ήταν άγνωστοι.

 

Φέτος ξαναεμφανίστηκε, ζητώντας μου να γράψω μουσική και βασικά ένα τραγούδι σε στίχους της Λούλας Αναγνωστάκη μαζί με αρκετές οργανικές παραλλαγές της μελωδίας. Αφού μου τόνισε πώς ουσιαστικά η παραγωγή αγοράστηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών, συμφωνήσαμε στο ποσόν της αμοιβής και αρχίσαμε να δουλεύουμε.

 

Δουλέψαμε για ενάμισι μήνα και ενδιάμεσα τηλεφωνιόμασταν. Μου είπε πως ήθελε να έχει τη μουσική στα χέρια του μέχρι το Πάσχα και πως στις 18 Απριλίου θα έπαιρνε μέρος των χρημάτων.

 

Περναέι η 18η Απριλίου, τίποτα...Του τηλεφωνώ και του ζητάω ένα μέρος των χρημάτων έναντι. Απαντάει: ''Θα ψάξω'' χωρίς να προσθέσει ότι είναι δύσκολο να βρεθούν τα χρήματα.

 

Του τηλεφωνούσα τις επόμενες μέρες και δεν απαντούσε. Μια φορά που το ''σήκωσε'', έκανε ότι δεν μ' ακούει και τό'κλεισε.

 

Άρχισα να ανησυχώ σοβαρά με το φέρσιμο του και ένα βράδυ που μου τηλεφώνησε στις 12 τα μεσάνυχτα για να μου πει ότι δεν έχει τα λεφτά ακόμη, απαίτησα να γίνουν συμβόλαια. Μάλιστα πάνω στο θυμό μου, ζήτησα πίσω το CD με τη μουσική μου που του είχα ήδη παραδώσει. Σημειωτέον, είχε έρθει στο σπίτι μου με δύο ηθοποιούς της ομάδας του για να πάρει τη μουσική και είχαν δηλώσει όλοι καταενθουσιασμένοι με το αποτέλεσμα.

 

Τέλος πάντων, πέρασε μία ακόμη εβδομάδα, μετάνιωσα που γύρεψα πίσω το CD και ζήτησα έως και συγνώμη. ''Θα σε πάρω το βράδυ στις 9 για να συναντηθούμε αύριο το μεσημέρι. Μπορείς;'' μου είπε.

 

Φυσικά όχι απλά δεν τηλεφώνησε, αλλά για να μη μακρηγορώ ούτε καν χρησιμοποίησε τη μουσική στην παράσταση. Και στο μεταξύ, παντού αναγραφόταν - από το διαδίκτυο μέχρι την έντυπη LIFO με το αφιέρωμα στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών - πως ''η μουσική είναι της Λένας Πλάτωνος''.

 

Δεν έμαθα αν χρησιμοποίησε άλλη μουσική και ούτε και με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή που νιώθω θύμα εκμετάλλευσης και που έχασα τρομερά πολύτιμο χρόνο...

________

* Αυτή είναι η μαρτυρία εν είδει καταγγελίας από τη Λένα Πλάτωνος στη LIFO. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, παρ' όλα αυτά, τηλεφώνησα στον κ. Κωνσταντίνο Χατζή, τον ενημέρωσα για το άρθρο και του ζήτησα να πει κι εκείνος δυο λόγια. Μου απάντησε πως θα μιλήσει αφού δημοσιευθεί το άρθρο και το διαβάσει.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
όχι μόνο δεν απαντάει στα τηλέφωνα αλλά...θέλει και να διαβάσει το κείμενο πρώτα για να μιλήσει και να απαντήσει στην μία και μοναδική Πλάτωνος ο παντελώς άγνωστος αριβίστας. Τι άτομα κυκλοφορούν θεέ μου!
Δεν βλέπω καμιά καλλιτεχνική διαφορά. Έναν ανάγωγο τύπο βλέπω που δεν έχει το σθένος να δώσει την παραμικρή εξήγηση. Φυσικά και δεν έχει σημασία το καλλιτεχνικό μεγεθος του καθενός, για να εξάγουμε συμπέρασμα και για το ποιον του. Να όμως που εδώ στην περίπτωση του σκηνοθέτη απουσιάζει και το καλλιτεχνικό μέγεθος και ο χαρακτήρας.
στον κόσμο του πολιτισμού αυτά λύνονται μόνο με δίκες - αλλοιώς πάμε για ζούγκλα. Ο καλλιτέχνης δεν έιναι κάποιο θεϊκό ον παραγεμιστό με θεϊκή ουσία και το καλλιτεχνικό του εκτόπισμα δεν πρέπει να παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στην εκδίκαση της οποιασδήποτε διαφοράς
Έτσι είναι η ζωή, αγαπημένη κα. Πλάτωνος: γηράσκω αεί διδασκόμενος.Ή παθήματα μαθήματα (ό,τι ταιριάζει στον καθένα).Ποτέ λοιπόν ξανά συμφωνίες στο "μιλητό" - πάντα συμβόλαια εξαρχής και πλήρη λεπτομερειών!!!!! Επαγγελματικά λοιπόν 3/4 φάουλ δικό σας και 1/4 φάουλ στον κο Χατζή - και αυτό γιατί ο κος Χατζής είναι στο κουρμπέτι πολύ λιγότερα χρόνια και ενδεχομένως δεν έχει εμπειρία πώς να αντιμετωπίζει δυσκολίες και αναποδιές (διότι κάτι τέτοιο πρέπει να έπαιξε - ή δεν του δώσανε αρκετά χρήματα ή διαχειρίστηκε κακώς το μπάτζετ που διέθετε).Ηθικά όμως η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον κο. Χατζή! Εφεξής κάθε καλλιτέχνης πρέπει να είναι, τουλάχιστον, επιφυλακτικός απέναντι σε μελλοντικές προτάσεις συνεργασίας.