Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο χρόνος που δε γυρνάει πίσω

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο χρόνος που δε γυρνάει πίσω Facebook Twitter
33


________________
1.


γιατί κάθε φορά που μου λέει κάποιο πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο τι έκανα λάθος, νομίζω πως άλλαξαν τα συναισθήματά του απέναντί μου;- ατσούμπαλη

Δεν το νομίζεις, έτσι είναι. Τα συναισθήματά σου αλλάζουν και όταν σου κάνουν κομπλιμέντα, αλλά αυτό δεν το σημειώνεις μέσα σου γιατί το θεωρείς τα θετικά σχόλια πιο αυτονόητα από την κριτική. Έτσι είμαστε. Μόνο τα αρνητικά μας συναισθήματα μας βάζουν σε σκέψεις.

________________
2.


αγαπητή α,μπα πιστεύεις ότι μπορούμε να αγαπάμε ερωτικά δυο άτομα ταυτόχρονα και το ίδιο ;- έφη

Αν με το να «αγαπάμε ερωτικά» εννοείς «να θέλουμε να γδύσουμε» ή «να λιγουρευόμαστε», και δύο, και τρία, και πολλά ακόμα, ταυτόχρονα ή σε διάφορους συνδυασμούς. Η δραστηριότητα αυτή υπάρχει όσο υπάρχει ο άνθρωπος και δε λέει να σταματήσει. Έχει καταγραφεί σε βιβλία, εικόνες και σε πολλές άλλες μορφές τέχνης.
Αλήθεια αυτό ρωτάς; Είναι δυνατόν να ρωτάς αυτό;

________________
3.


Συγχαρητήρια για τη στήλη σας και εύχομαι προσωπική και επαγγελματική διαύγεια δίδα Α,μπα.
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό, αγόρι τα έχει με κορίτσι για χρόνια, παίρνουν τα μυαλά του αέρα πως μπορεί να βρει και κάτι καλύτερο (καταραμένη αλαζονεία) και την αφήνει.
Ένα χρόνο και κάτι μετά, ύστερα από κάποιες περιπέτειες χωρίς κανένα ουσιώδες αποτέλεσμα, το αγόρι θέλει την κοπέλα πίσω, ίσως γιατί δεν βρίσκεται άλλη που να είναι φυσιολογικός άνθρωπος, ίσως, ίσως, πάντως την θέλει.
Το κορίτσι όμως δεν τον θέλει πίσω.
Και ιδού το ερώτημα, να συνεχίσει το αγόρι να την πολιορκεί ή πρέπει να το πάρει απόφαση πως θα ζει με το λάθος του να τον στοιχειώνει?- Για τις ρηχές θάλασσες πρόδωσα τον ωκεανό μου

Το αγόρι πρέπει να καταλάβει ότι ο χρόνος δε γυρνάει πίσω. Αυτό το κορίτσι που θυμάται και στο οποίο θέλει να επιστρέψει, δεν υπάρχει πια. Δεν είναι δωμάτια ξενοδοχείων οι άνθρωποι για να τα αφήνεις όταν βαριέσαι και να επιστρέφεις όταν είναι άδεια.

________________
4.


ποια η γνώμη σου για τα site γνωριμιών στο διαδίκτυο? Εξηγώ λιγο πως λειτουργούν: φτιάχνεις προφίλ με περιγραφή σου και το τι ψάχνεις, σου στέλνουν υποψήφιοι μηνύματα, αρχίζεις τσατ, μετά ανταλλάζεις fb και φωτό και στο τέλος συναντιέσαι. Ξέρω ότι παλαιότερα έχεις πει οτι και το διδαδίκτυο χώρος είναι και συμφωνώ. Eίδα κι αποείδα που στα μπαρ όλοι κοιτιούνται και το σκέφτομαι. Απλά θεωρώ ότι όλη αυτή η υπερπροσφορά ανδρών-γυναικών με ένα κλικ, σε μπερδεύει ακόμα χειρότερα (καλός αυτός αλλά μήπως ο άλλος έιναι καλύτερος? Κι αν ο άλλος βγαίνει ραντεβού στη σειρά με υποψήφιες σαν κάστινγκ ψάχνοντας? η σκέψη αυτή με φρενάρει).Επίσης φοβάμαι ότι είναι ιδανικό καταφύγιο για παντρεμένους-δεσμευμένους-βαρεμένους που ψάχνουν και κάτι άλλο ή απλά να χαζολογήσουν μέσω τσατ. Συμφωνείς?Να το τολμήσω? Δεν εχω να χάσω και τίποτα, αλλά νιώθω δεν αντέχω άλλη στενοχώρια, έχω περάσει πολλά (όχι μόνο γκομενικά).Πιστεύω ότι έχεις βοηθήσει πολύ κόσμο και εμένα προσωπικά, και σε ευχαριστώ. -tired of being alone

Φυσικά και έχεις να χάσεις. Αν δεν αντέχεις άλλη στενοχώρια, έχεις πολλά να χάσεις. Πάντα υπάρχει περίπτωση να χάσεις κάτι (χρόνο, ενέργεια και άλλα) όταν συναναστρέφεσαι με ανθρώπους, πόσο μάλλον με αγνώστους.
Θεωρητικά το ίντερνετ είναι ένα άλλο μέρος, αλλά αυτό το μέρος έχει τους δικούς του κανόνες. Σιγουρέψου ότι τους έχεις καταλάβει, ότι έχεις πάρει όλα τα μέτρα προφύλαξης, και όταν νιώθεις ότι έχεις αναπτύξει ένα ένστικτο, προχώρα. Η υπερπροσφορά όμως είναι τεράστια οφθαλμαπάτη, όπως ισχύει και στη ζωή εκτός διαδικτύου. Πολλοί φαίνονται να είναι κάτι που τελικά δεν είναι. Το ίντερνετ προσφέρεται για πολλά ψέματα, πρέπει να κρατάς ακόμη μικρότερο καλάθι.

________________
5.


Από πολύ μικρή μέχρι και τώρα κλείνω τα μάτια μου και βλέπω εικόνες. Πάντα η μια διαδέχεται την άλλη και η κάθε μια είναι πολύ λεπτομερής. Εγώ θέλω να πιστεύω πως οφείλεται στην αστείρευτη φαντασία μου κάποιος μου είπε πως αποτελεί σύμπτωμα σχιζοφρένειας ενώ κάποιος άλλος πως σχετίζεται με την αστρική προβολή. Δεν το έχω ψάξει βέβαια....'Εχεις καμία ιδέα;- Ν

Είναι ή σχιζοφρένεια, ή αστρική προβολή, ή τίποτα το ιδιαίτερο.

________________
6.


Αγαπητή Α,μπα, κι εγώ όπως πολλοί άλλοι σε διαβάζω καθημερινά και ειλικρινά εκτιμώ τον τρόπο σου να απαντάς. Παρ' όλα αυτά δε βρίσκεις κι εσύ κάπως υπερβολικό -σε κάποιες περιπτώσεις επικίνδυνα υπερβολικό- το θαυμασμό που λαμβάνεις όταν αυτός περιγράφεται με φράσεις του τύπου "διαβάζοντας τις απαντήσεις σου έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος"; Οκ, είναι καλό να διαβάζουμε τις ιστορίες των άλλων και να σκεφτόμαστε πως μπορούν να μας κάνουν καλύτερους, αλλά πιστεύω ότι ο χαρακτήρας μας φτιάχνεται μέσα από την πραγματική ζωή, μέσα από τα βιώματα -ίσως όχι απαραίτητα μόνο από τα προσωπικά βιώματα, αλλά ακόμα και μέσα από τις εμπειρίες φίλων και γνωστών. Αλλά πως μπορεί κανείς να αλλάξει και δη προς το καλύτερο, μέσα από την ανάγνωση μιας στήλης; Ειλικρινά το έχω απορία. (Την οποία μάλλον μπορούν να λύσουν στα σχόλια και όσοι περιέγραψα πιο πάνω) –περίεργη

Χαίρομαι πολύ όταν διαβάζω θετικά σχόλια, εννοείται, και μακάρι να νιώθει κάποιος ότι βοηθήθηκε. Μερικές δηλώσεις είναι πράγματι πολύ γενναιόδωρες. Δεν θα σχολιάσω αυτό γιατί δεν είναι κατάλληλη η θέση μου, θα σου απαντήσω για το γενικότερο πνεύμα της ερώτησης «πώς γίνεται να αλλάξει κανείς από την ανάγνωση μιας στήλης».


Κάνεις λάθος στο ότι ο χαρακτήρας αλλάζει μόνο μέσα από τα βιώματα, προσωπικά ή άλλα. Αλλάζεις συνεχώς, μέσα από όλες σου τις αισθήσεις και όλες τις εμπειρίες. Αλλάζεις βλέποντας, ακούγοντας και νιώθοντας. Το διάβασμα είναι μια εμπειρία και μάλιστα μπορεί να είναι πολύ σημαντική. Τι είναι τα βιβλία, αν όχι η παρακολούθηση μιας άλλης ζωής; Γιατί οι ιστορίες που ακούς από τους φίλους σου είναι πιο σημαντικές από αυτές που θα διάβαζες σε ένα βιβλίο, σε μια εφημερίδα ή σε μια στήλη; Όλα αυτά είναι η πραγματική ζωή. Περιορίζεις πολύ την πραγματικότητα θεωρώντας ότι πραγματικό είναι μόνο αυτό που ζεις εσύ κάθε μέρα. Οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες που έχει κάθε άνθρωπος στη ζωή του είναι πάρα πολύ περιορισμένες και παρουσιάζουν ένα πολύ μικρό μέρος της ανθρώπινης δραστηριότητας. Τα βιβλία, το διάβασμα, είναι ένα παράθυρο στις ζωές άλλων ανθρώπων, και αν αυτοί οι άνθρωποι είναι αξιόλογοι, θα μάθεις πράγματα που δεν υποψιαζόσουν καν. Αν δεν το έχεις νιώσει αυτό, δεν έχεις διαβάσει τα κατάλληλα βιβλία.

________________
7.


Αγαπητή Λένα,
Τα ταξίδια είναι η μεγάλη μου αγάπη. Είναι, μαζί με 2-3 πράγματα ακόμη, ο λόγος που αξίζει να ζει κανείς.
Μέχρι τώρα, στα 35 μου, έχω κάνει κάποια ταξίδια με φίλους ή μόνη μου, όχι όμως τόσα όσα θα ήθελα. Το ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει!
Έχω ένα κινητικό πρόβλημα, που όσο μεγαλώνω χειροτερεύει, παρά το γεγονός ότι προσπαθώ να το παλέψω με συχνή άσκηση. Μπορώ να περπατήσω (ακόμη), όμως δυσκολεύομαι αρκετά να ανεβώ σκάλες. Αν για παράδειγμα σκοντάψω και πέσω (συμβαίνει συχνά λόγω κακής ισορροπίας) δεν μπορώ να σηκωθώ μόνη μου, πρέπει να με βοηθήσουν περαστικοί. Μια ζωή πια, βασίζομαι στην καλοσύνη των ξένων... Αν κάτσω σε πολύ χαμηλό κάθισμα (ακόμη και αυτά που έχουν στην αναμονή αεροδρομίων) είναι αδύνατον να σηκωθώ. Σε τέτοιες περιπτώσεις απλά περιμένω όρθια, αν δεν υπάρχει ψηλό κάθισμα.
Τα τελευταία χρόνια οι παρέες μου περιορίστηκαν για τους γνωστούς λόγους (γάμοι, παιδιά) και πλέον δεν υπάρχει ούτε ένας-από αυτούς που απέμειναν-που να θέλει να ταξιδέψει μαζί μου. Επίσης, δεν είμαι σε σχέση εδώ και καιρό και φυσικά δεν μπορώ να περιμένω να προκύψει κάτι τέτοιο για να ταξιδέψω. Στο παρελθόν έκανα κάποια ταξίδια μόνη μου, αλλά, πίστεψέ με, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα να ταξιδεύει μόνος του. Είμαι τόσο αδύναμη, που δεν θα μπορούσα να ακολουθήσω ένα οργανωμένο γκρουπ εφόσον το πρόγραμμα που κανονίζουν σε αυτές τις περιπτώσεις είναι εξοντωτικό και θα κατέληγα να μην κάνω ούτε τα μισά. Σκέψου, δεν μπορώ καλά – καλά να ανεβώ τα σκαλιά του πουλμαν που συνήθως μεταφέρει τα γκρουπ. Όμως ακόμη κι αν δεν μ' ένοιαζε αυτό, αν δηλαδή έλεγα να πάω με γκρουπ και ας κάνω όσα μπορώ, πάλι, με απωθεί η ιδέα να είμαι μόνη ανάμεσα σε ανθρώπους που είναι ήδη με παρέα. Το λέω γιατί το δοκίμασα και ήταν αρκετά άβολο. Χίλιες φορές μόνη, πραγματικά. Όσο περνάει ο καιρός, νιώθω ότι χάνω χρόνο, ότι σε 10 χρόνια που μπορεί να μην μπορώ να περπατήσω, θα μετανιώνω που δεν πήρα τους δρόμους όταν έπρεπε. Αλλά, πώς μπορεί να ταξιδέψει μόνο του ένα ΑΜΕΑ;
Ευχαριστώ για το χρόνο σου.

Χαίρομαι που ρωτάς εδώ γιατί υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να δώσει μια απάντηση, αλλά νομίζω αυτό που ζητάς, δηλαδή λύσεις και προτάσεις που δεν έχεις ήδη σκεφτεί, θα σου έδιναν οι σύλλογοι ή οι οργανώσεις που έχουν εμπειρία σε τέτοια θέματα. Χρειάζεσαι πρακτικές λύσεις, όχι ευχές και γενικές απαντήσεις. Όποιος έχει σχετική εμπειρία ας απαντήσει στα σχόλια.

33

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
7:Φαντάζομαι οτι μπορει να το έχεις ψαξει ήδη σε σχέση με τους συλλόγους και τις οργανώσεις. Υπάρχει μια μη κερδοσκοπική οργανωση που κατα κύριο λόγο μαθαίνει τεχνικές και λύσεις σε ΑΜΕΑ για να καταφέρουν να αυτονομθούν όσο περισσότερο μπορεί ο καθένας. Λέγετα ΑΛΛΗ ΟΨΗ. Εκεί μπορεις να γνωρίσεις άτομα με κινητικά προβλήματα, αλλά και εθελοντές που εργάζονται για την οργάνωση. Με τη δουλεια μαζί τους μπορεις να μάθεις τεχνικές που θα σε βοηθήσουν στην καθημερινότητα σου και επίσης θα καταλάβεις πως ακόμα και με το καροτσάκι μπορείς αν θελεις να οργώσεις τον κόσμο.! Γκούγκλαρε το.!
#1 Το ενδεχόμενο να έχουν πράγματι αλλάξει γιατί το αποκλείεις; Αυτό βέβαια δε συσχετίζεται αιτιακά με την κριτική. Ίσως η κριτική να αποτελεί μια αφορμή για να το καταλάβεις. Σε κάθε περίπτωση, μεγαλύτερη σημασία για εσένα έχει τί νιώθεις εσύ σχετικά με τα συναισθήματα του (κάθε) άλλου απέναντί σου απ' ό, τι τα δικά του "πραγματικά" συναισθήματα απέναντί σου.Από την άλλη, μπορεί να φταίει ο τρόπος που σου ασκείται η κριτική. Ή η πιθανότητα εσύ να μη δέχεσαι την οποιαδήποτε κριτική ως πρόκληση αλλά ως αμετάκλητη απόρριψη. Γιατί δεν εξετάζεις μόνη σου ποια από αυτές τις εκδοχές ισχύει στην περίπτωσή σου;#3 Aφού αρχικά - και μετά από χρόνια σχέσης - το αγόρι ήθελε κάτι καλύτερο (btw, γιατί είναι αλαζονεία αυτό;) από το συγκεκριμένο κορίτσι και πολύ σωστά αποφάσισε να το αναζητήσει, τώρα γιατί χαμήλωσε τον πήχυ; Επειδή δεν τα κατάφερε; Ας ξαναπροσπαθήσει. Στα κριτήρια που τον εκφράζουν καλύτερα· όχι σ' αυτά που θεωρεί πιο εύκολα επιτεύξιμα για ελόγου του. Το πλαίσιο του (των σχετικών επιδιώξεων) είναι στοιχειωδώς οριοθετημένο; Ή θα πηγαίνει όπου (δείχνει να) φυσάει ο άνεμος της πιο εύκολης αποδοχής κάθε φορά; Βεβαίως, αν την ήθελες στ' αλήθεια, θα ήξερες και αν έπρεπε να συνεχίσεις (την πολιορκία) ή όχι, καθώς και τον ενδεδειγμένο τρόπο. Το λέω γιατί δεν σου είναι και terra incognita το συγκεκριμένο πρόσωπο. Αν δεν ξέρεις εσύ που ήσουν μαζί της χρόνια, τότε ποιός ξέρει καλύτερα;
Πολύ μου άρεσε το #1. Πράγματι, όταν κάποιος μας κάνει κριτική, (είτε καλώς είτε κακώς) αυτό σημαίνει ότι είμαστε/κάνουμε κάτι που δεν του είναι ευχάριστο. Ας πούμε, αν πω στη φίλη μου, "μα, είναι ανάγκη να μιλάς στο κινητό μέσα στη μέση της ταινίας στο σινεμά;", το συναίσθημά μου απέναντί της έχει αλλάξει: Θύμωσα και ενοχλήθηκα. Το αν είναι για μένα λόγος να την απορρίψω, για εκείνη έναυσμα να σκεφτεί τη συμπεριφορά της κλπ, ή αν θα το έχουμε ξεχάσει και οι δύο το επόμενο λεπτό, αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Αν πάλι λέω "μα γιατί φοράς παπούτσια που δεν πηγαίνουν με το καπέλο σου" ή "μα γιατί δεν παίρνεις τηλέφωνο τον τάδε αλλά τον δείνα", το συναίσθημά μου απέναντι στο άτομο που κάνω τέτοια κριτική, μονάχα καλό δεν είναι (για όποιο λόγο), και τα σχόλια είναι απλά μια έκφραση του παραπάνω. Βέβαια, όλα έχουν να κάνουν με τις περιστάσεις και τον τρόπο, αλλά νομίζω ότι η ερώτηση θα μπορούσε να γραφτεί πιό "αφελώς" και έτσι. "Νομίζω πως όταν κάνω κάτι λάθος και κάποιος μου το λέει, τότε ξαφνικά με θεωρεί και κακιά. Γιατί;" Και η απάντηση, βέβαια είναι ότι τρια τινά συμβαίνουν: α) κάτι του κανες (αλλά μην το παίρνεις βαριά μπορεί και να του περάσει) β) σε θεωρούσε κακιά και πριν, το λάθος είναι η αφορμή γ) θεωρούσες τον εαυτό σου κακό και πριν (και ο άλλος τώρα το "ανακαλύπτει" με αφορμή το λάθος σου). Το κρίμα είναι στην τρίτη περίπτωση, διότι πρέπει να διερευνήσεις μέσα σου να δεις γιατί νιώθεις έτσι και τί συμβαίνει.
@ Ερωτευμένη Τσούχτρα Ενδιαφέρουσα ματιά. Μα δεν εννοούσα την εμφάνιση παροδικών συναισθημάτων (στιγμιαίος θυμός, ενόχληση, εκνευρισμός, απογοήτευση, συγκατάβαση κλπ.) που μπορεί να τους προκαλούνται με αφορμή τη συμπεριφορά της/επιλογές της/πράξεις της/εκφράσεις της κ.α. (και που κάλλιστα θα καθιστούσε μια εξίσου ωραιότατη ερμηνεία) αλλά το ενδεχόμενο να έχουν αποσύρει τα βαθύτερα συναισθήματά τους απέναντί της. Συνιστά κι αυτό μια πιθανότητα ως εξήγηση της, συμπτωματικής έστω, πρόσληψής της συμπεριφοράς τους από την κοπέλα ως αλλαγή. Αλλά είτε αυτή η πιθανότητα βρίσκει βάση είτε όχι, η συμπεριφορά των αγαπημένων της προσώπων (δηλαδή η κριτική) δεν απορρέει απαραίτητα από την εν λόγω αιτία (δηλαδή την ουσιαστική αποδοχή τους στο πρόσωπό της ή την απόρριψή τους αντίστοιχα) - χωρίς να αποκλείεται βέβαια κιόλας. Όμως ένας τέτοιος συσχετισμός θα ήταν βεβιασμένος και αυθαίρετος δεδομένου ότι δεν επεκτείνεται καθόλου στο γράμμα της. Δεν μπορεί κανείς να αποτολμήσει συμπεράσματα από μια ελλιπέστατη - ακόμα και για επιγραμματική - παρουσίαση του προβλήματος.
#3 Άκου μια πρωτότυπη ιστορία, εγώ τουλάχιστον δεν έτυχε να το ξανασυναντήσω και εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μου.Αγόρι έρχεται στον εργασιακό χώρο κοριτσιού, κάθεται στο γραφείο της και μένει 5 λεπτά. Ζητά συγνώμη από το κορίτσι, γιατί τόσα χρόνια (πάνω απο 7 που την είχε αφήσει με δική του πρωτοβουλία) αισθανόταν άσχημα, καθώς πίστευε ότι δεν της είχε φερθεί όσο καλά της άξιζε και φεύγει, χωρίς να ζητήσει τίποτα απολύτως... Τίποτα.Δεν έγινε τίποτα περισσότερο απο αυτό και δεν εξελίχθηκε σε τίποτα περαιτέρω.Μη ζητάς κάτι που δε μπορεί να σου δοθεί, ζήτα απλά συγνώμη.Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα περισσότερο, παρά να μάθεις να πληρώνεις το "λογαριασμό".
Νο 4Αυτό που «κοιτιούνται όλοι στα μπαρ» δεν το κατάλαβα.Δηλαδή κοιτάζονται,αλλά δε μιλούν;Εγώ άλλα έχω δει (κι έχω κάνει).Ισως να έχει σχέση με το πού βγαίνεις,δεν ξέρω.
Αν και δε με αφορά πλέον, θα ρωτήσω για τις πολλές single φίλες μου - ΟΚ, και από προσωπική απορία - πού τα έχεις δει τα "άλλα"; Είχα μείνει με την εντύπωση ότι μένεις Αθήνα... Αν ναι, ειλικρινά, πες κάνα δυο μέρη, δεν θα πιαστεί ως γκρίζα διαφήμιση ελπίζω!
Κουκάκι,σε μπαρ στους πεζόδρομους,Εξάρχεια,το ίδιο,ανάμεσα Καρύτση και Αγ. Ειρήνης,στα στενά.Α,ναι και στο Γκάζι που γίνεται χαμός,έχει κόσμο για όλα τα γούστα.Μου φαίνεται περίεργο πάντως και με καταψήφισαν κιόλας.Να την πέφτει κάποιος σε κάποια και το ανάποδο το συναντώ συχνά.Αθήνα μένω ρε Iris,το περίεργο πού είναι;Να κερνάνε ποτά βλέπω,να πιάνουν την κουβέντα,the works.Δεν αντιλέγω ότι υπάρχει συστολή,αλλά ας μην υπερβάλλουμε κιόλας.Δηλαδή η κοπέλα της ερώτησης τόσο πια απογοητεύτηκε από την προσπάθεια;Προσπάθησε να προσεγγίσει κάποιον και της είπε «μπα,εγώ μόνο να κοιτάω θέλω»;Οχι,θα τ΄ακούσεις τώρα!lolΠοιας ηλικίας είναι οι φίλες σου αν επιτρέπεις παρακαλώ πολύ;
Ε γύρω στα 30. Τι να πω, τα νιάτα μου στα Εξάρχεια τα έφαγα, η εικόνα που είχα για τους Αθηναίους ταιρίαζει περισσότερο με της κοπέλας του 4 παρά με τη δική σου...Δλδ γύριζα από έξοδο στην Αθήνα και έλεγα "Μπα, δεν πάει άλλο, θα το γυρίσω μπας και δω προκοπή". Ενώ πχ κάθε φορά που έβγαινα στη συμπρωτεύουσα αναρωτιόμουν μήπως κάποιος με είχε ψεκάσει με ομορφέξ κάπου εκεί στα Τέμπη και δεν πήρα χαμπάρι.Θα μου πεις, καθένας έχει τις προσωπικές εμπειρίες του. :)
Ωραία,μια καλή ηλικία για λίγο πιο χύμα μαγαζιά (μαγαζά).Ωραίες και ψηλές οι γυναίκες στα βόρεια πάντως.Είναι μεγάλη η Αθήνα ρε Iris μου,έχει απ΄όλα (κρυφά ερωτευμένος με τη Σαλονίκη).Ετσι νομίζω,λες να είμαι πολύ αισιόδοξος;Πολλές ερωτήσεις κάνεις όμως,για άτομο που δε το αφορά lol.Αν ποτέ σε συναντήσω και δεν είσαι η Ripley,πάντως,θα στενοχωρηθώ και ξέρεις τι κάνω όταν έχω τις μαύρες μου.Cheerio
#5 Στην πραγματικότητα ποτέ δε σταματάμε ακριβώς να σκεφτόμαστε. Ποτέ. Ούτε όταν κοιμόμαστε (σκεφτόμαστε ασυνείδητα), ούτε όταν κάνουμε διαλογισμό (σκεφτόμαστε σε άλλη ταχύτητα του εγκεφάλου), ούτε όταν λέμε "άστα, είμαι τόσο χάλια που δεν ξέρω τί να σκεφτώ πια" (μπλοκάρουμε τη σκέψη γιατί παίρνουμε άσχημα μηνύματα από τα συναισθήματά μας). Οι σκέψεις, ανάλογα με τον άνθρωπο, παίρνουν την μορφή λέξεων μέσα στο κεφάλι μας ή εικόνων, πιο συνηθισμένα ένα συνδυασμό των δύο. Εσύ φαίνεται να παθαίνεις πολύ έντονα το δεύτερο. Από μόνο του αυτό (και τονίζω το από μόνο του, γιατί δε δίνεις άλλες πληροφορίες) σημαίνει ότι έτσι είναι η ποιότητα του νου σου, και ενώ είναι κάπως σπάνιο, δεν είναι ανησυχητικό. Σκέψου το σαν να έχεις ένα περίεργο χρώμα ματιών (π.χ βιολετί). Αν είχε να κάνει με τη σχιζοφρένεια, από τη στιγμή που το έχεις από μικρή (υποθέτω εννοείς παιδί), θα είχε εκδηλωθεί μέχρι τώρα σαν νόσος (υποθέτω πως είσαι ενήλικη). Όσο για τις αστρικές προβολές, πρέπει να ορίσεις τί εννοείς "αστρική προβολή". Αν πούμε σαν αστρικό όλη την "ύλη" από την οποία αποτελούνται οι σκέψεις μας, τότε αυτό που σου συμβαίνει δεν έχει διαφορά από ότι συμβαίνει στον καθένα μας (δλδ όλοι προβάλλουμε αστρική ύλη όταν σκεφτόμαστε, άσχετα αν το κάνουμε με λέξεις ή με εικόνες). Απλά οι δικές σου προβολές είναι πιο χρωματιστές, έντονες, δημιουργικές και εικονοποιημένες. Σκέψου το σαν να ζεις ανάμεσα σε ανθρώπους που ψιθυρίζουνε, και η δική σου φυσική τάση να είναι να μιλάς δυνατά κουνώντας τα χέρια. (Ευτυχώς το ξέρεις μόνο εσύ, έτσι κανείς δε μπορεί να σε πει αγενή :P, όμως αυτό δε σημαίνει πως οι άνθρωποι που ψιθυρίζουνε δε μιλάνε). Αν με το "αστρική προβολή" εννοείς κάτι άλλο, τότε δεν ξέρω.
Καλησπέρα σε όλους!! Απολαμβάνω το παρεάκι σας σιωπηλά εδώ και χρόνια και αποφάσισα να φτιαξω λογαριασμό με αφορμή την ερ.3... γιατί είμαι σκασμένη!!! :) πρώην, με παρατησε πριν 3 χρόνια... και τσουπ σκάει μύτη πριν μια εβδομάδα... και λέει: τι σημασία έχει που πέρασαν 3χρ, όταν τα συναιαθήματα μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο; οεο; Και μένω παγωτό... Σοβαρά ρε φίλε, τι δηλαδή ξύπνησες κοίταξες το ρολόι σου και είπες πωωωωω για δες πέρασαν 3 χρόνια σαν χθες μου φαίνεται;; Δεν ξέρω και τι να κάνω γιατι δεν τον έχω...εχμμμ ξεπεράσει τελείως και είμαι μόνη μου φάση τωρα. το κρυφό μου όνειρο ειίναι να τον συναντήσω να του πετάξω το τηλέφωνο ή ότι αλλό βρω στο κεφάλι μηπως κάνει reset...
Το πιο πιθανό είναι να έχει μείνει μόνος του και μέσα στο μυαλό του είσαι εύκολη λύση.Προτείνω να μην κάνεις τίποτα γιατί υποψιάζομαι ότι θα είναι προσωρινό,μέχρι να βρει άλλη.Υο!
Μα τα αισθηματα δε μενουν αναλοιωτα στο χρονο και πραγματικα ακου τον/την Bagle : βολικη καβατζα ψαχνει το αγορι αλλιως θα ζηταγε και μια γαμοσυγγνωμη (συγχυστηκα τωρα, παω να φαω ενα σουβλακι. με τζατζικι)
@: Αγαπητή περίεργη, θα επιχειρήσω να δώσω τη δική μου υποκειμενική ερμηνεία ως προς το πώς «έγινα καλύτερος άνθρωπος διαβάζοντας τη στήλη», εφόσον το απευθύνεις και ως ερώτημα στους σχολιαστές.Προσωπικά λοιπόν, τη σημαντικότερη συνεισφορά την αντιλαμβάνομαι σε ερωτήσεις με πραγματικό ενδιαφέρον και στις εύστοχες απαντήσεις αυτών, από τη Λένα ή/και ορισμένους σχολιαστές. Διευρύνω τις γνώσεις μου, ενίοτε τις αντιλήψεις μου και πολύ συχνά τα επιχειρήματά μου (τα οποία στη συνέχεια μπορώ να παραθέσω --> να πώς μια διαδικτυακή εμπειρία γίνεται κτήμα μου και περνά στην μη-εικονική ζωή μου, την λέω δε «μη-εικονική» και όχι «πραγματική», γιατί και αυτό που κάνω τώρα είναι μέρος της ζωής μου και του χαρακτήρα μου, φυσικά και αυτό είναι υποκειμενικό).Υπάρχουν επίσης φορές που είμαι αντίθετη ως προς μια θέση και, εφόσον θέλω να ακουσθεί η τοποθέτησή μου, οφείλω να απαντήσω με επιχειρήματα. Μα και αυτό με κάνει καλύτερη, με «αναγκάζει» να εξασκήσω το μυαλό μου, να δομήσω τη σκέψη μου και να συγκροτήσω το λόγο μου. Άλλες φορές πάλι, απαντήσεις και σχόλια είναι απλά πνευματώδη, χαρίζοντάς μου στιγμές ευδιαθεσίας, κάνοντας με καλόκεφη, και κατ΄επέκταση, καλύτερη ως προς τον συνάνθρωπο, έστω και με εφήμερη δράση! Τέλος, κατά καιρούς, εμφανίζονται ερωτήσεις που είναι κατάθεση ψυχής και εμπειριών, ή ερωτήσεις που υποκρύπτουν μια εσφαλμένη κοσμοθεωρία/αντίληψη/προοπτική. Σε αυτές τις περιπτώσεις, νιώθω ευγνώμων για τους ανθρώπους που έχω κοντά μου, υπερήφανη για τις επιλογές μου αλλά και τυχερή για τις συνθήκες της ζωής μου έναντι άλλων. Δεν είναι όλα αυτά αρκετά για να νιώσω καλύτερη και καλύτερα; Ναι, όλα αυτά ξεκινούν μέσω μία στήλης στο διαδίκτυο!!! : )
Συμφωνώ και με σένα και με τη ''Χίμαιρα'' πιο πάνω, διατυπώσατε σε μία (ok μεγαλούτσικη) παράγραφο αυτά που είχα συγκεχυμένα στο κουρασμένο μου μυαλό. (Άλλο ένα συν)
#3. Συγχαρητήρια στο κορίτσι. Το αγόρι έχει μια καλή ευκαιρία να μάθει απ΄το λάθος του και να μην το επαναλάβει, καθώς η αλαζονεία, αν την έχεις, σε συνοδεύει ισόβια. Είχα ζήσει κάτι παρόμοιο απ΄την ανάποδη. Ο Άσωτος είχε εμφανιστεί μετά από ενάμιση χρόνο. Ξέρεις ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σου νωρίτερα, δεν τολμούσα, μετά απλά πέρασε ο καιρός- ήταν οι εξηγήσεις του. Όχι, ο καιρός ποτέ δεν περνάει απλά κι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Με είχε ενοχλήσει τόσο εκείνη η φράση που δε μετάνιωσα ποτέ το ότι δεν του άφησα ούτε ένα παραθυράκι μισάνοιχτο.
Ακόμα κι αυτό κλεμμένο είναι. Δεν ξέρω από πού, πάντως το έχω ξαναδεί. Αν έλεγε «για φιλετάκια πρόδωσα τα ρεβίθια μου», θα έπαιρνε +1 για την πρωτοτυπία (κι άλλο +1 για την ειλικρίνεια).
@ Ιζόλδη: Μα την Μπελισάμα, έχεις δίκιο! Μου κίνησες την περιέργεια και το έψαξα. Υπάρχει γκρουπ στο facebook "Για ρηχες θαλασσες δεν προδιδω τον ωκεανο μου"! Με τις κλασικές δημουλίδειου ύφους ατάκες πάνω σε φωτό με ηλιοβασιλέματα, μελαγχολικά μανεκέν και λέλουδα... Τέτοιο κάψιμο είχα να πάθω από τότε που ανακάλυψα το η "Η απιστία δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση"!
@Iris: Όταν έλεγα πως το έχω ξαναδεί, δεν είχα στο μυαλό μου τη ντεκαντάνς του Facebook. Άντε να το είχα θεωρήσει ρήση επιφανούς ανδρός. (Πω πω το χτυπήσαμε ανελέητα το παλικάρι της ερώτησης κι έχει και τη στεναχώρια του.)
#4 : Συμφωνώ με την απάντηση. Τα site γνωριμιών είναι ρίσκο αν « δεν αντέχεις άλλη στεναχώρια ». Μπορεί να γνωρίσεις τον οποιονδήποτε - όπως ακριβώς και στην πραγματική ζωή - αλλά σε πολύ συμπυκνωμένο χρονικό διάστημα. Αυτό μπορεί να είναι πολύ ψυχοφθόρο, γιατί άλλο να πρέπει να διαχειριστείς τρεις περιπτώσεις το χρόνο κι άλλο τρεις το μήνα. Για να εξελιχθούν σε σχέση τέτοιου είδους γνωριμίες πρέπει γενικά να είσαι άτομο που εμπιστεύεται εύκολα και να είσαι ανοιχτή στα πάντα, δηλαδή να μην έχεις πολύ συγκεκριμένα κριτήρια.
#7 εγώ θα σου πρότεινα να μπεις στο travelstories.gr είναι μεγάλο ταξιδιωτικό forum και τα μέλη του έχουν μεγάλη εμπειρία εκεί μπορεις να γνωρίσεις μελλοντικούς συνταξιδιώτες αλλά και να βρεις απαντήσεις στις απορίες σου.
Στην πρώτη ερώτηση νομίζω πως υπάρχει μια παρεξήγηση. Η κοπέλα ρωτάει το λόγο για τον οποίο πιστεύει οτι αλλάζουν τα συναισθήματα των άλλων όταν της κάνουν μια αρνητική κριτική. Δεν αλλάζουν τα δικά της συναισθήματα, απλά φοβάται ότι οι άλλοι την βλέπουν πια αρνητικά, τουλάχιστον όπως το καταλαβαίνω εγώ.
7. Τα νέα κρουαζιερόπλοια είναι συνήθως μια ασφαλής επιλογή που διευκολύνουν με την υποδομή τους ανθρώπους με κινητικές ιδιεταιρότητες. Επίσης έχουν το καλό ότι επισκέπτεσαι δεκάδες νέους τόπους σε ένα και μόνο ταξίδι! Αν μάλιστα έχεις την δυνατότητα, υπάρχουν πολλοί φοιτητές και απόφοιτοι φυσικοθεραπευτές (και άλλες παρόμοιες ειδικότητες) που ως δεύτερο επάγγελμα συνοδεύουν ανθρώπους με κινητικές ιδιεταιρότητες στα ταξίδια τους. Κάποιοι από αυτούς που έχω γνωρίσει είναι και γαμάτη παρέα, με χιούμορ, ανοιχτό μυαλό και μεγάλη αγάπη για καινούργιους τόπους. Περιμένουμε φωτο στην στήλη της Αμπα από το επόμενο ταξίδι σου. ΧΧ