Αυτό είναι η πραγματικότητά μας.

Facebook Twitter
10

Ένα ποστ στο facebook με αποσπάσματα απ' τη ζωή γύρω μας. Το έγραψε η Αγγελική:

"Χτες στο streetwork γνωρισαμε τον κυριο Ν. Κοιμαται σ ενα παγκακι του Πνευματικου Κεντρου, ειναι εικονοληπτης με σπουδες στο εξωτερικο, ειναι ενας απο τους απληρωτους πρωην εργαζομενους στο ALTER και βρισκεται εδω και μερικους μηνες στο δρομο. Τον ξυπνησαμε για να τον ρωτησουμε τι χρειαζεται και οταν γυρισαμε απο το αμαξι κρατωντας μερικα πουλοβερ τον ειδαμε να σκουπιζει τα ματια του. Αν υπαρχει μελος που δραστηριοποιειται στον ιδιο εργασιακο χωρο, ας κανει μια προσπαθεια , παρακαλουμε πολυ, για να του βρει δουλεια." 

 


"Πήρα μπουφάν, πάπλωμα και παπούτσια για ένα φίλο Αφγανό που καθόταν έξω από ΑΒ Πετραλώνων πέρσι όλο το χρόνο και μένει κάπου εκεί κοντά έξω..είχα μήνες να τον δω και τον είδα χτες πάλι στο ίδιο σημείο πήρα μεγάλη χαρά που είναι καλά με όλα αυτά που συμβαίνουν.πέρσι είχε πέσει και θύμα ξυλοδαρμού,ενώ είχε αλλάξει "πόστο" είχε πάει praktiker γιατί είχαν τσινίσει από ΑΒ. Φορούσε παπούτσια 2 νούμερα μικρότερα που τα είχε κάνει δλδ πα
ντόφλα και μου είπε πως έχει μείνει με μια κουβέρτα."


"Στην Κεντρικη Λαχαναγορα του Ρεντη, διαβιωνει σε εγκατελελειμενα κτιρια μια ομαδα 12-13 αστεγων. Ενας κυριος απο την ομαδα αυτη, μας ειπε χτες το βραδυ οτι τον περισνο χειμωνα πεθαναν απο το κρυο 6 ( ΕΞΙ) μελη του γκρουπ. Το ακουσε κανεις στις ειδησεις ????"


"35 παιδάκια από 4 μηνών έως 12 ετών στο ΠΙΚΠΑ Πεντέληs, για υιοθεσία, ζητούν παπούτσια και ρούχα, δείτε τι χρειάζονται ακριβώς στη λίστα.

ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Α/Α Όνομα Ηλικία Νο Παπουτσιού
1. Πέτρος 20 μηνών No 21
2. Βιβή 3,5 ετών No 25
3. Χάρης 2 ετών No 23
4. Νίκος 12 μηνών Νο 20
5. Ραφαήλ 1,5 ετών No 19
6. Παναγιώτης 1,5 ετών No 20
7. Έλλη 2 ετών No 22
8. Νίκος 12 μηνών Νο 18
9. Μυρτώ 2 ετών No 21
10. Αναστασία 2 ετών No 22
11. Γιώργος 8,5 ετών Νο 36
12. Σήφης 6 ετών Νο 30
13. Βαγγέλης 7 ετών Νο 31
14. Αποστόλης 4,5 ετών Νο 24
15. Αλεξάνδρα 9 ετών Νο 29-30
16. Χριστίνα 5,5 ετών Νο 24
17. Σωτήρης 5,5 ετών Νο 30-31
18. Νικόλαος 3 ετών Νο 23
19. Ρεβέκκα 2 ετών Νο 23
20. Αντώνης 2,5 ετών Νο 23
21. Αλέξανδρος 12 ετών Νο 41
22. Γιάννης 10 μηνών
23. Ανδριάννα 11 μηνών
24. Στέλλα-Ρόζα 7 μηνών
25. Ηλίας 11 μηνών
26. Νάντια 9 μηνών
27. Μαρίνος 9 μηνών
28. άρρεν 4 μηνών
29. άρρεν 4 μηνών
30. άρρεν 4 μηνών
31. άρρεν 5 μηνών
32. άρρεν 7 μηνών
33. άρρεν 7 μηνών
34. άρρεν 11 μηνών
35. θήλυ 11 μηνών"

Αυτό. Αυτό είναι η πραγματικότητά μας. Πώς γίνεται ορισμένοι να μην εξοργίζονται, να μη σπαράζουν, να μην τους νοιάζει να αγωνιστούν για κάτι καλύτερο από αυτό, και να συγκινούνται με την ποίηση και το φεγγάρι;

=====

*Κι ένα δικό μου σχόλιο:

Πάντα υπήρχε η φτώχεια και η δυστυχία - και οι απαισιόδοξοι πιστεύουν ότι πάντα θα υπάρχει. 

Πριν από 10 χρόνια θεωρούσαμε ότι οι φτωχοί ήμασταν εμείς. Γκρινιάζαμε πως δεν βγάζαμε αρκετά λεφτά, θεωρούσαμε πως οι φόροι ήταν δυσβάσταχτοι, πιστεύαμε πως οποιαδήποτε αλλαγή θα μας κατέστρεφε, νοιαζόμασταν για το κάθε παραμικρό οικονομικό μας δικαίωμα (χωρίς να δίνουμε δεκάρα -μεταφορικά και κυριολεκτικά- για τις υποχρεώσεις μας) και αγνοούσαμε  όσους υπέφεραν πραγματικά. 

Σήμερα όσοι ζούμε σε σπίτι, έχουμε πρόσβαση στο ίντερνετ και έχουμε φάει μεσημεριανό συνειδητοποιούμε ότι τελικά ήμασταν (και είμαστε) τυχεροί.

Δεν είναι τα λεφτά που μας έλειπαν πριν από 10 χρόνια. Ήταν η ανθρωπιά. 

 

 

 

 

 

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

9 σχόλια
Οι άνθρωποι της προσφοράς είναι μια σκέτη ποίηση από μόνοι τους κι ένα φεγγάρι. Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσει κανείς το θαυμασμό του. Όμως ο τίτλος είναι απαράδεκτος. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση άνθρωποι που συγκινούνται πραγματικά με το οτιδήποτε πραγματικά ποιητικό να μη σπαράζουν με τη σκληρή ζωή των άλλων. Απορώ πώς προέκυψε αυτό. Θ' αναρωτιόμουνα πώς μπορούν κάποιοι να πηγαίνουν στα σκυλάδικα και να πετάνε λουλούδια στις σκυλούδες σε μια τέτοια εποχή. Ένα παράδειγμα έφερα. Γιατί όντως είναι ασύμβατο αυτό το φαινόμενο με την ευσπλαχνία που προαπαιτεί καλλιέργεια. Μου κακοφάνηκε λοιπόν ότι εδώ ασύμβατη θεωρείται η καλλιέργεια! Από πού κι ως πού; Αυτή η τοποθέτηση δηλαδή ενοχοποιεί όσους δεν είναι κάφροι.Και μπορεί οι ναζί να άκουγαν κλασική μουσική, δε σημαίνει όμως ότι όποιος ακούει κλασική μουσική έχει την τάση να γίνει ναζί και θα' πρεπε γι αυτό να καφροποιηθεί. Εγώ πάντως γνωρίζω κυριολεκτικά χιλιάδες που κανένα φεγγάρι δεν κοιτάνε, από ποίηση γρυ, δεν συγκινούνται με τίποτα, δεν καταλαβαίνουν Χριστό, αλλά και για το συνάνθρωπο δε δίνουνε δεκάρα. Μάλιστα με την κρίση έχουνε γίνει πολύ χειρότεροι, έχουν άλλοθι τώρα γιατί νιώθουν θύματα.Μην πυροβολείτε τον πιανίστα.
Σχετικα με το αναρρωτηριο Πεντελης,ειναι σημαντικο να επικοινωνησετε μαζι τους πριν πατε.Συχνα οι αναγκες για παπουτσια και ρουχα(ευτυχως)καλυπτονται.Δεν καλυπτεται ομως η αναγκη για αγαπη και στοργη.Οσοι το αντεχετε να ξερετε πως υπαρχει η δυνατοτητα να κανετε λιγη παρεα σ'αυτα τα παιδια.Βεβαια,για το πως θα μπορειτε μετα να συνεχιζετε την ημερα σας σα να μην τρεχει τιποτα,απαντηση δεν εχω...
Αρη το σχολιο σου τα λεει ολα, αλλα δυστυχως οχι για ολους... υπαρχουν πολλοι που το μονο που σκεφτονται ειναι ο εαυτος τους, ειναι αυτοι που ανηκουν στο κλαμπ του "εμεις να 'μαστε καλα και μακρια απο μας" και οι οποιοι δεν προκειται να καταλαβουν ποτε-τιποτα, οχι επειδη δεν μπορουν να καταλαβουν αλλα επειδη το μονο που θελουν να καταλαβαινουν ειναι ο εαυτος τους, το βολεμα τους και η τσεπη τους...
Πήγα χθες σε μία ημερίδα για την ισότητα στην επιχειρηματικότητα και ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ένας κύριος με προβλήματα όρασης (την έχασε στα 32 του) και μία κυρία μεγάλης ηλικίας η οποία ήταν 20 χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι από σκλήρυνση κατά πλάκας.Και οι δύο μιλήσανε για πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Κατάλαβα πόσο εύκολα ξεχνάμε να εκτιμούμε τα αυτονόητα (για εμάς) που για ορισμένους είναι πολυτέλεια ή ακόμα και μία ανάμνηση....
Δεν ξέρω πρακτικά πως να βοηθήσω και το θέλω πολύ. Ζω εκτός Ελλάδος αλλα θα είμαι στην Αθήνα για τις γιορτές. Θα ήθελα τα λεφτά που βγάζω εκτός Ελλάδος να πιάσουν τόπο αντί να γίνουν δώρα και μελομακάρονα, οι δικοί μου αντέχουν και χωρίς. Αν έχεις κάτι πρακτικό επικοινώνησε μαζί μου στο [email protected]. Συγχωρέστε την άγνοιά μου παρακαλώ...
Μόνο που η ανθρωπιά λείπει και σήμερα, μην ξεγελιέστε. Ενα μεγάλο μέρος του κόσμου δεν έχει ιδέα τι γίνεται γύρω του. Εργάζομαι σε καλοπληρωμένη δημόσια υπηρεσία και μόλις χτες έφερα συζήτηση για τα νέα μέτρα μου είπαν ξερά: "Τι μας νοιάζει εμάς, δεν μας ακουμπά". Το απογευματάκι σινεμά στο Mall και το βραδάκι τουρκικο που είναι και συναρπαστικό. Και όξω από εμάς.