Γιατί δεν έχει καταρρεύσει ακόμη η κοινωνία;

Γιατί δεν έχει καταρρεύσει ακόμη η κοινωνία; Facebook Twitter
16

Του Πολυμέρη Βόγλη

Το Δημόσιο τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην εποχή του Μνημονίου, έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας εκστρατείας δυσφήμησης και απαξίωσης. Το επιχείρημα είναι γνωστό: εάν οι υπηρεσίες που παρέχονται από το κράτος ιδιωτικοποιηθούν τότε και οι κρατικές δαπάνες θα μειωθούν αλλά και οι υπηρεσίες θα βελτιωθούν λόγω «ανταγωνιστικότητας».

Σύμφωνα με τη λογική αυτού του επιχειρήματος το πρόβλημα με το Δημόσιο δεν είναι οι θεσμοί, οι λειτουργίες ή η οργάνωση αλλά το ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται σε αυτό. Ακούμε διαρκώς ότι γιατροί και νοσοκόμες, δάσκαλοι και καθηγητές, υπάλληλοι, επιστήμονες και τεχνικοί, και γενικά όλοι αυτοί που εργάζονται στο Δημόσιο «λαδώνονται», «λουφάρουν», απουσιάζουν αδικαιολόγητα, έχουν προνόμια, είναι αγενείς, «τους πληρώνουμε για να κάθονται», παρανομούν, έχουν χαμηλή παραγωγικότητα, «έχουν τη σιγουριά του Δημοσίου», μπήκαν με «μέσο», κλπ. Βέβαια, όλοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις συνήθως πήγαν σε δημόσια σχολεία, τα παιδιά τους σπουδάζουν σε δημόσια πανεπιστήμια, σε κάποιο έκτακτο περιστατικό θα πάνε σε δημόσιο νοσοκομείο.

Όλοι αυτοί που κατηγορούν το «κράτος», είναι συνήθως οι ίδιοι που όταν βρεθούν σε δύσκολη θέση αναφωνούν «πού είναι το κράτος;». Όλοι αυτοί που κατηγορούν το δημόσιο, ξεχνούν ότι κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν σε όλο και πιο δύσκολές συνθήκες, με όλο και χαμηλότερες αμοιβές, με όλο και μεγαλύτερη επισφάλεια, για να εξυπηρετήσουν τους όλο και περισσότερους ανθρώπους που προσφεύγουν πλέον στις υπηρεσίες του δημοσίου, και για να εξασφαλίσουν όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα και αυτονόητα για μια σύγχρονη κοινωνία: τη μόρφωση και την υγεία, το ρεύμα και το νερό, την καθαριότητα και τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια.

Αυτοί οι χιλιάδες άνθρωποι που εργάζονται για να μην καταρρεύσει η κοινωνία δεν είναι η εξαίρεση, είναι δίπλα μας. Τις τελευταίες δέκα μέρες τους συναντώ καθημερινά, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Αμαλία Φλέμιγκ. Δεν είναι από τα μεγάλα νοσοκομεία της πρωτεύουσας, με διάσημους γιατρούς και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Αντίθετα είναι ένα μικρό νοσοκομείο, που δημιουργήθηκε στους χώρους παλαιάς ιδιωτικής κλινικής, με ασανσέρ που δεν λειτουργούν, με τα σημάδια της φθοράς εμφανή παντού στο κτήριο, με θαλάμους ασθενών μικρούς και καταθλιπτικούς.

Σε αυτό το νοσοκομείο για μέρες βλέπω καθημερινά γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό να εργάζονται σκληρά, να παρηγορούν οικογένειες, να περιποιούνται ασθενείς, να είναι πρόθυμοι και ευγενικοί, να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να βαρυγκωμούν, να μην παίρνουν «φακελάκι» για να δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποιον ασθενή. Μια νεαρή νοσοκόμα που φρόντιζε έναν ηλικιωμένο ασθενή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, μου είπε με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια ότι «αυτή είναι η δουλειά μου και χαίρομαι που κάνω αυτή τη δουλειά, που φροντίζω ανθρώπους».

Για αυτούς τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία, και τους χιλιάδες άλλους που εργάζονται σε τομείς του δημοσίου που είναι απαραίτητοι για να διατηρηθεί η χώρα όρθια σε συνθήκες οικονομικής καταστροφής, ποιος και πότε θα μιλήσει; Ίσως, όταν αντιληφθούμε ότι αυτοί οι εργαζόμενοι είναι το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας μας.

Via TVXS.gr

Αρχείο
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

9 σχόλια
Τι παπαροδιαστρεβλωτική αντίληψη είναι αυτή! Γενίκευση μέσα από ένα τόσο δα πρίσμα. Το δημόσιο, φέρει τεράστια ευθύνη για την κατάντια της χώρας και οι δημόσιοι υπάλληλοι, θερίζουν και αυτοί (δικαίως) ό,τι έσπειραν. Το δημόσιο απομυζούσε πόρους από παντού και τους διένειμε στους αντιπαραγωγικούς υπαλλήλους του με σύστημα, το οποίο είχαν επινοήσει και προσαρμόσει οι ίδιοι πολυμήχανοι δ. υπάλληλοι στην εξυπηρέτηση των πάσης φύσεως συμφερόντων τους.
Ο συντάκτης του άρθρου μιλά για το Δημόσιο και αναφέρεται κυρίως σε νοσοκομεία και το προσωπικό τους. Μα, νομίζω, κανείς δε διαφωνεί πως κάποιοι άνθρωποι εργάζονται σκληρά και είναι απαραίτητοι γιατί προσφέρουν στη κοινωνία. Αλλά δημόσιο δεν είναι μόνο τα νοσοκομεία τα οποία άλλωστε κανείς δεν ζητά να ιδιωτικοποιηθούν. Δημόσιο ακόμα είναι τα 4 κρατικά τηλεοπτικά κανάλια που συντηρούμε ενώ απ' την άλλη κόβουμε αναπηρικές συντάξεις, η Ραδιοτηλεόραση, η ΕΛΠΑ που πήγα τις προάλλες και είδα πέντε (5) θυρωρούς να κάθονται στην είσοδο κι όταν ρώτησα που είναι η τάδε υπηρεσία μου απαντούσαν όλοι μαζί (προφανώς για να δικαιολογήσουν το μισθό τους, οι υπάλληλοι της Βουλής με τα εξωφρενικά τους προνόμια και τόσες άλλες υπηρεσίες που ούτε το ίδιο το κράτος δεν γνωρίζει επακριβώς. Αυτό το Δημόσιο είναι που ζει παρασιτικά εις βάρος της κοινωνίας ολόκληρης και όσο δεν το καθαρίζουμε, τόσο η κοινωνία θα βράζει και η μπάλα θα τους παίρνει όλους...
Επίσης να μην ξεχνάμε ότι αν κάποιος λαδώνεται ή παίρνει φακελάκια είναι γιατί κι εμείς του τα δίνουμε για να εξυπηρετηθούμε πιο γρήγορα. Κάθε κοινωνία παίρνει τελικά αυτό που αξίζει στους πολίτες της.
Δυστυχώς υπάρχει μεγάλος δρόμος μπροστά μας πριν οι δημόσιες υπηρεσίες κερδίσουν το σεβασμό και την εμπιστοσύνη του πολίτη.Το γεγονός πως οι εργαζόμενοι σε ευαίσθητους τομείς όπως η υγεία σταμάτησαν να κοιτάνε τα χέρια σου (όχι γιατί ξεσυνήθισαν ή δεν θα ήθελαν) αλλά γιατί γνωρίζουν ότι δεν έχεις και πλέον αρχίζουν να σε βλέπουν σαν άνθρωπο και όχι ως πορτοφόλι είναι παρήγορο αλλά όχι απαραίτητα και ελπιδοφόρο.Το ερώτημα είναι μήπως τελειώνοντας η κρίση μαζί με τα χρήματα επανέλθει η αναισθησία και η απαξίωση γιατί πιθανός δεν αναφερόμαστε σε μια διαρθρωτική μεταβολή αλλά σε μια επιφανειακή -προσωρινή- μετάλλαξη.
"Βέβαια, όλοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις συνήθως πήγαν σε δημόσια σχολεία, τα παιδιά τους σπουδάζουν σε δημόσια πανεπιστήμια, σε κάποιο έκτακτο περιστατικό θα πάνε σε δημόσιο νοσοκομείο" και κυρίως μέχρι πρόσφατα (ή ακόμα και τώρα) ήθελαν αυτοί ή το παιδί τους να μπουν στο δημόσιο!!! Κατά μία έννοια, για το κατάντημα του ελληνικού δημοσίου υπάρχει συλλογική ευθύνη και κατ' επέκταση συλλογικός αντίκτυπος από την κακοδιαχείριση του. Συμφωνώ ότι δεν είναι δυνατόν να εξαίρουμε κάποιον επειδή απλά κάνει την δουλειά του αλλά στην Ελλάδα - μάλλον γιατί νομίζουμε ότι κανείς δεν κάνει τη δουλειά του (έτσι είναι ή κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια;)εντυπωσιαζόμαστε από αυτό, είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα (στον δεύτερο συνήθως, τα "προβληματικά" άτομα είναι κάτι βλαχαδερά που το παίζουν αφεντικά και αν σε πληρώνουν αυτά που δικαιούσαι και στην ώρα τους και δεν σε κοιτάζουν με μισό μάτι επειδή έμεινες έγκυος λες και το έκανες για να τους εκδικηθείς, τότε θεωρούνται εξαίρετη περίπτωση αφεντικού)Επιπλέον, το πρόβλημα είναι ότι στο δημόσιο θέλαμε να είμαστε πασάδες και στον ιδιωτικός τομέα ανεχόμασταν να είμαστε σκλάβοι. Το πρόβλημα είναι θεσμικό, δεν μπορείς να επαφίεσαι στην καλή διάθεση του εκάστοτε δημόσιου υπαλλήλου ή εργοδότη... Πρέπει να υπάρχει έλεγχος και στους δύο. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η αγορά εργασίας στην Ελλάδα. Τέτοια βλέπεις και θες να σηκωθείς να φύγεις... Πάραυτα, καλό είναι να λέγονται και αυτά (στο άρθρο).
Η κοινωνία δεν καταρέει γιατί εγώ που ΔΟΥΛΕΥΩ στον ιδιωτικό τομέα 12 ωρες την ημέρα πληρώνω 1000000 δημόσιους υπαλήλους για να ΚΑΘΟΝΤΑΙ ή στη καλύτερη περίπτωση να ''νομίζουν'' ότι ....δουλεύουν!!
Η απάντηση στο ερώτημα σας "για αυτούς τους ανθρώπους... ποιός και ποτε θα μιλήσει", έρχεται απο την ίδια την εργαζόμενη που επαινείτε: "Αυτή είναι η δουλειά τους". Το να τσουβαλιάζουμε ανθρώπους κάτω από γενικόλογες κορώνες τύπου "όλοι οι δημοσιοι υπάλληλοι είναι άχρηστοι" δεν βοηθά σε τίποτα, αλλά εξίσου δεν βοηθά το να επαινούμε όταν δεν υπάρχει λόγος. Επι της ουσίας το αρθρο άθελά του αποδέχεται αυτές τις γενικολογίες. Όταν καλεί να επαινέσουμε εργαζόμενους που συνεχίζουν να δουλεύουν σωστά, υπονοείται ότι αυτό δεν είναι πρακτικά ο κανόνας, ότι επι της ουσίας είναι μια "ηθική επιλογή" τους να το κάνουν και να μην διολισθαίνουν σε άλλες πρακτικές τύπου φακελάκι κτλ και, συνεπώς, επειδή δεν διολισθαίνουν είναι άξιοι επαίνου! Με συγχωρείτε, αλλά έπαινος αξίζει στη νοσοκόμα που θα καταγγείλει τον γιατρό που κλέβει ιατροφαρμακευτικό υλικό απο το δημόσιο νοσοκομείο- πληρωμένο απο τους φορολογούμενους- για να εξοπλίσει το ιδιωτικό του απογευματινό ιατρείο- στο οποίο δεν κόβει αποδείξεις- και δεν θα τον καλύψει ενεκα μιας κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Όχι να την επαινέσουμε για το αυτονόητο, επειδή δεν θα υποκύψει στον πειρασμό του φακελακίου.
Δηλαδή ο συντάκτης του άρθρου είναι ικανοποιημένος από το δημόσιο;Δεν έχει καταλάβει από την ζωή του και τις όποιες σχέσεις έχει με το δημόσιο, ότι είναι γεμάτο άχρηστους,που πληρώνονται και τα ξύνουν;Ειδικά όταν ακούω δημόσιους να κλαίγονται για το πόσο λίγα λεφτά παίρνουν ή το πόσο πολύ δουλειά έχουν τώρα, τρελαίνομαι!Ρε φίλε, άμα πιστεύεις ότι αξίζεις παραπάνω για την δουλειά που κάνεις,δοκίμασε τον υπέροχο ιδιωτικό τομέα για να δεις τη γλύκα,αλλιώς βούλωσέ το.Η λύση είναι σχετικά απλή,και δεν περιλαμβάνει ξεπούλημα σε ιδιώτες: άρση της μονιμότητας στο δημόσιο,ώστε όλοι οι άχρηστοι να απολυθούν με συνοπτικές διαδικασίες και να πάρουν τις θέσεις τους άτομα που μπορούν και θέλουν να κάνουν σωστή δουλειά.
Στην Ελλάδα μας έχει στοιχειώσει η πεποίθηση ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά του άλλου πολύ καλύτερα και φυσικά είμαστε οι μόνοι ικανοί για να αξιολογήσουμε τους άλλους! Γι αυτό το "βουλώνουμε" όλοι μαζί! Περαστικά μας!
Μάλλον δεν ζεις Ελλάδα για να τα λες αυτά.Δηλαδή χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα για δεις ότι ένας που δεν κάνει τίποτα είναι άχρηστος;Πόσους τέτοιους έχεις δει σε δημόσιες υπηρεσίες;Εγώ απλά λέω τέρμα στους άχρηστους και ναι σε όποιον μπορεί να κάνει την δουλειά,δεν πιστεύω να διαφωνείς!
Φίλε Vasilis More Bass: το στοίχημα στις μέρες μας δεν είναι αν οι τεμπέληδες θα δουλέψουν, οι τυφλοί θα βρουν το φως τους, οι ανάπηροι θα περπατήσουν και αν οι νεκροί θα αναστηθούν γιατί όποιος υπόσχεται κάτι τέτοιο υπόσχεται θαύματα αν θυμάσαι... Νομίζω πως αυτό που πρέπει να διεκδικεί ένας σύγχρονος άνθρωπος -λίγο πριν η μιζέρια του τον καταπιεί- είναι τι Ελλάδα θέλει κανείς να χτίσει και πάνω σε ποιες αξίες... Δεν βλέπω να γίνονται πολλά σε αυτήν την κατεύθυνση! άλλωστε, προσωπικά, δε θέλω να βλέπω εργαζόμενους λάστιχο να πιστεύουν ότι μόνο η "σκληρή δουλειά" μας λείπει!- μας λείπουν και οι υποδομές -υλικές και κυρίως πνευματικές- ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ότι είσαι ευχαριστημένος από τον ιδιωτικό τομέα; Και το Δημόσιο ολόκληρο να καταστραφεί -εκτός του ότι ακολουθείτε εσείς- ο ιδιωτικός δεν αλλάζει... αλλού λοιπόν είναι το πρόβλημα... α) Δεν μπορώ να απαντήσω κάτω από το τελευταίο σου μήνυμα γι'αυτό σου γράφω εδώ και β) ελπίζω να μην σε πρόσβαλα που σε αποκάλεσα "φίλο".ΥΓ Ζω στην Ελλάδα και για χρόνια πίστευα ότι με σκληρή δουλειά όλα θα βελτιωθούν(στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα). Τώρα απλά δουλεύω σκληρά χωρίς αυταπάτες με ένα μισθό που φτάνει κάτι πάνω από 800 ευρώ!
Δεν μισώ κανέναν απλά να βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις!Οποιος απο τους δημοσίους υπαλήλους θέλει ας ελθει ΜΙΑ μέρα να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα και αν αντέξει ΑΝΑΚΑΛΩ!!
Έχεις την εντύπωση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι η Βασίλισσα Ελισσάβετ και τη θέση την κληρονόμησαν? Λες να μην έχουνε δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα? Εσύ έχεις δουλέψει σε ΚΕΠ, σε νοσοκομείο, σε ΙΚΑ, στη Διεύθυνση Πρόνοιας και έχεις άποψη?