ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.1.2016 | 00:15

ζωη χωρις ζωη

Καλησπέρα... Νομιζα βρηκα τον απολυτο ερωτα στα 24.. Εγω 24 και αυτος 37 .. Ξερω εχουμε διαφορα ηλικίας αλλα αυτο δεν σημαινει κατι μπροστα στην αγαπη.. Ας λεμε αγαπη εγω το βλεπω εγωισμο δικο του και οτι δεν με αγαπαει.. Αν με αγαπουσε θα εκανε τα παντα ετσι δεν ειναι; να με κραταει απο εγωισμο δεν ειναι αγαπη.. Σε τίποτε δεν ταιριαζουμε και βασικα εγω θελω μαυρο αυτος ασπρο... Μου ζητησε να ερθω εξωτερικό που μενει και δεχτηκα μου φαινονταν ολα τοσα απιστευα που νομιζα οτι ζω ενα ονειρο αλλα τα ονειρα καπου τελειώνουν... Η μανα του να με προσβάλλει συνεχως και αυτος να μην μιλαει εγω να μην μιλαω διοτι ειναι μανα του ως που καποια στιγμη ξεσπασα και την εβρισα μεν τις ζητησα συγνώμη και ας ειχε λαθος αυτη... Μετα ολο και ενα προβληματα με αυτον... Ειχαμε συζήτηση να αρραβωνιαστουμε τον απριλιο που θα κλειναμε ενα χρονο και δεχτηκε.. Μετα απο 3 μηνες μου λεει δεν εχουμε λεφτα κι ολο τετοιες δικαιολογιες και οταν τον ρωταω ποτε το μονο που κανει ειναι να με αποφευγει... Το αφησα αυτο το θεμα ειπα οκ ας το προς το παρον.. Του λεω να παρουμε δυο πραγματα να φτιάξουμε το σπιτι μας το μονο που λεει πιο περα διοτι προτεραιότητα εχει η μηχανή του.. Εγω του ζηταω ενα φαρμακο που το εχω αναγκη και δεν μου το εχει παρει εδω και δυο μηνες... Δεν εχω δει μερα χαρας οσο ειμαι εδω... 8 μηνες ολο κλαιω.. Του ζητησα να μου βγαλει εισητηριο να παω να δω τους δικους μου και η απαντηση του ηταν τσαμπα λεφτα θα χαλάσουμε.. Δεν αξιζει αυτο.. Εκανα φασαρια αλλα και παλι τίποτε... 8 μηνες κλεισμενη σε ενα σπίτι 8 μηνες δεν μεε εχει παει πουθενα δεν με αφηνει να κανω οτι μου αρεσει νομιζω ζω μα νεκρη αυτην δεν ηταν η ζωη που ονειρευομουνα αλλα μου εταξε και αλλα βρηκα.. Αλλα λενε οπου ακους πολλα κερασια κρατα μικρο καλαθι... Εχω απελπιστη ειμαι σε αδιεξοδο κανω υπομονη να βρω τι δυναμη να φυγω να βρω λεφτα για το εισητηριο... Τίποτε αλλο αυτο σκέφτομαι μονο κανω πως ειμαι καλα.. Μονο ο εαυτος του τον νοιαζει τίποτε αλλο... Δεν εχω μελλον με αυτον τον άνθρωπο... Νιωθω νεκρη... Συγνώμη αν σας κουρασα.. Ξερω θα με κρίνετε...
5
 
 
 
 
σχόλια
Αχ ρε κορίτσι... καταρχήν μην λες δεν με βγάζει έξω κλπ. ακούγεται σαν να αναφέρεσαι σε σκυλί, ανέβασε λίγο τον εαυτό σου, σου αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση, πίστεψέ το σε παρακαλώ. Και κανόνισε να κλείσεις εισητήριο, δεν θα τα βρεις τα λεφτά, θα του τα κλέψεις.. ξέρω δεν είναι και ό,τι καλύτερο αυτό που προτείνω αλλά τόση ψυχολογική κακοποίηση έχεις υποστεί (τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ από αυτά που περιγράφεις) σου αξίζει ένα χμμμ "κερασμένο" εισητήριο! ε μαααα Τσακ μπαμ όμως ε; Τα παίρνεις και την κάνεις κατευθείαν, μην κάθεσαι ούτε στιγμή, μην φοβάσαι και μη δειλιάσεις!Στείλτον στην μανούλα του
Δεν νομίζω ότι αξίζει να είσαι κάπου ή με κάποιον,αφού δεν σε θέλουν να είσαι. Γιατί καταστρέφεις τον αυτοσεβασμό σου? Εξουσία πάνω σου έχουν όσοι εσύ επιτρέπεις. Όταν είμαστε με κάποιον, είμαστε γιατί περνάμε καλύτερα απ όσο θα περνούσαμε μόνοι μας. Μάζεψε τα λεφτά για το εισητήριο, φτάξε βαλίτσα και χαιρέτα τους. Χωρίς προειδοποίηση. Ζήσε!