LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: παραμορφωμένη

Επίσης: κάθε άνθρωπος βρίσκει τις απαντήσεις μόνος του

Στο σημερινό «Α μπα»: παραμορφωμένη Facebook Twitter
LIFOTEAM
LIFOTEAM
91

__________________
1.


Πώς μαθαίνουμε τον εαυτό μας ; Πώς καταλαβαίνουμε τι θέλουμε; Πώς γινόμαστε ευτυχισμένοι ; Τι να κυνηγήσουμε και τι να αφήσουμε πίσω ; Ποιο είναι το πιο σημαντικό στη ζωή και με ποια κριτήρια αυτό καθορίζεται;
-Άγνωστος Πώς.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Μην ζητάς από άλλους να σου λύσουν τα υπαρξιακά σου. Αυτές οι ερωτήσεις είναι μοναχικές, και για κάθε άνθρωπο υπάρχει άλλη απάντηση. Οι δικές σου απαντήσεις βρίσκονται μέσα σου, αλλά άλλες είναι οι ερωτήσεις που πρέπει να θέσεις στον εαυτό σου. Ας πούμε: "μου αρέσει στα αλήθεια αυτό που κάνω τώρα, ή κάνω πώς μου αρέσει για να αρέσω σε άλλους" "γιατί βαριέμαι αυτή τη στιγμή" "γιατί με εκνεύρισε αυτό το σχόλιο" "γιατί δεν αντέδρασα όπως θα ήθελα σε εκείνη την περίπτωση". Από τις στιγμές θα αρχίσεις να συνθέτεις τις απαντήσεις για τα μεγάλα ερωτήματα, και δεν χρειάζεται να βιάζεσαι. Περισσότερη σημασία έχει η διαδικασία, γιατί τα περισσότερα που ρωτάς δεν έχουν μία σταθερή απάντηση.

 


__________________
2.

Αγαπημένη μου Λένα, αποφάσισα επιτέλους να σου γράψω γι'αυτό που με απασχολεί. Είμαι τεμπέλα. Για την ακρίβεια, είμαι τεμπέλα σε ό,τι σχετίζει με housework. Στη δουλειά μου ας πούμε κανείς δεν πιστεύει ότι είμαι τεμπέλα, γιατί στη δουλειά μου δεν τεμπελιάζω, δε βάζω κ..ο κάτω. Συζώ, που λες, με το αγόρι μου εδώ και 7 χρόνια, όμως δεν είχα αντιληφθεί το μέγεθος της τεμπελιάς μου μέχρι που τον τελευταίο καιρό άρχισε κι αυτός να φτάνει στα όριά του. Όσα χρόνια μένουμε μαζί μαγειρεύει εκείνος, κάνει σχεδόν όλες τις δουλειές εκείνος, ακόμα κι όταν επιστρέφω νωρίτερα από τη δουλειά, θα περιμένω εκείνον να γυρίσει από τη δουλειά για να μαγειρέψει, δε θα μπω στη διαδικασία να μαγειρέψω εγώ. Τώρα που το σκέφτομαι το μόνο που κάνω με δική μου πρωτοβουλία στο σπίτι είναι το σίδερο. Σκουπίδια δεν παίζει να πετάξω αν δε μου το πει, πιάτα δεν πρόκειται να πλύνω αν δε μου το ζητήσει... νομίζω θα μπορούσα να πνιγώ μέσα στα σκουπίδια και πάλι δε θα μου έκοβε να κατέβω και να τα πετάξω. Πλυντήριο, άπλωμα ρούχων το ίδιο. Ευτυχώς το σπίτι κρατιέται τυπικά καθαρό χάρη σ' εκείνον. Όμως έχει αρχίσει να γκρινιάζει πάρα πολύ έντονα για το θέμα και όχι άδικα, και ντρέπομαι που το λέω. Η αλήθεια είναι ότι πάντα τα είχα όλα έτοιμα από τη μαμά μου, θα έκανα μια δουλειά μόνο αν μου τη ζητούσε και θα την έκανα με προθυμία. Αξιόλογο είναι πως για ένα διάστημα 4 μηνών έμενα μόνη μου και όλη μέρα ασχολούμουν με το σπίτι, έπλενα τα πιάτα καθημερινά, έβαζα πλυντήριο με δική μου πρωτοβουλία, πετούσα τα σκουπίδια ακόμα κι αν η σακούλα είχε μέσα μόνο ένα καλαμάκι, μαγείρευα με όρεξη. Αλλά όταν ξέρω πως ο άλλος θα μου τα έχει έτοιμα δε μου κόβει καν να κάνω κάτι, δεν είναι δηλαδή ότι σκέφτομαι «πρέπει να πλύνω πιάτα αλλά βαριέμαι», είναι ότι δε μου περνάει καν από το μυαλό ότι υπάρχουν πιάτα που πρέπει να πλυθούν. Φαντάζομαι ότι δεν είμαι απλώς τεμπέλα, αλλά τεράστια γαϊδούρα και τώρα που το αντιλήφθηκα σκέφτομαι συνέχεια τι είναι αυτό που με κρατάει πίσω και δεν μπορώ να γίνω λίγο αυτό που λένε «νοικοκυρά» - όσο κι αν τη σιχαίνομαι τη λέξη, ναι θέλω να γίνω αυτό. Ακόμα κι αν νοικοκυρευτώ για λίγο, αυτό δε θα κρατήσει για πάνω από 2 μέρες. Λυπάμαι που δε μου βγαίνει αβίαστα. Μήπως κάποιοι άνθρωποι απλώς δεν το έχουν μέσα τους; Ζητάω τη συμβουλή σου και σ' ευχαριστώ προκαταβολικά.

-Syrup


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Κανείς δεν το έχει μέσα του να πλένει πιάτα και να καθαρίζει. Αυτές τις συμπεριφορές τις μαθαίνεις, και η μαμά σου σου έμαθε να τα έχεις όλα έτοιμα από αυτή. Έχεις ταυτίσει τις οικιακές δουλειές με κάτι κατώτερο, αναφέροντας τη λέξη «νοικοκυρά» ως κάτι βδελυρό. Αν είσαι τόσο αναίσθητη στον κόπο του άλλου, πριν γίνει αυτό οριστικό σημείο τριβής και ίσως ρωγμής στη σχέση σου, το ελάχιστο που πρέπει να κάνεις είναι να πληρώνεις κάποιον για να καθαρίζει το σπίτι, τουλάχιστον στο σημείο που σου αναλογεί, αν όχι εξ'ολοκλήρου. Ποιος ξέρει γιατί δεν το έχεις σκεφτεί ακόμα. Επειδή τα κάνει όλα ο άλλος;


ΥΓ. Επειδή αναφέρεις ότι στη δουλειά είσαι εργατική: και οι δουλειές του σπιτιού, δουλειές είναι, με αρχή, μέση και τέλος, και μπορούν να γίνουν τσαπατσούλικα ή πολύ επιμελώς. Αν πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι για να βοηθήσεις, κάνε πρόγραμμα εβδομάδας για το τι πρέπει να κάνεις κάθε μέρα, και βάλτο στο ψυγείο. Τι θα πει «δεν μου περνάει από το μυαλό;» Δεν χρειάζεται να σου βγαίνει αβίαστα. Κάνε το με το ζόρι.

__________________
3.


Όταν ο Γιαν Φάμπρ ήταν να αναλάβει/ανέλαβε το φεστιβάλ Αθηνών, τα ΜΜΕ για να τον αποδομήσουν έδειξαν μεταξύ άλλων αποσπάσματά του από μια παράσταση όπου γυμνοί ηθοποιοί χοροπηδούσαν και πάλλονταν τα πέη τους.
Με αφορμή αυτό, γιατί το γυμνό γυναικείο σώμα είναι πιο αποδεκτό από το ανδρικό; Βέβαια και για το αντρικό τώρα τελευταία υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή στο γυμνό σε σχέση με παλαιότερα, αλλά και πάλι...
Σκεφτόμουν επίσης ότι μια παράσταση με γυμνά γυναικεία σώματα θα είχε σχολιασθεί από τους άντρες από την καλλιτεχνική της αξία μέχρι τον γυμνασιακό χαβαλέ. Από την άλλη μια παράσταση με γυμνούς άντρες (και πόσο μάλλον με πέη σε στύση) θα είχε σχολιασθεί από γυναίκες με αποτροπή τύπου "Ίου, τι είδα; Απαίσιο! Α πα πα!" μέχρι "Μμμ τον φαντάζομαι μέσα να με σκίζει" κλπ. Αυτό που έχω απορία είναι, εάν σκέφτονται όντως έτσι οι γυναίκες σε σχέση με την δημόσια παρουσίαση του γυμνού αντρικού σώματος ή εάν είναι η επιθυμία των αντρών να σκέφτονται έτσι οι γυναίκες σε σχέση με αυτό. Τα ανάλογα σημαινόμενα είναι τα: "σεμνή παρθένος κόρη" μέχρι το "ο άντρας ως επιβήτορας" Επίσης η κοινωνική προσμονή σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα επιρρεάζει την σκέψη των γυναικών ή είναι αυτόνομη;
Συγγνώμη για το ακατάλληλο του θέματος.

-homo


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

To θέμα αυτό έχει αναλυθεί και αναλύεται από κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και λοιπούς επιστήμονες, και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.


Ενδεικτικά, αναφέρω μερικά αποσπάσματα που συνοψίζουν αυτά που θα ήθελα να γράψω:


Απόσπασμα από άρθρο της Ρόνι Κένιγκ, πρώην αρχισυντάκτριας του Playgirl.


"Είναι σίγουρα κοινωνικά αποδεκτό να εκτιμούν οι άντρες την εξωτερική εμφάνιση, περισσότερο από τις γυναίκες. Παράδειγμα: το γυμνό αντρικό σώμα στις ταινίες. Όταν βλέπουμε αντρική γύμνια στις ταινίες, συνήθως ο στόχος είναι το γέλιο. Οι άντρες (και οι γυναίκες) μπορούν να απολαύσουν το στήθος της Χάλε Μπέρι, ενώ τα κορίτσια θα δουν κάποια φάρσα σχετικά με ένα πέος. Αν αναγνωρίσουμε ότι οι γυναίκες είναι επίσης οπτικά όντα, τότε αυξάνεται η πίεση στους άντρες να είναι ωραίοι.»


Απόσπασμα από άρθρο στην εφημερίδα Guardian
 

«Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι αυτό οφείλεται στο φόβο της ανδρικής σεξουαλικότητας, η οποία συχνά παρουσιάζεται ως κάτι πρόστυχο, ντροπιαστικό, και κάτι που πρέπει να ελέγχεται ή να αποφεύγεται. Έχουμε μάθει να μην βλέπουμε τους άνδρες με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε τις γυναίκες· όσο περικυκλωνόμαστε από μέσα ενημέρωσης που ενισχύουν την γελοιοποίηση των αντρών, είναι δύσκολο να τους δούμε ως σεξουαλικά όντα, ως ανθρώπους που είναι εξίσου δελεαστικοί και επιθυμητοί.


Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι με τη σεξουαλική αντικειμενοποίηση των γυναικών κυρίαρχη στην κοινωνία, υπάρχει ένα κενό στο οποίο η συμβατικά ετεροφυλοφιλική σεξουαλική αντικειμενοποίηση των ανδρών είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η άρνηση της ομορφιάς των ανδρών και της ανδρικής σεξουαλικότητας είναι επιβλαβής για τους άνδρες και τις γυναίκες και ενισχύει τα σεξιστικά διαφορετικά μέτρα και σταθμά. Αν οι γυναίκες δεν ήταν τα στάνταρ σεξουαλικά αντικείμενα, και αν όταν λέμε "σέξι" δεν εννοούμε αυτόματα ότι αυτό σημαίνει "θηλυκό", θα είχαμε περισσότερη ισότητα.»


Κι ένα απόσπασμα από το Jejebel, σχετικά με την έρευνα μιας κοινωνιολόγου:

"Τόσο οι άντρες, όσο οι γυναίκες, ξέρουν ακριβώς πώς να αντιδράσουν στο θηλυκό γυμνό: οι γυναίκες έχουν εσωτερικεύσει την θέση τους ως αντικείμενα, και οι άντρες έχουν εσωτερικεύσει την θέση τους ως υποκείμενα.


Το ενδιαφέρον είναι ότι και οι άντρες και οι γυναίκες νιώθουν άβολα όταν βλέπουν αντρικό γυμνό.


Οι άντρες αντιδρούν είτε δείχνοντας υπερβολική αδιαφορία, είτε επιβεβαιώνοντας την ετεροφυλοφιλία τους, ή και τα δύο. Δεν συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τα αντρικά γυμνά (όπως κάνουν οι γυναίκες με τα γυναικεία γυμνά), παρά εντοπίζουν μόνο το γεγονός ότι και αυτοί είναι άντρες, οπότε «δεν έχουν να δουν κάτι». Παράλληλα, επειδή οι άντρες έχουν μάθει να λειτουργούν ως σεξουαλικά υποκείμενα, το να βλέπουν αντρικά γυμνά εγείρει το θέμα της ομοφυλοφιλίας.


Αντιθέτως, οι γυναίκες δεν φέρνουν στο μυαλό τους την ομοφυλοφιλία όταν βλέπουν γυμνές γυναίκες γιατί δεν έχουν μάθει να λειτουργούν ως σεξουαλικοί κυνηγοί. Η κοινωνιολόγος εξηγεί:


Όταν οι γυναίκες βλέπουν την προκλητική πόζα μιας γυμνής γυναίκας, δεν νιώθουν ότι «τους την πέφτει». Ξέρουν ότι είναι εκεί για να ερεθίζει άντρες. Οπότε, δεν χρειάζεται να απορρίψουν κάποια ανεπιθύμητη πρόσκληση.


Πολλές γυναίκες επίσης δεν απολαμβάνουν να βλέπουν γυμνούς άντρες, και αυτές που νιώθουν ευχαρίστηση, την βιώνουν ανακατεμένη με ενοχές και ντροπή.


Συνοψίζοντας,


Οι άντρες απορρίπτουν τις προκλητικές γυμνές αντρικές φωτογραφίες, ξανά και ξανά. Κάποιες γυναίκες απολαμβάνουν την εικόνα, αλλά οι περισσότερες νιώθουν ευχαρίστηση μαζί με έναν συνδυασμό ντροπής, ενοχής, ή αηδίας."

__________________
4.

 

Βρε α μπα.
περασαν δυο χρονια βγαιναμε γελαγαμε (με διαλειμματα παντα) δεν εγινε ποτε τιποτα παραπανω...ουτε σεξ ουτε τιποτα...γνωρισα και την μητερα του, τους φιλους του. παντα εμφανιζοταν χανοταν...καποια στιγμη ζητησα εξηγησεις και μου πε δεν ειναι ετοιμος για δεσμευσεις απομακρυνθηκα ξεκοψα..και μετα απο ενα μηνα σε σχεση ο κυριος! ενταξει δεκτο δεν ηθελε δεσμευση μαζι μου...αλλα ειναι αυτο το γ*μωτο που λες καλα τι μου ελειπε εμενα; γτ εγω δεν ημουν ποτε αρκετη δλδ; μια ζωη εδειχνα κατανοηση σε ολα εδινα χωρο. μηπως τελικα η πολλη κατανοηση κανει κακο; -τι με πιανει και εμενα βραδυατικο


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Αν ένας άντρας διαλέξει μια άλλη αντί για σένα, δεν σημαίνει ότι εκείνη έχει κάτι παραπάνω που εσένα σου λείπει. Σημαίνει ότι εκείνη εκπληρώνει κάποια στάνταρ που έχει στο κεφάλι του για να κάνει σχέση. Τα προσωπικά του γούστα δεν είναι η παγκόσμια κλίμακα αξίας. Αν του αρέσει να τρώει τοστ το πρωί, θα πρέπει να αλλάξουν δουλειά όλοι οι παραγωγοί κορν φλέικς; Γούστα είναι αυτά. Ούτε αυτός τα ελέγχει καλά καλά, κι εσύ αναμετράς όλη σου την ύπαρξη με τα ασυνείδητα κολλήματα του καθένα.


Και τώρα σε σένα. Δεν είναι προτέρημα να δείχνεις μια ζωή κατανόηση σε όλα. Δεν γίνεσαι απαραίτητη έτσι σε κάποιον, ακριβώς το αντίθετο καταφέρνεις, γίνεσαι άχρωμη και αναλώσιμη. Όταν υποχωρείς και δέχεσαι τα πάντα, δείχνεις ότι δεν έχεις προσωπικά όρια και άρα δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, και αυτό παρακινεί τους άλλους να κάνουν το ίδιο.

__________________
5.


Αγαπητή Α,μπα, είμαι 31 χρονών και μένω στην Ελλάδα. Πριν λίγο καιρό βρισκόμουν στο λεωφορείο. Τέσσερα άτομα φίλοι μεταξύ τους (ηλικίας 55+) ξεκίνησαν να <<συζητάνε>> (μιλώντας με τόσο δυνατό τόνο που τους ακούγαμε ξεκάθαρα όσοι ήμασταν μέσα )για τους ομοφυλόφιλους, έχοντας ως αφορμή δύο άντρες που πέρασαν απέξω κρατώντας χέρια. Συγκεκριμένα επί ενα τέταρτο γελάγανε, βρίζανε, δε δίστασαν να ευχηθούν θάνατο και Χίλια δυο αλλά πράγματα που δεν θελω να αναφερθώ, σε άτομα που ελκύονται από το ίδιο φίλο. Είχα σοκαριστεί τόσο με αυτά που άκουγα (σε αυτό το σημείο να πω πως ήμουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και πως ο γιατρός μου έχει απαγορεύσει να συγχυζομαι και να μπλέκω σε φασαρίες οπότε δεν μιλησα- βλακεια μου). Μα πιο πολύ σοκαρίστηκα που όλοι (μαζι και εγω) καθοντουσαν σαν απλοί παρατηρητές όλη αυτήν την ώρα και ενώ φαίνονταν ενοχλημένοι δεν αντιδρούσαν (υπήρχαν άτομα πολλών ηλικιών στο λεωφορείο). Και τότε μια κοπέλα τους πλησίασε και ξεκίνησε να τους λέει τη γνώμη της . Σε κάποιο σημείο τους ρώτησε "Συγγνώμη αν με δείτε χέρι χέρι με το αγόρι μου θα ενοχληθειτε;" αυτοί της είπαν πως όχι και αυτή είπε "και αν με δείτε χέρι χέρι με κοριτσι γιατί να το κάνετε ;" της είπαν "γιατί είναι κοπέλα και αυτη" και τότε απάντησε "είμαστε μέσα στο λεοφωρείο τόσην ώρα έχουμε δει χίλιες εικόνες φτώχειας και δυστυχίας απέξω και ενοχλήθηκατε από μια αθώα εικόνα αγάπης ;" εκείνοι συνέχισαν να γελάνε , να προσπαθούν να της την πουν , η κοπέλα συνέχισε να μιλάει με όμορφο τρόπο και κανένας μας δε γύρισε να την υποστηρίξει. Κατέβηκε στη στάση κατέβηκα και εγώ , τη ρώτησα πόσο χρονών είναι , μου είπε 16 και έφυγε βουρκωμένη. Και η ερώτηση μου Α μπα τώρα είναι: γιατί ανάμεσα σε τόσα άτομα, μια 16χρονη κοπέλα που ήταν μόνη της επέλεξε να μιλήσει και να προσπαθήσει να συζητήσει με τέσσερα άτομα πολύ μεγαλύτερα της χωρίς να φοβηθεί και όλοι οι άλλοι ενώ στα μάτια μας υπήρχε ενόχληση για το πως μίλαγαν οι κύριοι καθόμασταν σιωπηλοί- λες και δεν βλέπαμε τι συνέβαινε-; γιατί σιωπούμε ; γιατί ούτε ένας δε βρέθηκε να υπερασπιστεί το κορίτσι και ας συμφωνούσε μαζί του ;
-ΑυτοςΟΚοσμοςΔεΘαΑλλαξει

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Ο κόσμος ήδη έχει αλλάξει, και θα αλλάξει κι άλλο. Η εξέλιξη της κοινωνίας δεν εξαντλείται σε τέσσερις πενηνταπεντάρηδες σε ένα λεωφορείο. Οι αντιδράσεις εξαρτώνται πολύ από τη σύνθεση του λεωφορείου, που είναι τυχαία, όπως και από την βιαιότητα των σχολίων. Μια 16χρονη έχει περισσότερη όρεξη και δύναμη, πιθανώς και περισσότερο ιδεαλισμό, αλλά και μεγαλύτερη άγνοια κινδύνου. Ένας μεγαλύτερος ξέρει ότι η συζήτηση με τέτοιους ανθρώπους είναι σκέτη απώλεια ενέργειας, και όταν γυρνάς από τη δουλειά, μάλλον είναι ήδη περιορισμένη.


Είναι πολύ κρίμα που δεν υπερασπίστηκε κανείς το κορίτσι, γιατί την επόμενη φορά θα διστάσει να επέμβει, και μεγαλώνοντας θα καταλήξει και αυτή στο συμπέρασμα ότι η συντήρηση δυνάμεων είναι πιο σημαντική από τον πόλεμο με τα ομοφοβικά παραληρήματα τυχαίων ανθρώπων. Από την άλλη, είναι σίγουρα λάθος το συμπέρασμα; Δεν πρόκειται να εξαφανιστούν αυτοί οι άνθρωποι, ο φόβος και η ματαίωση πάντα θα βρίσκουν έναν τρόπο για να μεταμορφώνονται σε επιθέσεις και τραμπουκισμούς. Νομίζω ότι οι δυνάμεις πρέπει να επικεντρώνονται σε ψήφους και νομοσχέδια, γιατί αυτό είναι το μέσο που διαμορφώνει χωρίς να χρειάζεται ο διαπληκτισμός με ανίατες περιπτώσεις.


__________________
6.


Τα τελευταία 2.5 χρόνια ζω στον Καναδά... Ηρθαμε λόγω οικονομικής κρίσης κ ευτυχώς όλες μας οι προσδοκίες επαληθεύτηκαν κ μάλιστα στο μέγιστο βαθμό... Εχω 2 χαρούμενα παιδάκια που έχουν παρα πολλές δραστηριότητες, ο σύζυγος μου αλλά κ εγώ κάνουμε τις δουλειές των ονείρων μας, οι απολαβές είναι πολυ υψηλότερες των προσδοκιών μας, ο κόσμος εδώ είναι πολυ ευγενικός κ ήρεμος, δε ασχολούνται με κουτσομπολιά κ η ζωή εχει πολλές ευκαιρίες... Ταξιδεύουμε συχνά κ ζούμε νεες εμπειρίες... Γενικότερα εχουμε την ποιότητα ζωής που πάντα ονειρευόμασταν... Μας λείπουν βέβαια οι δικοί μας άνθρωποι αλλά ευτυχώς έχουμε καταφέρει να κάνουμε καλές παρέες εδω... Οι παρέες αυτές είναι κυρίως με Καναδούς κ άλλους αλλοεθνείς μιας κ στην περιοχή που μένουμε δεν έχει πολλούς Έλληνες... Στο δια ταύτα τώρα, το Facebook αποτελεί για μας τη βασική γραμμη επικοινωνίας μας με την Ελλάδα, εκει βλέπουμε τις στιγμές των φιλων μας, εκει τους συναντάμε καθημερινά, εκει τα λέμε... Τελευταια ομως βλέπω μια αρνητικότητα από ανθρώπους που υποτίθεται οτι είσασταν κοντά, εν ολιγης μας κατηγορούν ως "αποστάτες" που εγκαταλείψαμε την Ελλάδα κ δε μείναμε εκεί να παλέψουμε για την πατρίδα μας, μας κατηγορούν για ανθέλληνες επειδή ταξιδεύουμε στην Αμερικανική ήπειρο κ δεν ερχόμαστε να στηρίξουμε τον Ελληνικό τουρισμό, μας κατηγορούν οτι προκαλούμε όταν ανεβάζουμε φωτογραφίες με τις δραστηριότητες των παιδιών ή ακομη κ για σνομπισμο επειδή δεν κανουμε παρέα με άλλους Έλληνες (που κ να θέλαμε δηλαδή δεν θα μπορούσαμε αφου οι ελάχιστοι που ειναι εδώ ειναι όλοι σχεδον ανω των 65)... Σταματήσαμε για ενα διάστημα να ανεβάζουμε φωτογραφίες, αρχισαν τα παράπονα οι γονείς, θέλουν να βλέπουν τα εγγόνια, θέλουν να βλέπουν τα πρόσωπα μας ευτυχισμένα, θελουν να μην χανουν τις στιγμες μας... Και η ερώτηση μου είναι, γιατί θα πρέπει να απολογούμαι που περνάω καλά, απολογήθηκε κανενας σε μένα οταν επρεπε να μαζέψω μια ολόκληρη ζωή σε 2 βαλίτσες να πάρω τα παιδάκια μου κ να παω στην άλλη ακρη της γης? Γιατί πρέπει να νιώθω αναίσθητη που δεν μιζεριαζω ολη μέρα κ δεν κλαίω για αυτά που έχασα αλλα προσπαθώ να χαρώ αυτά που έχω?

-Απορημένη


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Αγαπητή απορημένη, νομίζω ότι το πρόβλημα που έχετε είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που νομίζετε ότι έχετε.
Το πρόβλημα που έχετε τώρα είναι ότι δεν έχετε καταλάβει τι είναι το facebook, πώς λειτουργεί, και πώς πρέπει να το χρησιμοποιείτε.


Δεν είναι γράμμα. Δεν είναι άρθρο, δεν είναι τηλεφώνημα. Δεν είναι τηλεγράφημα, δεν είναι ανακοίνωση, δεν είναι ζωντανή επικοινωνία. Όταν βάζεις κάτι στο facebook είναι σα να πετάς φέιγ βολάν με συνθήματα σε μια πλατεία όπου βρίσκονται (ίσως) όλοι όσοι ξέρεις, και αρκετοί που δεν ξέρεις. Άλλοι είναι εκεί την ώρα που τα πετάς, άλλοι είναι περαστικοί, άλλοι τα βλέπουν τα φέιγ βολάν τσαλαπατημένα μετά από μήνες. Άλλοι σε συμπαθούν, άλλοι σε αγαπάνε, άλλοι σε συμπαθούν αλλά εκείνη την ώρα έχουν τα δικά τους ντέρτια και την ώρα που πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ βλέπουν τα παιδιά σου ντυμένα με στολή τάρανδου.


Δεν είναι δυνατόν να υποθέτεις ότι όλοι έχουν την ίδια όρεξη να μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο, μαζί με τους άλλους, αυτά που επιλέγετε να μοιράζεστε. Θυμήσου ότι δεν μοιράζεστε όλη σας τη ζωή: μόνο αυτά που είναι ευπαρουσίαστα. Τις διακοπές, τα γέλια, τα εστιατόρια. Δεν βάζετε φωτογραφίες με τη μούρη σας μόλις ξυπνάτε, τα παιδιά που κλαίνε, τον λογαριασμό του κινητού. Με το facebook εισβάλεις στη ζωή του άλλου με ένα κωδικοποιημένο μήνυμα που πάνω κάτω πάντα έχει τον στόχο να είναι «κοίτα τι ωραία που περνάμε!»


Γι' αυτό, φτιάξτε ομάδες στο facebook, με προσκλήσεις για συγκεκριμένα άτομα, και φιλτράρετε αναλόγως την ροή της πληροφορίας, ανάλογα με τον αποδέκτη. Άλλα θέλουν να δουν οι γονείς σας, άλλα οι φίλοι σας, άλλα οι γνωστοί σας.


__________________
7.


Κατοικώ βόρεια Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Δύο χρόνια πριν άρχισε να με κυνηγάει Έλληνας, επίσης υποψήφιος διδάκτορας, ο οποίος αποδείχτηκε πλούσιος (κατα τα λεγόμενά του) απόγονος γνωστής (κατα τα λεγόμενά του) οικογένειας, ο οποίος από την αρχή της σχέσης εκδήλωνε πολύ αγάπη, πίεζε για γάμο (δεν θέλω να παντρευτώ), για παιδί (δεν θέλω να κάνω παιδί) και γενικά για ό,τι θα ζητούσε η μέση Ελληνίδα πριν τα 30 (γιατι τόσες γυναικες θελουν ακριβώς αυτα πριν τα 30?).

Στη σχέση αυτοχαρακτηριζόμουν ως επένδυση (αυτοδημιούργητη πυρηνική επιστήμονας με υποτροφίες και πατέντες, από φτωχή οικογένεια και χωρίς γνωριμίες, εμφανίσιμη, δυναμική, με πιάνομπαλέτογαλλικά — ακριβώς η επένδυση που επιθυμεί η μορφωμένη, πλούσια οικογένεια του για τον γιόκα της). Και για αυτούς ακριβώς τους λόγους σύμφωνα με τα λεγόμενά του με "διάλεξε" (σαν να είμαι λαχανικό σε τιμή ευκαιρίας).

Ο τύπος προέκυψε χειριστικός (επίσης: βρισιές, απειλές, ουρλιαχτά, date-rapes, πιεστικός, ζηλιάρης, μισογύνης, μου έχει δημιουργήσει κόμπλεξ για τον χαρακτήρα και το σώμα μου, με έχει προσβάλει για τα πάντα, μου έχει καταστρέψει όλες τις γιορτές, γενέθλια, διακοπές). Αποφεύγω πάντα τους χειριστικούς ανθρώπους. Τελευταία φορά που έμπλεξα με χειριστικούς ανθρώπους ούσα φοιτήτρια, ο άνδρας με κακοποίησε σεξουαλικά, και η αδερφή του με κατηγόρησε ότι εγώ έφταιγα και μου δημιούργησαν κοινωνικό αποκλεισμό. Θεωρώ ότι το ξεπέρασα (δεν θυμάμαι σχεδόν τπτ ευτυχώς από το συμβάν— με είχαν ποτίσει), πείσμωσα και εξελίχθηκα επαγγελματικά και σαν άνθρωπος μετά από αυτό.

Προφανώς τον έχω χωρίσει δεκάδες φορές, και κάθε μία ανεξαιρέτως με ρίχνει. Γιατί επιστρέφω εφόσον περνάω καλύτερα ελεύθερη? Μου αρέσει να περνάω αρκετό χρόνο μόνη μου και λατρεύω την ελευθερία του να είμαι single. Απλά έχω κουραστεί να μην μιλάω με ανθρώπους (στη δουλειά δεν μιλάμε με τους συναδέλφους, υπάρχει πλέον φυλετικός διαχωρισμός-ρατσισμός? σε καθαρά ανδροκρατούμενο περιβάλλον) και οι φίλοι μου εδώ είναι ζευγαρωμένοι. Επομένως χωρίς τον συγκεκριμένο άνθρωπο η ζωή μου εδώ είναι εξαιρετικά μοναχική. Δυστυχώς, είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα νοιαστεί πέραν της οικογένειάς μου.

Εν μέρη ξέρω ότι εγώ προκαλώ αυτή την συμπεριφορά γιατί είμαι εξαιρετικά δύσκολος άνθρωπος και αντιμετωπίζω τα πάντα με ψυχρή λογική και ότι αντιτίθεται στην λογική (κάτι πχ πολύ βλακώδες, συναισθηματικό, συντηρητικό, θρησκευτικό) το απορρίπτω και το χλευάζω. Για όλα τα παραπάνω και για το γεγονός ότι δεν ερωτεύομαι ποτέ, δεν εκδηλώνομαι, δεν δεσμεύομαι εύκολα, ενημέρωσα από την αρχή. Όταν δεν αντιδρώ όλα είναι ήρεμα. Προφανώς παραιτήθηκα από την ιδέα να είμαι με κάποιον που και να έχει τα ίδια ερευνητικά ενδιαφέροντα και να του αρέσουν τα ταξίδια, τα μουσεία, η όπερα το θέατρο, και έχω αρχίσει πλέον να τα κάνω όλα αυτά μόνη μου. Και να έχω τις βρισιές ότι αποκλείεται μια γυναίκα να θέλει να είναι μόνη της στα μουσεία σαν καημένη αντί να είναι αλλού με τον "άνδδδρα" της και να έχει τέτοια "περίεργα" ενδιαφέροντα!!! Αισθάνομαι ότι I am mating with a primate. Τώρα πάει πάλι να με ρίξει με τρελές εκδηλώσεις αγάπης, καθημερινή πίεση, τηλέφωνα, και φοβάμαι ότι θα δεχτώ... Φοβάμαι ότι θα συνηθίσω την ψυχολογική βία και θα μείνω για πάντα δέσμια. Γιατί επιστρέφω? Προφανώς δεν έχω κάνει πολλές σχέσεις οπότε νομίζω δεν ξέρω την αίσθηση των ορίων, του σωστού, του λάθους και πόσα ουρλιαχτά και βρισιές πρέπει να ανέχομαι (θεωρώ μηδέν)...

-overeducated armcandy


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Έχεις πιάσει την ουσία στην τελευταία πρόταση, αλλά μάλλον δεν ξέρεις ποιο είναι το επόμενο βήμα, και έχω μια θεωρία γιατί δεν ξέρεις ποιο είναι το επόμενο βήμα: πιστεύεις ότι η μόρφωση σου κα η καλλιέργεια σου θα έπρεπε να σε θωρακίζουν από κακοποιητικές σχέσεις, και πως μόνο οι αδύναμες και οι αμόρφωτες γυναίκες δεν ξέρουν να προστατεύουν τον εαυτό τους. Θα έχεις διαβάσει πάμπολλες φορές ότι η κακοποίηση μέσα σε μια σχέση δεν έχει σχέση με την μόρφωση, το κοινωνικό επίπεδο, τα χρήματα της γυναίκας. Για κάποιους λόγους, αρκετά ευνόητους, δεν έχεις καταφέρει ακόμα να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου μεταξύ των θυμάτων. Αναφέρεσαι μόνο σε αυτή την σχέση που έχεις τώρα, αλλά δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό· σου έχει ξανασυμβεί, και σου συμβαίνει, και δεν ξέρεις πώς να το σταματήσεις, οπότε είναι πιθανό να σου ξανασυμβεί.


Έχεις στηρίξει υπερβολικά πολλά πάνω στην μόρφωση σου, αλλά η μόρφωση είναι λούστρο, δεν είναι η βάση, δεν σε σώζει η όπερα από αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Δεν αποφεύγεις τους χειριστικούς τρόπους, αντιθέτως, τους τραβάς, γιατί νομίζεις ότι είσαι μόνη σου και έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να βρεις κάποιον καλύτερο. Αν νιώθεις ότι ο μόνος άνθρωπος που σε νοιάζεται εκεί που βρίσκεσαι είναι ένας προβληματικός άνθρωπος που σε κακοποιεί, να ξέρεις ότι αυτό το περιβάλλον εσύ το δημιούργησες, και όπως το έφτιαξες, έτσι μπορείς να το διαλύσεις και να δημιουργήσεις ένα άλλο, ακριβώς όπως θα ήθελες να είναι. Βρίσκεσαι σε οργανωμένη χώρα, έχεις κύκλο, δουλειά, οπότε τώρα αυτό που θα κάνεις είναι να κόψεις κάθε επικοινωνία με αυτόν τον άνθρωπο. Χώρισε οριστικά και αμετάκλητα, δεν χρειάζεται να εξηγηθείς, πες του ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις πίσω, ξέρει πολύ καλά το γιατί. Μετά θα πάρεις όλους τους φίλους σου εκεί να τους πεις ότι χώρισες από μια κακοποιητική σχέση και χρειάζεσαι παρέα, να σε έχουν υπόψη τους. Μετά, θα κλείσεις ραντεβού με έναν πολύ καλό ψυχολόγο ή ψυχίατρο και θα κάνεις μια βουτιά στα βαθιά, για να αρχίσεις να κάνεις ουσιαστική παρέα με έναν άνθρωπο που αποφεύγεις όλα αυτά τα χρόνια, που είναι ο εαυτός σου.


91

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
Jeremy's Iron
Jeremy's Iron
Σχετικά με την απάντηση στην ερώτηση #3 πάντως, έχω μία ένσταση στο απόσπασμα του άρθρου της πρώην αρχισυντάκτριας του Playgirl, εκεί που αντιπαραβάλλει τη θέαση του γυναικείου στήθους με τη θέαση του πέους. Δεν νομίζω ότι συγκρίνονται αυτά τα δύο. Μετά τι απαντάς σε όσους είναι εναντίον του δημόσιου θηλασμού με το επιχείρημα "να βγάλω κι εγώ έξω το πέος μου και να το επιδεικνύω δηλαδή"; Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με την απάντηση.
Cloud Seeding
Cloud Seeding
#2 Αγαπητή syrup; Να στο πω στα ίσα; Κακομαθημένη είσαι! Δεν κουνάς ούτε το μικρό σου δακτυλάκι γιατί τα βρίσκεις όλα έτοιμα! Για να δω ακόμα πόσο θα σε αντέξει ο σύντροφός σου..
Σουβλίτσα
Σουβλίτσα
#5 Πολύ συγκινήθηκα με αυτό το 16χρονο κορίτσι όμως! Κι ας είναι μάταιο για τους συγκεκριμένους 55ρηδες είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις νέους που πιστεύουν και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο.Το κρίμα είναι πως τους απογοητεύουμε συχνά όχι γιατί δεν δίνουμε τέτοιες άσκοπες μάχες με τυχαίους στο δρόμο αλλά γιατί δεν δίνουμε ούτε τις ουσιαστικές.
no-no
#2: Τα έκανε όλα η μαμά σου για εσένα και τώρα βρήκες άλλη μαμά. Απορρώ πως άντεξε 7 χρόνια ο σύντροφός σου έτσι. Μοιράστε τις δουλειές και βάλε τες στην ατζέντα σου σε εβδομαδιαία βάση. Ακόμη και να πληρώνεις κάποιον να σου καθαρίζει το σπίτι, που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, αν έχεις τη δυνατότητα, και πάλι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνοται καθημερινά. πχ δεν μπορείς να αφήσεις τα σκουπίδια μια βδομάδα μέσα στο σπίτι. Ή το μαγείρεμα / πλύσιμο πιάτων.Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τη βρίσκουν με τις δουλειές, αλλά πρέπει να γίνουν.
wut?
wut?
Και τους την λέγανε δεν θα ένιωθαν τόσο άνετα την επόμενη φορά να μιλήσουν έτσι και να προσβάλουν κάποιον γκέι. Μάλλον συμφωνώ ότι η κάθε αλλαγή τελικά θα έρθει από ψήφους και νομοσχέδια αλλά όταν μπορείς να πεις κάτι και να κάνεις το γκέι παιδί που κάθετε στη γωνία του λεωφορείου να νιώσει καλύτερα ή να δώσεις στη γιαγιά που κάθεται δίπλα σου να καταλάβει ότι αυτό που ακούγονται δεν είναι καθολικά αποδεκτά, νομίζω πρέπει να το κάνεις. (Σορρυ για τα δύο σχόλιο, πάτησα καταχώρηση κατα λάθος πριν τελειώσω)
acantholimon
#7.Πόσο στεναχωριέμαι,όταν διαβάζω τέτοιες ιστορίες...Ένα πράγμα θα σε παρακαλέσω:μη φας το παραμύθι,ότι γυρνάς και ξαναγυρνάς σ'αυτόν τον άνθρωπο,γιατί είσαι μόνη.Πάντα υπάρχει μια καλύτερη επιλογή από έναν άνθρωπο,που μας πληγώνει.Ήδη αρχίζεις να καταλαβαίνεις κάποιους λόγους,που σε κρατάνε εγκλωβισμένη σε αυτή την κατάσταση.Δούλεψε με τον εαυτό σου,μη φοβηθείς να ζητήσεις και βοήθεια,για να σπάσεις τα δεσμά όχι μόνο μ'αυτόν τον άνθρωπο,αλλά και με όλα εκείνα,που σε οδηγούν σε επιλογές,οι οποίες πονάνε.Ακόμα κι αν τον αφήσεις οριστικά,πρέπει να εξασφαλίσεις,ότι δε θα βάλεις ξανά στη ζωή σου κάποιον σαν αυτόν.
wut?
wut?
#5 Τέλη καλοκαιριού βρέθηκα σε ένα μαγαζί με ψιλοάσχετη παρέα, αγόρι φίλης φίλης μου άρχισε ξαφνικά να μας μιλάει για το πως μόνο η φυσική είναι επιστήμη, ενώ ιατρική, ψυχολογία, πληροφορική και ότι άλλο είναι ή απλά εξειδικευμένη φυσική ή ένα ψέμα (ψυχολογία και ψυχιατρική). Όταν του απανταγες κάτι σου απαντούσε λέγοντας άσχετα για θεωρίες χορδών και κβαντοφυσικη. Με αυτόν τον άνθρωπο η συζήτηση δεν έχει νόημα και είναι απλά σπατάλη ενέργειας. Με ανθρώπους στο λεωφορείο που νιώθουν ότι μπορούν να προσβάλουν έτσι δημόσια ανθρώπους χωρίς κυρώσεις έχει νόημα. Αν είχαν βγει πέντε άνθρωποι και τους τη λέγανε
Trinette
Λένα, διαβάζοντας το σημερινό Α,μπα και τελειώνοντας την ερώτηση 7(όχι, δεν την έγραψα εγώ,δεν έχω περάσει τίποτα του είδους που περιγράφει η κοπέλα ευτυχώς), κατασυγκινήθηκα απλά από την απάντηση σου, την ευστοχία της, την αλήθεια της. Σου έχω στείλει και γώ, πολλές φορές, και σε ερώτηση εδώ και στα μέηλ σου κι έχεις απαντήσει τις περισσότερες. Αλλά σήμερα έφτιαξα λογαριασμό εδώ, μόνο και μόνο γιατί...Να σου πω κάτι ρε Λένα; Ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα αυτά που μας έχεις απαντήσει, ιδιωτικά και δημόσια, που διαβάζουμε από σένα εδώ, τόσο καιρό. Είσαι ψυχανάλυση, σοφία, μια υπερπολύτιμη φίλη δι' αλληλογραφίας. Εύγε.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
#6 Για το θέμα ειδικά φωτογραφιών κλπ. στο FB με κάλυψε απόλυτα η Λένα. Να συμπληρώσω ότι, εκτός από τις κλειστές ομάδες, υπάρχει το inbox, και τα πατροπαράδοτα e-mails.Από την άλλη, όσους ενοχλούνται και μόνο από το γεγονός ότι "εγκαταλείψατε την πατρίδα", βάλε τους σε μια νοητή σημείωση στο μυαλό σου. ΟΚ, τον φθόνο απέναντι στη λουστραρισμένη εικόνα που βγάζει κάποιος στο FB την κατανοώ. Όταν ακούω για προδοσίες και αποστασίες παίρνω λίγο ανάποδες. Τη χώρα μπορεί όντως να την στηρίξει ένας μεγαλοεπενδυτής, ή ένας ευεργέτης. Απ' όσο κατάλαβα εσείς είστε απλώς μισθωτοί. Δεν είναι ότι η χώρα διψάει για εργατικά χέρια κι εσύ "αλλού πας και το δίνεις". Είναι ότι εδώ θα αντιμετωπίζατε τεράστιες πιθανότητες για ανεργία ή μισθούς θλίψης, και πήρατε το ρίσκο σας. Αν δε μιλάμε για επιστράτευση -*κυριολεκτική* επιστράτευση- δεν έχετε, πέραν τούτου, καμιά υποχρέωση απέναντι στην πατρίδα, παρά μόνο στους εαυτούς και, πρωτίστως, στα παιδιά σας.Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει ότι δε βοηθάς τη χώρα, πες του ότι αδειάσατε θέσεις για 2 ανέργους, και θα έπρεπε να σας ανάψουν λαμπάδα. (Καλά, για το δικαίωμά σας να ταξιδεύετε ΟΠΟΥ θέλετε δεν σχολιάζω καν.)
Σουβλίτσα
Σουβλίτσα
#3 Γι αυτό και οι περισσότεροι άντρες μόλις δουν έναν ωραίο άντρα που προβάλει την ομορφιά και το σώμα του σπεύδουν να τον χαρακτηρίσουν gay. Αφενός γιατί δεν θεωρούν πως αυτή η εικόνα αφορά τις γυναίκες άρα ο στόχος δεν μπορεί παρά να είναι άλλοι άντρες και αφετέρου γιατί θα ήθελαν πολύ να μην αφορά όντως τις γυναίκες ώστε να εξουδετερώνεται ο ανταγωνισμός.
acantholimon
#1.Πώς μαθαίνουμε τον εαυτό μας ; Πηγή: www.lifo.gr.Τον ρωτάμε και ακούμε με προσοχή τις απαντήσεις του.Πολλές φορές δε ρωτάμε,γιατί φοβόμαστε τις απαντήσεις.Ακόμα κι όταν ουρλιάζει από μόνος του,μπορεί να κλείνουμε τα αυτιά μας.Συχνά δεν ξέρουμε και τι ακριβώς να ρωτήσουμε.Ίσως χρειαζόμαστε και μια βοήθεια.Λυσάρι πάντως σαν αυτά,που είχαμε στο σχολείο,δεν υπάρχει.Θέλει κόπο,ενίοτε και πόνο.Και φυσικά είναι μια διαδικασία,που δεν τελειώνει ποτέ.Μέσα από την προσπάθεια να γνωρίσουμε τον εαυτό μας,απαντώνται και τα υπόλοιπα ερωτήματα.
Σουβλίτσα
Σουβλίτσα
#4 Βγαίνατε γελάγατε χωρίς σεξ ποτέ ή κάτι σχετικό. Περιγράφεις μια φιλική σχέση και ως φίλη γνώρισες τη μητέρα του τους φίλους του κλπ. Δηλαδή στη μητέρα του κάποιος γνωρίζει μόνο την υποψήφια νύφη; Και ζήτησες εξηγήσεις για πιο πράγμα; Σου έδωσε την χιλιοειπωμένη απάντηση κλισέ για να μη σε πληγώσει λέγοντας σου πως δεν σε βλέπει ερωτικά. Αλλά αυτό μάλλον θεωρούσε ότι το ήξερες, γιατί αν βλέπεις τον άλλον ερωτικά θέλεις να τον "κουτουπώσεις" στις δυο εβδομάδες, μέρες, ώρες, όχι ούτε καν μετά από δυο χρόνια.
Prince Charming
Prince Charming
3 Το σεξ με άνδρα είναι αναγκαστικά, τεχνικά φαλλοκεντρικό. Ένας ερεθισμένος φαλλός είναι σαν μία ωρολογιακή βόμβα, έτοιμος να εκραγεί, ακόμη κι ανεξέλεγκτα. Μία ερεθισμένη γυναίκα δεν είναι το ίδιο επικίνδυνη μ' έναν ερεθισμένο άνδρα, διότι ακριβώς δεν έχει το φαλλό αυτό, ώστε να πιέσει κανέναν/καμία. Είναι λογικό, λοιπόν, και προνοητικό για την τήρηση της τάξης μέσα στην κοινωνία - και τ' ονομάσαμε ευπρέπεια - ο φαλλός, ως το όργανο που εκκινεί τη σεξουαλική πράξη(δε γεννά δηλαδή πλέον απλά σεξουαλική φαντασίωση στο μυαλό κάποιου/κάποιας θεατή, όπως το αντίστοιχο γυναικείο σεξουαλικό όργανο), που αντιδρά προφανέστατα σ' ερωτικά ερεθίσματα ερχόμενος σε πλήρη στύση, να παραμένει διακριτικά κρυμμένος κι ευπρεπώς ενδεδυμένος πίσω απ' έστω κι ένα φύλλο συκής, πολύ περισσότερο να μην αναπαράγεται η εικόνα του παντού γύρω μας ως κάτι casual ή, το πιο ανόητο, cute. Το πουλί δαγκώνει. Ο φαλλός, καλύτερα ας τον αφήσουμε κατά μέρος, στη σκοτεινή, αθέατη πλευρά του σεξ, ας μη θέλουμε να γίνουμε μαθητευόμενοι μάγισσες/μάγοι με κάτι ζωικό(κι ίσως κι άναρχα επιθετικό κι επικίνδυνο), που δεν ελέγχεται.
Haifischnet
Haifischnet
Δεν καταλαβαίνω γιατί σε "μαυρίσανε", αλλά διαβάζοντας το σχόλιό σου μου ήρθε στο νου το εξής:Μητέρα συνοδεύει πολύ μικρό (μη αυτοεξυπηρετούμενο) αγόρι σε αθλητικό όμιλο όπου υπάρχουν αποδυτήρια. Αν είναι χώρος μόνο μικρών παιδιών, θα το συνοδεύσει στα αποδυτήρια των αγοριών χωρίς πρόβλημα. Αν είναι και χώρος ενηλίκων, αναπόφευκτα θα το πάρει μαζί της στα γυναικεία αποδυτήρια, πάλι χωρίς πρόβλημα.Αν πατέρας (πες ότι η μάνα δεν είναι στην ζωή) έχει την επιμέλεια μικρού (μη αυτοεξυπηρετούμενου) κοριτσιού και το συνοδεύει στον ίδιο αθλητικό όμιλο. Σε ποια αποδυτήρια θα το πάει; (Κουίζ)
Haifischnet
Haifischnet
no-no, αν το πάει "στων αντρών" θα γίνει χαμός από τις θειάδες "που πήγε μικρό κοριτσάκι μέσα στους άντρες" ή και από τους ίδιους τους θαμώνες των αποδυτηρίων που συνήθως κυκλοφορούν γυμνοί και δεν θέλουν να τους βλέπουν μικρά κοριτσάκια. Ας μην εθελοτυφλούμε. Το γυμνό σοκάρει ακόμα.Πολύ μικρά τα αγόρια μου τα έπαιρνα στα γυναικεία αποδυτήρια και έγινε χαμός από κάτι καρακάξες επειδή τα αγόρια "βλέπανε τα βυζιά τους".
no-no
Τι να πω Haifischnet, ίσως εδώ στην Ελβετία είναι πιο απενοχοποιημένο το γυμνό. Κάθε βδομάδα πάω με τά παιδιά στο κολυμβητήριο και τα παίρνω στα αποδυτήρια των γυναικών, όπως και όλες οι άλλες μαμάδες. Αντίστοιχα όταν τους πηγαίνει ο άντρας μου πηγαίνουν στων αντρών. Και υπάρχουν πάρα πολλοί μπαμπάδες με μικρά παιδιά κι εκεί. Δεν κυκλοφορούν ολόγυμνοι στους κοινόχρηστους χώρους, αλλά μπορεί να δεις κάποια με εσώρουχα. Έχει κλειστές καμπίνες για να αλλάξεις και κλειστά και ανοιχτά ντους. Τα μεγάλα παιδιά έχουν δικά τους αποδυτήρια
Prince Charming
Prince Charming
Δεν επιχειρούσα να δώσω άλλοθι στον άνδρα.Θέλω να υπογραμμίσω τη φυσιολογική διαφορά(διαφορά στη φυσιολογία δηλαδή) ανάμεσα στο γυναικείο και το ανδρικό σώμα και τη σημασία της και στο σεξ και τελικά και την καθημερινότητα μέσα σε μια κοινωνία(όπως εκφράζεται και στη γυμνή απεικόνιση του γυναικείου/ανδρικού σώματος).Η εξήγηση στο 3 ήταν για μένα απλή και φύσει.Και κάτι ακόμη που σκέφθηκα τώρα, ένα γυμνό γυναικείο σώμα στο μάτι μας έχει ήδη αποκαλυφθεί, δεν έχει άλλα μυστικά οπτικά, ένα ανδρικό μας αποκαλύπτεται πλήρως μόνο σε στύση, τότε βλέπουμε πραγματικά τον άνδρα, τότε, όμως, είναι ήδη περισσότερο, πιο προσωπικά, εκτεθειμένο απ' το γυναικείο, που δε χρειάζεται να δούμε ούτε βλέπουμε aroused, που δεν του κλέβουμε οφθαλμολαγνικά αυτόν τον προσωπικό χώρο, της σεξουαλικής διέγερσης.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Νομίζω ο Πρίγκιπας απλώς εννοεί ότι η στύση, ως ενστικτώδης αντίδραση, δεν ελέγχεται (και δεν κρύβεται). Το τι θα κάνεις μ'αυτήν σαφώς ελέγχεται, δεν θα φανταζόμουν ποτέ να εννοεί κάτι αντίθετο.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
#5 Λυπάμαι που το λέω, αλλά θεωρώ κι εγώ απίθανο να παρενέβαινα. Η μόνη, σημαντική, εξαίρεση θα ήταν αν αυτά τα πράγματα τα έλεγαν μπροστά στα μούτρα του ζευγαριού, που θα ήταν κι αυτό στο λεωφορείο. Ή αν, μετά την παρέμβαση του κοριτσιού, ασκούσαν εις βάρος του βία, έστω και μόνο λεκτική.Ο λόγος που θα το έκανα μόνο τότε είναι επειδή η προσπάθειά μου θα είχε σαφή στόχο: Να προστατεύσω κάποιον που δέχεται μια ρατσιστική/ομοφοβική/whatever επίθεση, τη συγκεκριμένη στιγμή. Να σταματήσω μια εκδήλωση άμεσης βίας.Το να μπλέξω, από την άλλη, σε διάλογο με κάποιον προσπαθώντας να του αλλάξω απόψεις για θεμελιώδεις έννοιες της ηθικής και του δικαίου το κάνω μόνο με άτομα που με ενδιαφέρουν και, κυρίως, που πιστεύω ότι έχω έστω μια ελπίδα να τα επηρρεάσω.(Πρόσφατα έκανα μια τέτοια κουβέντα με αγαπημένο μου πρόσωπο, που έβλεπα αρνητισμό και επιφύλαξη στον τρόπο που αντιμετώπιζε τα τρανς άτομα. Σαφέστατα δεν θα τα έβλαπτε ή προσέβαλε ποτέ ευθέως, αλλά θα εξέφραζε προβληματισμό σε ιδωτικές συζητήσεις. Μετά από μακρυ διάλογο ένιωσα -με μεγάλη ικανοποίηση- ότι το έφερα σε θέση να αμφισβητήσει στερεότυπα που ειχε αποδεχθεί και, το κυριότερο, να βάλει τον εαυτό του στη θέση αυτών που αντιμετώπιζε ως "άλλους". Ήταν μια ουσιαστική κουβέντα, με σκοπό και νόημα.Με χυδαίους τύπους που σκούζουν στα ΜΜΕ δεν θα έμπλεκα ποτέ, παρά μόνο για να προστατεύσω κάποιον από μια άμεση επίθεσή τους. Να τους περάσω δηλαδή το μήνυμα ότι δε μπορούν να επιβάλλουν την οπτική τους στους άλλους, αλλά όχι να περιμένω να τους αλλάξω κοσμοθεωρία. Όπως λέει η Λένα, η ενέργειά μας εξαντλείται σταδιακά, και δύσκολα την ξοδεύουμε για να πέφτουμε σε τοίχους.)
Jeremy's Iron
Jeremy's Iron
Ακριβώς αυτό(-ά)! Διαλέγεις τις "μάχες" σου σε κάθε περίπτωση, δεν αξίζει σε όλες τις περιπτώσεις που ακούς απαίσια πράγματα να προσπαθείς να κάνεις διάλογο και να να προβάλεις επιχειρήματα. Εκτός του ότι δεν έχεις την όρεξη κάθε φορά, δεν έχεις και πάντα το περιθώριο να επηρεάσεις. Αυτό που έχω καταλάβει ερχόμενη αντιμέτωπη με τέτοιου είδους απόψεις είναι ότι αρκετές φορές αυτές εκφράζονται επίτηδες, με προβοκατόρικο τρόπο (όχι ότι τα άτομα που τις εκφράζουν δεν τις πιστεύουν πράγματι), ώστε να "κόψουν" αντιδράσεις και ενίοτε να σε κολλήσουν στον τοίχο μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση που θα τους προσφέρει το να σε δουν να αμύνεσαι. Όσο πιο σθεναρά αμύνεσαι, τόσο περισσότερο τους διευκολύνεις να σε κατατάξουν στην κατηγορία της/του "sjw" (social justice warrior), της γραφικής τύπισσας που μοναδικός της σκοπός είναι να "προσβάλλεται", άρα και να μην σε πάρουν ποτέ στα σοβαρά. Σε κάθε περίπτωση, δεν κερδίζεις. Μόνο χάνεις, κι αυτό που χάνεις βασικά είναι πολύτιμη ενέργεια σε "χαμένες" περιπτώσεις. Δεδομένου αυτού, έχει σημασία το πλαίσιο στο οποίο γίνεται τέτοια κουβέντα. Π.χ. είναι διαφορετικό αν είσαι σε μια παρέα γνωστών/φίλων και διαφορετικό όταν υπάρχει κοινό (όπως στο λεωφορείο). Η συμπεριφορά μας σε κάθε περίσταση δείχνει πράγματα: στους 55ρηδες του λεωφορείου ότι τους περνάει να λένε τέρατα φωναχτά, χωρίς συνέπειες, στο γκέι παιδί στο λεωφορείο (όπως εύστοχα είπε κάποιος/-α άλλος/-η εδώ μέσα) ότι δεν θα βρεθεί κάποιος να τους υπερασπιστεί στην διόλου απίθανη περίπτωση που θα κινδυνεύσουν (λόγω είτε λεκτικής είτε σωματικής επίθεσης), στον τύπο από την παρέα ότι καλά θα κάνει να κρατάει την ομοφοβική αποψάρα του για τον εαυτό του, όταν είσαι εσύ ή ο Χ, Υ που διαφωνεί μπροστά (σεβασμός ορίων) κ.λπ. Το πιο τρομακτικό για εμένα, σε περιστατικά παρόμοια με το περιστατικό του λεωφορείου, είναι ότι εκείνη την ώρα που ακούγονται τέτοια πράγματα, στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι μια άσκηση δύναμης, μια προσπάθεια επιβολής εξουσίας, ώστε να το σκεφτεί καλά όποιος "του βαστάει" πριν την αμφισβητήσει. Φυσικά δεν χρειάζεται να νιώθει τύψεις κανένας που δεν είναι μονίμως σε θέση άμυνας (δυστυχώς ακούγονται παντού γύρω μας τέτοιες απόψεις, άρα αν ασχολούμασταν με την καθεμία, θα βρισκόμασταν σε μία μόνιμη μάχη), από την άλλη είναι αυτή η επιβολή που σε κάνει να πνίγεσαι και να νιώθεις αδύναμος. Προσπαθώ πάντα να έχω στο μυαλό μου την απάντηση της Α,μπα: "Ο κόσμος ήδη έχει αλλάξει, και θα αλλάξει κι άλλο. Η εξέλιξη της κοινωνίας δεν εξαντλείται σε τέσσερις πενηνταπεντάρηδες σε ένα λεωφορείο."
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Συμφωνώ neverreadthecomments, και έχει βέβαια δίκιο και το βλαχάκι, δηλαδή και μόνο η δημόσια διακήρυξη του ομοφοβικού τους μανιφέστου στεντορεία τη φωνή είναι μια μορφή βίας, έστω έμμεσης.Έχει άρα κάποιο νόημα και πάλι να τους μιλήσει κανείς -αν έχει τα ψυχικά αποθέματα και την υπομονή, το τονίζω- για να τους πει μόνο: "Κοιτάξτε, πιστεύετε ό,τι θέλετε, αλλά χρειάζεται να το διαλαλείτε φωναχτά; Πείτε τα μεταξύ σας παρακαλώ, δεν εκφράζουν όλους μας οι απόψεις σας." Ώστε να βοηθήσεις κάποιον που ακούει αδύναμος σε κάποια γωνιά.Αλλά σίγουρα όχι να ελπίσει ότι θα τους αλλάξει μυαλά. Μόνο να το ξανασκεφτούν -όπως είπε το βλαχάκι- προτού ξαναβγάλουν δημόσια λογύδρια.
acantholimon
Σχετικά μ'αυτό,που γράφεις,neverreadthecomments:στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι μια άσκηση δύναμης, μια προσπάθεια επιβολής εξουσίας, ώστε να το σκεφτεί καλά όποιος "του βαστάει" πριν την αμφισβητήσει Πηγή: www.lifo.gr.Πολλές φορές είναι τέτοια η βία,που εκφράζουν αυτοί οι άνθρωποι,ώστε οι υπόλοιποι δεν αντιδρούν από το φόβο,μην πιάσουν και τους ίδιους στο βρωμόστομα τους τέτοιοι ελεεινοί τύποι.Αυτή η χυδαιότητα,αν και έχει συγκεκριμένο στόχο,συχνά λειτουργεί εκφοβιστικά και στους άλλους.Κι εγώ έχω νιώσει αδύναμη απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές.Αυτός ο τραμπουκισμός όμως δεν πρέπει να περνάει έτσι.
Curiouser and curiouser
Curiouser and curiouser
Συμφωνώ με όλα όσα λες, όμως εκεί στηρίζονται οι bullies και βροντοφωνάζουν τις αποψάρες τους, και εμείς οι ''πολιτισμένοι'' κάνουμε μόκο και τους ακούμε! Ας τους λέμε τουλάχιστον να κρατάνε τις απόψεις τους για τον εαυτό τους!
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Έχει όντως νόημα αυτό που λες για τους bullies, γι'αυτό και συμπλήρωσα εν τέλει κάποια πράγματα, όταν το ξανασκέφτηκα. Παράλληλα δυστυχώς ισχύει όταν υφίσταται και ο φόβος που αναφέρει η acantholimon. Από τέτοιους γάιδαρους καμιά φορά φοβάσαι μήπως κάνουν τα πράγματα χειρότερα, ή ίσως χειροδικήσουν. Παίζει σε κάθε περίπτωση ρόλο το πού, πότε, σε τι περιβάλλον, τι και πόσοι άνθρωποι είναι αυτοί, σε τι κατάσταση είσαι εσύ και πολλά άλλα. Για να προστατέψεις κάποιον μπορείς να είσαι πιο "γενναίος", για να τους βάλεις απλώς στη θέση τους δεν έχεις πάντα το κουράγιο. Αλλά είναι θετικό όταν μπορεί να γίνει.
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
#5"χωρίς να χρειάζεται ο διαπληκτισμός με ανίατες περιπτώσεις."οι περιπτώσεις δεν ξέρω αν είναι ανίατες.επίσης η ποιότητα της ζωής των lgbtq+ δεν εξαρτάται μόνο από τα νομοσχέδια, αλλά και με το να κυκλοφορείς στο δρόμο και οι άλλοι να μην αισθάνονται entitled να σε πουν τραβέλι-πουστάρα-τζιβιτζίλω και να χαχανίζουν σαν μπετόβλακες κ.λπ..καλώς έκανε η κοπέλα που μίλησε και με τον τρόπο που μίλησε (εφόσον δεν υπήρχε κίνδυνος για την σωματική της ακεραιότητα), νομίζω ότι οι εν λόγω κύριοι ίσως -λέω ίσως- την επόμενη φορά και να το ξανασκεφτούν να κάνουν σχόλια, διότι τώρα ξέρουν ότι δεν έχουν τους πάντες με το μέρος τους.και η γράφουσα δεν χρειάζεται να έχει τύψεις και να μπλέκει σε προστριβές, είναι και σε προχωρημένη ενδιαφέρουσα ...τα έχουμε κάνει όλα ίσωμα.
Jeremy's Iron
Jeremy's Iron
Και με εσένα, βλαχάκι, συμφωνώ απολύτως. Όπως έγραψα και στο σχόλιο της Iris, στο βαθμό που τέτοια σχόλια έχουν χαρακτήρα επιβολής δύναμης, είναι σημαντικό οι συνέπειες που ακολουθούν την έκφρασή τους να είναι τέτοιες, που οι εκφραστές να το ξανασκεφτούν την επόμενη φορά πριν σχολιάσουν. Ακριβώς γιατί η ποιότητα ζωής των lgbtq+ δεν εξαρτάται μόνο από τη θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους.
Aστραπή
Aστραπή
τώρα σοβαρά ανεβάζεις φωτογραφίες από τα παιδάκια σου και σου τη λένε; Πλοκ them all! Επίσης αν οι γονείς σου ξέρουν από facebook θα μάθουν ακόμα πιο έυκολα το skype, email, dropbox, και 100 άλλα τα οποία είναι για προσωπική χρήση και όχι για το καφενείο του χωριού.
Μίλτος Παπάρας
Μίλτος Παπάρας
2.ενταξει κι εμεις είμαστε ανοικοκυρευτες και προτιμάμε να μας μαστιγωνουν απο το να πλενουμε πιάτα,αλλα η δικια σου η δικαιολογια με ξεπερνα.''Δεν μου πήγε το μυαλο''.Δηλαδη αμα βλεπεις μια στοιβα πιάτα απλυτα τι σκέφτεσαι οτι ειναι ινσταλεισο?Και γω βλεπω τα πιατα και σκεφτομαι ''να τα πλυνω αυτα ?μωρε ενα βουνό γινανε τα συφοριασμενα ,αντε μιλτο κανε ενα κουράγιο.γιολο ,παω να δω καμια σειρα ,γεια σας πιατακια!''Απλώς εχεις το μικρό σου δούλο και τα κάνει και αφου μπορεις να φορτωσεις τη δουλεια στον αλλον και αυτος να σηκωσει μπαιρακι μετα απο 7 χρονια ,γιατι να ζοριστεις?Ελπιζω να μην κανεις και επιθεωρηση εργασιων σαν την αλλη πριν μερικες μερες πριν που δεν της μυριζε καλα η μπουγάδα.6.Τοσο ανεβασμενο βιοτικο επίπεδο ,τοσα λεφτα ,τοσα ταξίδια και ακομα να μαθετε το ινμποξ για τους γονεις που θελουν να δουν τα εγγονια?
Haifischnet
Haifischnet
6. Άσε που τόσοι και τόσοι ειδικοί σκούζουν να μην δημοσιεύουμε τις φωτογραφίες των παιδιών μας, αυτοί ΕΚΕΙ, μην τυχόν και χάσουν οι άλλοι καμιά συνέχεια από το σήριαλ.
Μίλτος Παπάρας
Μίλτος Παπάρας
Δεν είμαι αντίθετη με τις φωτογραφίες παιδιών στον προσωπικο λογαριασμο μας στο fb ,το συμπαθω σιγουρα πολύ περισσοτερο απο τις ακρως αντιαισθητικες φατσουλες που βαζουν για να καλυψουν το προσωπο του παιδιου ,και δειχνουν ακομη περισσοτερη υποκρισία και ασέβεια απο το να ανεβασεις μια απλη φωτογραφια της οικογενειας σου γιατι στο κατω κατω εισαι χαρουμενος/περιφανος/ειναι ενα ομορφο και ευχάριστο κομμάτι της ζωης σου.Χωρις να αποκλείω οτι και οι φιλοι ειναι κάπως υπερβολικοι ,η 6 πρεπει να καταλαβει οτι οι οικογενειακες της στιγμες αφορουν μια χούφτα κοσμο,τους γονεις αντε και μερικους στενους φιλους.Δηλαδη αληθεια τωρα οι γονεις σας απο τη σελιδα στο φεισμπουκ περιμενουν να δουν τα εγγονια τους?Δεν τους βομβαρδίζετε με στιγμες της καθημερινοτητας τους για να χαρουν οι ανθρωποι ? τους βαζετε ισα κι ομοια με τη σαρα κκαι τη μαρα που δεν εχει καμια δουλεια να ξερει καθε ποτε εχει μαθημα αναρρηχησης η καιτουλα και ποσο καλα τα παει σε αυτο?Η δεν εχει η 6 ιδεα περι ινμποξ η οντως θελει να τρίψει στη μουρη των ελλαδιτων την ευτυχια της.
Maggie
Maggie
6 αυτό σκέφτηκα και κατέληξα ότι ψιλογουστάρει η 6 να τα δειχνει σε όλους. Είναι μια εμμεση αναγκη να δειξει οτι εφυγα και πέτυχα. Μάλλον έχουν πρηχτεί οι facebook friends της και της το εκφράζουν με αποδοκιμασίες σε άλλα, άσχετα επίπεδα.
What about?
Οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη να ποστάρουν κάθε τρεις και λίγο στο facebook "ευτυχισμένες στιγμές" για να τις δούνε όοοολοι οι άλλοι. Αν θελω να στειλω φωτογραφίες απο τις διακοπες στον αδερφό μου που ζει μακρυά, υπάρχει το μειλ, το βιμπερ, το skype...
Η μπλε ώρα
Ακριβώς "What about"! Όταν νιώθεις καλά κ έχεις χαρά την ζεις κ δε σε νοιάζει να ανεβάζεις κάθε τρεις κ λίγο φωτογραφίες στο fb!Ας είμαστε λίγο πιο φειδωλοί στις εκδηλώσεις όπως λέει η Λένα!
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
#7"και γενικά για ό,τι θα ζητούσε η μέση Ελληνίδα πριν τα 30 (γιατί τόσες γυναίκες θέλουν ακριβώς αυτά πριν τα 30?)".Μάλλον κάνω παρέα με μη μέσες Ελληνίδες, ρε παιδί μου:-)...στην πραγματικότητα αυτό δεν έχει καταλήξει τόσο μέσο όσο θες να πιστεύεις, αλλά ας πάμε παρακάτω.Κάνεις πως έχεις την μύτη ψηλά, αλλά αν την είχες πραγματικά ψηλά, αγαπητή μου φίλη και στο λέω με διάθεση αγαπητικιά και καθόλου ειρωνικιά, ίσως και να μην είχες μπλέξει (δις) με αυτούς τους επικίνδυνους ανθρώπους. Θέλω να ελπίζω ότι η επικινδυνότητα δεν είναι ένα ακόμη υποσυνείδητο thrill για σένα.Θα προβώ κι εγώ σε μία γενίκευση: Έχω την αίσθηση ότι όσοι άνδρες κωλοχτυπιούνται (πραγματικά κωλοχτυπιούνται, όμως) αυτοί μαζί με το σόι τους (πολύ σημαντικό, γιατί αυτοί ψυχανεμίζονται, ως ένα βαθμό, τι σκατοκουμάσια είναι τα βλαστάρια τους) να δέσουν τη γυναίκα-γαϊδούρι τους (με τα δεσμά του γάμου) συνήθως κάποιο μεγάλο λάκο έχει η φάβα (από σεξουαλικής φύσεως μέχρι παθολογική ζήλεια και χειριστικότητα στο full ... αφήνω τις χριστιανοπληκτοστρεβλώσεις στην άκρη). ...Μακριά, μακριά και πάλι μακριά, εκτός κι αν είσαι φαν του μαζοχισμού. Και ο μαζοχισμός, όμως, λειτουργεί με κανόνες και όρια, you know, πράγματα που ΔΕΝ επιτυγχάνονται με τους -το τονίζω- επικίνδυνους ανθρώπους που μπλέκεις.
Haifischnet
Haifischnet
Χίλια μπράβο για την παράγραφο με την γενίκευση!Γενικώς, είναι ύποπτο και για άνδρες και για γυναίκες να κωλοχτυπιούνται για τα δεσμά του γάμου. Να διαχωρίσουμε την απλή επιθυμία με το κωλοχτύπημα, το οποίο συνοδεύεται από εκβιασμούς και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
#3"Με αφορμή αυτό, γιατί το γυμνό γυναικείο σώμα είναι πιο αποδεκτό από το ανδρικό;"Διότι αφορά την επιθυμία των str8 cis ανδρών, οι οποίοι είναι στην κορυφή της σκάλας.Simple as that.Οφείλω να ομολογήσω ότι στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον, ο σχολιασμός που αφορούσε στο συγκεκριμένο τμήμα του συγκεκριμένου έργου του Φαμπρ προήλθε -σχεδόν αποκλειστικά- από str8 senior ή νεαρούς μεσήλικους άνδρες, οι οποίοι είτε το έβρισκαν χαβαλετζήδικο, είτε είχαν τις περισσότερες ενστάσεις (όταν το έπαιρναν σοβαρά). Πάντως ήσαν σίγουρα πιο vocal (προς πάσα κατεύθυνση) από τις γυναίκες. Και, πραγματικά τώρα, δεν νομίζω ότι θα ενοχλούταν περισσότερο η μέση ετεροκανονικιά γυναίκα απ' ότι ο μέσος ετεροκανονικός άνδρας, απ’ αυτό το θέαμα, που παθαίνει κι ένα gay terror, στο κάτω κάτω της γραφής.Πάντως ένα πέος σε στύση είναι πολύ διαφορετικό από ένα πέος σε μη στύση, κάτι που δεν διαφαίνεται στο αιδοίο obvs (…εν είδει μίας τέτοιας παραστάσεως τελοσπάντων). Συν όλα αυτά που λέει η Λένα αναρωτιέμαι και κατά πόσο αυτό βιώνεται συνειδητά ή υποσυνείδητα κάπως επιθετικά-απειλητικά-πιο ενεργητικά (από το comfort zone) προς την γυναίκα.
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
θέλω να πω ότι αν η επικρατούσα επιθυμία των str8 cis ανδρών αφορούσε (αλλά και κρινόταν να είναι "παραγωγική" από το σύστημα) με άλλους άντρες, τότε πολύ πιθανόν το ανδρικό γυμνό να ήταν πολύ πιο απελευθερωμένο.στην δεύτερη παράγραφο λέω πως (προσωπικά) συνάντησα περισσότερες παρατηρήσεις-ενστάσεις για το έργο του φαμπρ από str8 cis άντρες κι όχι από γυναίκες. Και υπονοώ πως ίσως δεν είναι τόσο οι γυναίκες που "μπλοκάρουν" την απελευθέρωση του αντρικού γυμνού με την όποια σεμνοτυφία έχουν γαλουχηθεί, αλλά η φοβία των ανδρών για την 1 πεοσύγκριση και 2 ομοερωτισμο-φοβία που το κάνουν αυτό. και τέλος λέω πως ένα πέος σε στύση, διαφέρει σαν (οπτική) δυναμική από ένα πέος σε μη στύση και ότι το αιδοίο δεν μπορεί να παρουσιαστεί ως καυλωμένο και "επιθετικό", με τον τρόπο που μπορεί ένα πέος (από καθαρά ανατομική άποψη).