ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η δική μου ιστορία έχει ως εξής. Τον γνώρισα ένα βράδυ σε μια κοινή παρέα και αμέσως έδειξε το ενδιαφέρον του. Μιλήσαμε και ανταλλάξαμε facebook, γιατί όπως είπε ήθελε πολύ να τα ξαναπούμε. Το ίδιο κι εγώ βέβαια, γιατί μου άρεσε πολύ, όμως προσπαθούσα να μη δείχνω και τόσο ενθουσιασμένη.Ξεκινήσαμε, λοιπόν, να στέλνουμε μηνύματα καθημερινά σχεδόν όλη τη μέρα και τις περισσότερες φορές με δική του πρωτοβουλία. Όσο πιο πολύ μιλούσαμε, τόσο περισσότερο μου άρεσε. Είπαμε να κανονίσουμε να βγούμε οι δύο μας, έτσι κι έγινε. Ήταν πολύ γλυκός, με χιούμορ, μου έλεγε πολλά πράγματα για εκείνον και ενδιαφερόταν να μάθει αντίστοιχα και για μένα και λίγο πριν φύγουμε με φίλησε και με κρατούσε αγκαλιά. Μου είπε ότι του άρεσα πολύ και ήθελε να γνωριστούμε καλύτερα.Τις επόμενες μέρες συνεχίσαμε να μιλάμε μέχρι που πρότεινα εγώ να βρεθούμε ξανά. Επειδή ήταν κουρασμένος και δεν ήταν για να βγει,μου είπε να πάω αν θέλω στο σπίτι του να κάτσουμε, κάτι που αρνήθηκα, γιατί μόνο μια φορά τον είχα δει εξάλλου, λέγοντάς του ότι δεν πειράζει και θα κανονίσουμε άλλη μέρα.Εκείνος το μόνο που είπε ήταν «μη φοβάσαι δεν θα σε βιάσω».Ε αυτό ήταν. Από τότε η συμπεριφορά του άλλαξε εντελώς. Τα μηνύματα αραίωναν όλο και πιο πολύ, συνεχώς έβρισκε δικαιολογίες για να μην βγούμε, ενώ όταν του έστελνα απαντούσε σχεδόν με το ζόρι, πολλές φορές επιθετικά ή και καθόλου. Για να βρεθούμε ούτε λόγος, αφού είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα πήγαινα σπίτι του, πριν γνωριστούμε περισσότερο. Αποκορύφωμα όλων αυτών, ήταν ένα βράδυ που τον πέτυχα τυχαία στο ίδιο μαγαζί που είχαμε γνωριστεί, ενώ είχε πει (κλασικά) ότι δεν θα έβγαινε λόγω κούρασης. Με είδε και με χαιρέτισε όπως θα χαιρετούσε κι έναν φίλο του, σαν να μη συμβαίνει τίποτα.Και ερωτώ: Που πήγε όλο αυτό ενδιαφέρον που έδειχνε αρχικά; Ακόμη κι αν χάθηκε, γιατί δεν μου το λέει ξεκάθαρα; Σκέφτομαι συνεχώς τι έκανα λάθος.Σε όσες φίλες και φίλους έχω πει τι έχει γίνει, μου έχουν πει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ότι δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ άλλο μαζί του. Έλα όμως που εγώ δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου...Ποια είναι η άποψή σας;