Happy Groundhog Day!

Happy Groundhog Day! Facebook Twitter
O Μπιλ Μάρεϊ
1

Το διαδίκτυο και τα social media σήμερα κατακλύζονται με ευχές και αναφορές στη Μέρα της Μαρμότας, που κάποιοι την γιορτάζουν κανονικά στους δρόμους (όπως τη γιόρταζαν σε όλη τους τη ζωή) και άλλοι γελώντας στο σπίτι τους με τα παθήματα του Μπιλ Μάρεϊ, σε ένα σπάνιο πάντρεμα ενός παραδοσιακού εθίμου με την pop κουλτούρα.

Η διάσημη ταινία του Χάρολντ Ράμις, με τον Μάρεϊ ως μετεωρολόγο να καλύπτει ένα βαρετό γι΄αυτόν γεγονός που κρατάει χρονικά όσο χρειάζεται για να γίνει καλύτερος άνθρωπος, στηρίζεται σε έναν λαϊκό μύθο της Pennsylvania, σύμφωνα με τον οποίο το συμπαθητικό ζωάκι που ακούει στο όνομα μαρμότα (groundhog) βγαίνει από τη φωλιά του στις 2 Φεβρουαρίου για να προβλέψει αν θα έρθει σύντομα η άνοιξη ή αν θα ακολουθήσουν ακόμη 6 εβδομάδες χειμώνα. Το έθιμο γιορτάζεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όχι μόνο στο Punxsutawney (όπου στήνεται η μεγαλύτερη γιορτή και είναι τοπική αργία) αλλά και σε άλλες περιοχές της Β.Αμερικής, δε ξέφευγε όμως ποτέ από τα όρια των κοινοτήτων.

Στήνοντας την ιστορία του, ο σεναριογράφος Ντάνι Ρούμπιν είχε ως πρώτο εύρημα το ότι ένας άνθρωπος παγιδεύεται και ζει καθημερινά την ίδια ημέρα – μάλιστα σε ένα από τα πρώτα drafts υπήρχε και συγκεκριμένος λόγος, η πρώην σύντροφός του τον καταράστηκε με ένα ξόρκι, ιδέα που (ευτυχώς) εγκαταλείφθηκε. Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί η μέρα. Η πρώτη σκέψη του Ρούμπιν ήταν για την 29η Φεβρουαρίου, που βόλευε για να φτιαχτεί μια ιστορία στην οποία ο ήρωας θα έμενε στην ίδια μέρα για 4 χρόνια. Κοιτώντας στο ημερολόγιο και τις ημέρες του Φεβρουαρίου έπεσε πάνω στη Groundhog Day και όπως δήλωσε αργότερα ο λόγος που την επέλεξε ήταν σχετικά απλός. Ήταν μια γιορτή που δεν είχε αναφερθεί ποτέ στο σινεμά και αυτομάτως αυτό μπορεί να ήταν καλό για το μέλλον της ταινίας του – θα λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς. Δεν έπεσε έξω, αφού η μέρα έκανε καλό στην ταινία και το αντίστροφο.

Η μόνη αξιοσημείωτη αναφορά της ημέρας πριν το φιλμ του Ράμις έρχεται αρκετά χρόνια πριν, στη σειρά κινουμένων σχεδίων Merry Melodies της Warner. Το 1947, μια επτάλεπτη ταινία με σταρ τον Porky Pig και τίτλο One Meat Brawl, έχει ως ήρωα τον Grover, μια μαρμότα που συνειδητοποιεί με χαρά πως το ημερολόγιο γράφει 2 Φεβρουαρίου και ετοιμάζεται για τη μεγάλη πρόβλεψη. Αντί για γιορτή όμως βρίσκει κυνηγούς (προεξέχοντος του Porky) που ενδιαφέρονται περισσότερο για το δέρμα παρά για τις προβλέψεις της, και ακολουθεί κυνηγητό γεμάτο σπαρταριστά περιστατικά.

 

Όσο για το πόσο καιρό μένει τελικά παγιδευμένος ο Μάρεϊ στην ίδια μέρα, οι απόψεις διίστανται. Ο ίδιος ο Ράμις στο αρχικό σενάριο είχε μια ιδέα για 10 χιλιάδες χρόνια που τελικά απορρίφθηκε, μετά το γύρισμα είπε πως είναι περίπου 10 χρόνια και αργότερα το ανέβασε σε περίπου 30-40. Το site Obsessed with Film κάνοντας μια ενδελεχή έρευνα υπολόγισε πως χρειάστηκαν 12403 ημέρες, δηλαδή κάπου 34 χρόνια. 34 χρόνια, με το I Got you babe, να τον ξυπνάει κάθε πρωί!

Οθόνες
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Marcello Mio

Ανταπόκριση / Marcello mio: Η πιο meta ταινία του φετινού Φεστιβάλ Καννών

Διανύοντας τη δική της πορεία κάτω από τη σκιά της μητέρας της, Κατρίν Ντενέβ, και το φάντασμα του εξίσου διάσημου πατέρα της, η Κιάρα αποφασίζει να υποδυθεί τον Μαστρογιάνι και να βγει μόνη της στη σέντρα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
L'Amour Ouf

Ανταπόκριση / L'amour Ouf: Μία από τις χειρότερες ταινίες που έχουμε δει ποτέ στο διαγωνιστικό των Καννών

Αν την ταινία την είχε σκηνοθετήσει οποιοσδήποτε Αμερικανός και όχι ο Γάλλος Ζιλ Λελούς, όχι μόνο στις Κάννες δεν θα είχε ταξιδέψει αλλά δεν θα την είχε δει κανείς μας πουθενά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Parthenope

Ανταπόκριση / Parthenope: Η υπερβολή δεν είναι ποτέ αρκετή για τον Σορεντίνο

Στο πρόσωπο της grande bellezza που ανακάλυψε, της αποθεωτικά φωτογενούς 27χρονης Τσελέστε Ντάλα Πόρτα, ο Ιταλός δημιουργός συγκεντρώνει τα αντιφατικά του αισθήματα για τη γειτονιά της μνήμης του, τη Νάπολη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζία Ζάνγκε, ο εθνολόγος της κινεζικής συνείδησης

Ανταπόκριση / Τζία Ζάνγκε, ο Κινέζος εθνολόγος του σινεμά

Με το «Caught by the Tides», ο κορυφαίος σκηνοθέτης της Κίνας καταγράφει τις συντριπτικές αλλαγές στη χώρα μέσα από τον ποιητικό φακό του. Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος τον συνάντησε στις Κάννες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Γιατί δεν μου άρεσε το «Megalopolis» του Κόπολα»

The Review / «Γιατί δεν μου άρεσε το Megalopolis του Κόπολα»

Πόσα λεπτά χειροκροτούσαν όρθιοι οι θεατές και γιατί δεν έχει απολύτως καμία σημασία; Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Τάσος Μελεμενίδης συζητούν για τη φιλόδοξη νέα ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα που έκανε την πρεμιέρα της στις Κάννες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάφκα: Εκατό χρόνια μοναξιά

Daily / Κάφκα: Εκατό χρόνια μοναξιά

Στις 3 Ιουνίου συμπληρώνεται ένας αιώνας από τον θάνατο του μεγάλου συγγραφέα και μια νέα γερμανική σειρά μυθοπλασίας με θέμα το πέρασμά του από τον μάταιο και παράξενο τούτο κόσμο λειτουργεί ως «επετειακή» προβολή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Oh, Canada

Ανταπόκριση / «Oh, Canada»: Ο Πολ Σρέιντερ ξανασκηνοθετεί τον Ρίτσαρντ Γκιρ, αλλά η χημεία απουσιάζει

45 χρόνια μετά το «Επάγγελμα Ζιγκολό» οι δυο τους ξανασυναντιούνται σε μια ταινία που αποτελεί έναν κομψό, ενίοτε αυστηρό στοχασμό – αλλά μέχρι εκεί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
EMILIA PEREZ

Ανταπόκριση / Emilia Perez: Ένα εξωφρενικό μιούζικαλ για μια Μεξικανή τρανς γκάνγκστερ που βρίσκει λόγο ύπαρξης

Το σκληρό παραμύθι του Ζακ Οντιάρ στοιβάζει σε μια πλοκή εφάμιλλη τελενοβέλας έναν τόνο στοιχεία και καταφέρνει να κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
KINDS OF KINDNESS

Ανταπόκριση / «Ιστορίες Καλοσύνης»: Το σινεμά του Λάνθιμου είναι πλέον ένα είδος από μόνο του

Τρεις ιστορίες που στάζουν καλοσυνάτο φαρμάκι η μία στην άλλη και παρακολουθούν στενά, δαιμονικά και κοενικά την ανθρώπινη ανάγκη για τυραννικό έλεγχο και επώδυνη αλληλεξάρτηση. Pure Lanthimos, wicked fun.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Megalopolis

Ανταπόκριση / Megalopolis: Ο Κόπολα μετέτρεψε τη Νέα Υόρκη του 21ου αιώνα σε αρχαία Ρώμη

Η ελληνορωμαϊκή προειδοποίηση του Φράνσις Φορντ Κόπολα για τη σύγχρονη διαφθορά των αξιών εξάπτει το ενδιαφέρον, αλλά συντρίβεται από το ντελιριακό και ειλικρινές άγχος του να χωρέσει τα πάντα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Όταν πρωτοείδα αυτή την ταινιάρα, ήταν απόγευμα παραμονή Χριστουγέννων.. την είδα δευτερη φορά το ίδιο βράδυ, γιατί ήρθαν κάποιοι φίλοι, που όμως επειδή ήταν αργά, αποκοιμήθηκαν.. Έτσι την ξαναείδα τρίτη φορά ανήμερα Χριστουγέννων μεσημέρι, για να τη δουν κι αυτοί, μόνο που αυτοί πάλι αποκοιμήθηκαν!!!Εγώ πάντως δε την βαρέθηκα καθόλου!