ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.5.2017 | 01:48

PROBLEM

Πως είναι δυνατον εγω να τον θελω τόσο πολυ να του το δείχνω και αυτος να το περναει στο ντουκου? Να ειναι μετρημενος και μη εκδηλωτικος..σε σημειο να μαστε διπλα διπλα σαν αδελφακια ?ενα φιλι πεταχτο σε διαστημα τριών ωρων...γιατι να μενουμε σε μια σχεση ενω δεν παίρνουμε αυτα που δινουμε? Τον αγαπαω πολυ ειμαστε ενα χρονο μαζι αλλα βλεπω οτι δεν εξελλισεται η κατασταση... απο τη μερια του τουλάχιστον..δεν θελω να τον χωρίσω δεν μπορω να σκεφτω να μην του λεω καλημερα..Όμως που θα παει ολο αυτο??κανείς καμιά γνώμη?
5
 
 
 
 
σχόλια
Είτε δεν ταιριάζετε στον τρόπο εκδήλωσης είτε δεν σε θέλει όπως και όσο τον θες εσύ. Μπορεί κι ο επόμενος που θα γνωρίσεις να είναι λάθος άτομο για σένα ή να σου πάρει καιρό να γνωρίσεις κάποιον. Αλλά, αν σε προβληματίζει υπερβολικά πολύ η υπάρχουσα σχέση και σε κάνει να νιώθεις λίγη, ανεπαρκής, τότε γιατί μένεις; Η αγάπη (σου ) δεν φτάνει. Μην εξαρτάσαι συναισθηματικά από άλλους.
Εμένα η απορία μου είναι η ακόλουθη. Γιατί μένετε σε σχέσεις οι οποίες δεν σας ικανοποιούν; Ποιο το νόημα να μένεις μαζί του και να του λες καλημέρα, όπως λες, αλλά την ίδια στιγμή να μη νιώθεις πλήρης γιατί η συμπεριφορά του, τα συναισθήματα του , ο τρόπος που τα εκφράζει κτλ δεν σε ικανοποιούν; Μπορεί το αγόρι σου να είναι κλειστός άνθρωπος, ίσως να μη θέλει να δώσει κάτι παραπάνω από αυτό που δίνει, ή ίσως να μην έχει κάτι παραπάνω να δώσει.. ότι και να ισχύει από όλα αυτά, το θέμα είναι εσύ αν μπορείς να συμβιβαστείς με αυτό. Δεν έχω κάποια γνώμη να σου πω για το τι πρέπει να κάνεις.. δεν ξέρω αν τα πράγματα αλλάξουν στον μέλλον. Ολοι έχουμε έχουμε υπομείνει συμπεριφορές σε σχέσεις αλλά καλό είναι να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματάμε να συμβιβαζόμαστε με καταστάσεις. Σε συμβουλεύω να σκεφτείς καλά αν αυτό που λαμβάνεις σου αρκεί και τι έχει περισσότερη σημασία για σένα. Ελπίζω να σου πάνε όλα καλά :)
πες τα ρε συ! μα πραγματικά όμως, ζει για το δράμα! δε σου κάνει φεύγεις, αφού βλέπεις δεν εξελίσσεται το παλουκάρι τι κάθεσαι και κλαίγεσαι λες και είναι ο ένας ο μοναδικός! είστε λίγο έλεος μερικές και μερικοί, λογική μηδέν!
Είναι ο φόβος που κινητοποιεί : ο φόβος για το άγνωστο. Ο φόβος ότι δεν θα βρει κανέναν άλλον. Ο φόβος ότι θα μείνει μόνη με τον εαυτό της και δεν ξέρει τι να τον κάνει. Ο φόβος ότι και με άλλον να βρεθεί πάλι το ίδιο θα ζήσει. Ο φόβος είναι καταλυτικός μερικές φορές. Αλλά προτιμάμε να λέμε ότι μένουμε από αγάπη (χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη απαραιτήτως) ενώ ο φόβος που μας κινητοποιεί. Δεν διαχειρίζεται και εύκολα το άγνωστο όταν είσαι φοβισμένος και έχεις φάει τα μούτρα σου... Σε κάνει ηττοπαθή.
Ρε ατέρμονη παράνοια το καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά πολύ θεωρία ρε παιδί μου και φόβος και το άγνωστο και μοναξιά μου όλα μοναξιά μου τίποτα . Απλά πράγματα απλά !ταιριάζεις περνάς καλά πας παρακάτω, δεν , πας αλλού, όρεξη να έχεις για ζωή και να γνωρίζεις ανθρώπους.