ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα τη γνώμη σας.Είμαι με τον άντρα μου εδώ και 7 χρόνια (2 σχέση και 5 παντρεμένοι). Έχουμε διατηρήσει μια υπέροχη και ισορροπημένη σχέση σε κάθε τομέα και σιγά σιγά λέμε να ξεκινήσουμε προσπάθειες και για παιδάκι (τώρα αισθανόμαστε έτοιμοι). Γενικά δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα, τον αγαπώ πολύ και εξακολουθεί να μου αρέσει (τυχαίνει να είναι αρκετά εμφανίσιμος αντικειμενικά). Απλά είναι φορές που αισθάνομαι ότι έχω ''χορτάσει'' πια το σεξουαλικό κομμάτι και δεν έχω πάντοτε την ίδια τρελή διάθεση όπως παλιά. Δεν εννοώ ότι του φέρνω αντίρρηση ή ότι δεν τον θέλω, απλά θεωρώ ότι αυτό το κομμάτι το έχουμε ζήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τόσα χρόνια που είμαστε μαζί. Ούτε και είναι άνθρωπος που είναι μονότονος σε αυτό, κάθε άλλο. Δεν με πίεσε ποτέ και ίσα ίσα και ο ίδιος θεωρεί ότι είναι λογικό, μιας και το έχουμε συζητήσει, αλλά το επιδιώκει πολύ συχνότερα από ότι εγώ και ας είναι και μεγαλύτερός μου κατά 10 χρόνια. Δεν σημαίνει ότι δεν νιώθω έλξη για τον άντρα μου, απλά είναι φορές που αρκούμαι απόλυτα σε μια ζεστή αγκαλιά. Νιώθω ότι μου φτάνει απλά και μόνο που έχω τον άνθρωπό μου εκεί για εμένα. Αναρωτιέμαι επίσης αν παίζει ρόλο το ότι πριν τον γνωρίσω είχα στη ζωή μου 2 μεγάλες σε διάρκεια σχέσεις και γενικά δεν έχω αισθανθεί ποτέ αυτό που λένε ''μου έχει λείψει το σεξ''. Από την πρώτη ημέρα που έχω ξεκινήσει τη σεξουαλική μου ζωή. Το έχω μάλλον απομυθοποιήσει. Είναι φυσιολογικό αυτό; Έχετε αισθανθεί αναλόγως; Αυτή ήταν μια σκέψη που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα, σας ευχαριστώ.