ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα περάσει πριν κάτι χρόνια μια άσχημη αρρώστια. Έκανα θεραπεία για περίπου ένα χρόνο και τελικά επανήλθα στο 100%. Εδώ και εβδομάδες αισθανόμουν κάπως περίεργα. Είχα περίεργες ενοχλήσεις σε σημεία που στο παρελθόν με είχε προσβάλει η αρρώστια. Οι πρώτες αιματολογικές εξετάσεις λόγω του ιστορικού μου ήταν ύποπτες. Η αξονική θέλει διερεύνηση. Οπότε πάλι νυστέρι.Γιατί ρε γμτ κάποιοι να περνάμε συνέχεια αυτό το λούκι; Να μην μπορούμε να ησυχάσουμε. Ποτέ δεν φοβήθηκα το τετελεσμένο. Αλλά εκνευρίζομαι επειδή όλη αυτή η ταλαιπωρία καταστρέφει την ποιότητα της ζωής μου. Δεν με νοιάζει πόσα χρόνια θα ζήσω, αρκεί να ζω ποιοτικά. Επίσης δε μ'αρέσει να στενοχωριουνται όσοι με αγαπάνε. Όσο και να δείχνουν μπροστά μου ότι είναι χαλαρά, το ξέρω ότι φοβούνται για εμένα. Πραγματικά το μόνο συναίσθημα που νιώθω είναι οργή. Μια ζωή κόπος για το διάβασμα στο σχολείο, μετά πανεπιστήμιο, μετά ξανα πανεπιστήμιο, μετά για δουλειές του ποδαριού και εξευτελιστικές αγγαρείες και αντί να σε ανταμείψει η ζωή σου στέλνει μια αρρώστια και σε καθηλώνει. Την ξεπερνάς, επανακάμπτεις, ξεκινάς πάλι την ζωή σου όπως όπως και μετά ξανά σου ρίχνει την αρρώστια.Τουλάχιστον πάλι καλά που η πρώην μου με χώρισε και έκανε τη ζωή της γιατί μαζί μου μόνο ταλαιπώριες θα είχε.Το μόνο που θέλω είναι ο χρόνος μου να είναι ποιοτικός. Το να είμαι συνεχώς με θεραπείες και παρενέργειες χωρίς να μπορώ να φάω και να πονάω δεν έχω καμία διάθεση να τα ξαναπεράσω. Άλλωστε το είδα το παραμύθι και απο τους παλιότερους όταν ήμασταν μαζί στο θάλαμο. Υπομονή, υπομονή και στο τέλος φιλοσοφίες και θρησκείες.Το μόνο που με νοιάζει είναι η μάνα μου που στενοχώριεται, ο καφές μου που θέλω να είναι σκέτος, η ομάδα μου που θέλω να κερδίζει και οι γάτες στη γειτονιά μου να μην πεινάνε. Όλοι οι άλλοι να πάνε να γ.